شیخ بهائی در کتاب مفتاح الفلاح از کتاب کافی شیخ محمد بن یعقوب کلینی نقل کرده که از حضرت صادق (ع) روایت نموده هر که وقت خوابیدن آیه آخر سوره کهف را بخواند هر ساعتی که بخواهد بیدار شود و نیت داشته باشد بیدار می‌شود.
شیخ فرموده که این از اسرار و عجیبه مجربه است که شکی در آنها نیست.
قُلْ إنَّما اَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوْحی إلَیَّ أنَّما اِلهُکُمْ اِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبَّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَهِ رَبَّهِ اَحَداً
پنجاه و نهمین سوره قرآن كریم است كه در مدینه منوره نازل شده و 24 آیه دارد.
طه،بیستمین سوره قرآن است كه مكی و 135 آیه دارد.
در فضیلت این سوره از پیامبر اكرم صلی الله و علیه و آله و سلم نقل شده: «به كسی كه سوره طه را قرائت كند، در روز قیامت ثواب همه مهاجران و انصار اعطا می شود». 1
ذکر هنگام از خواب پریدن
خواندن این ذکر عظیم: کسی که در شب از خواب بیدار شود و اذکار زیر را بخواند و بعد از آن بگوید: «اللّهم اغْفِر لی». پروردگارا! مرا مورد عفو و بخشش خود قرار ده یا دعائی بکند خداوند جوابش را می دهد و اگر وضوء بگیرد و نماز بخواند نمازش قبول می شود. دعا این است.
«لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ. سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ. ولاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ» ؛
هیچ معبودی بجز الله نیست تنها و بی شریک است و عظمت و ستایش برای اوست و بر هر چیزی تواناست ستایش و پاکی برای خداست و غیر از او خدایی نیست. حول و قوه و توکل تنها بر اوست. (1)
پی نوشت ها :
1- صحیحین مسلم و بخاری.
یس، و نام های دیگرش «عزیزه؛ معمّه(شامل شونده)، مدافعه قاضیه(دفع كننده برآورده) سی و ششمین سوره قرآن است كه مكی و دارای 83 آیه است.
ذكر هنگام خواب
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه هنگام خواب سه بار ذكر زیر را بگوید، مانند روزى كه از مادر متولد شده است ، از گناهان بیرون مى آید:
«الحمد لله الذى علا فقهر، و الحمد لله الذى بطن فخبر، والحمد لله الذى ملك فقدر، و الحمد لله الذى یحیى الموتى و یمیت الاحیاء و هو على كل شى ء قدیر.» ؛ همه ثناها مخصوص خداوندى است كه پیروز و غالب است ، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه دانا به نهان و آشكار همه چیزى است ، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه مالک و توانا است ، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه مردگان را زنده نموده و زندگان را مى میراند، و او بر هر چیزى توانا است .(1)
پی نوشت ها :
1- ثواب الاعمال ، ص 329.