امام علی علیه السّلام فرمودند:
بخشندگي پاسدارِ آبروست و بردباري دهانبندِ نادان و عفو، زكاتِ پيروزي و فراموشي و كناره گيريت پاداشِ آن كه به تو نامردمي كرده. و مشورت چشمه جوشان هدايت است، و آن كه به رأي خود مغرور شود به استقبال خطر شتافته است، و صبر، سختي ها را از پا در آورَد، و بي تابي و ناشكيبايي از عوامل نابودي است، و ارزنده ترين بي نيازي، تركِ آرزوهاست، و چه بسيار عقلها كه در اسارت هوسهاي توفنده اند، و كسب تجربه از موفقيّتهاست، و دوستي نوعي خويشاوندي است، و از مردم رنجديده در امان مباش.
نهج البلاغه، حکمت 202