خوش آمدید

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

وَ اَمّا عَلامَةُ الظّالِمِ فَاَرْبـَعَةٌ: يَظْلِمُ مَنْ فَوْقَهُ بِالْمَعْصِيَةِ وَ يَمْلِكُ مَنْ دُونَهُ بِالْغَلَبَةِ وَ يُبْغِـضُ الْحَقَّ وَ يُظْهِرُ الظُّلْمَ؛

علامت ستمگر چهار چيز است: 1 ـ بالاتر از خود را نافرمانى مى كند، 2 ـ به پايين تر از خود زورگويى مى كند، 3 ـ حق را دشمن مى دارد، 4 ـ و ستم را آشكارا انجام مى دهد.

تحف العقول، ص 21

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اَمَّا عَلامَةُ الْبارِّ فَعَشَرَةٌ: يُحِبُّ فِى اللّه ِ و يُبْغِضُ فِى اللّه ِ وَ يُصاحِبُ فِى اللّه ِ وَ يُفارِقُ فِى اللّه ِ وَ يَغْضِبُ فِى اللّه ِ وَ يَرْضى فِى اللّه ِ وَ يَعْمَلُ لِلّهِ وَ يَطْلُبُ اِلَيْهِ وَ يَخْشَعُ لِلّهِ ... وَ يُحْسِنُ فِى اللّه ِ؛

نشانه نيكوكار ده تاست: محبّت و كينه اش، دوستى و مفارقتش، خشم و رضايتش در راه خداست، براى خدا كار مى كند و به سوى او طلب مى كند و براى خدا خشوع مى ورزد و در راه خدا نيكى مى كند.

تحف العقول، ص 21.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

مِنْ عَلاماتِ الشِّقاءِ: جُمُودُ الْعَيْنِ وَ قَسْوَةُ الْقَلْبِ وَ شِدَّةُ الْحِرْصِ فى طَلَبِ الدُّنْيا وَ الاِصْرارُ عَلَى الْذَّنْبِ؛

از نشانه هاى شقاوت و بدبختى اينهاست: خشكى چشم از اشك، قساوت قلب، حرص بسيار در دنياطلبى و اصرار و پافشارى بر گناه.

اصول كافى، ج 2، ص 290.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اِنَّ بَيْنَ يَدَىِ السّاعَةِ اُمُورا شِدادا وَاَهْوالاً عِظاما وَزَمانا صَعْبا، يَتَمَلَّكُ فيهِ الظَّلَمَةُ وَيَتَصَلَّدُ فيهِ الْفَسَقَةُ وَيُضامُ فيهِ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيُضْطَهَدُ فيهِ النّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَأَعِدُّوا لِذلِكَ الايمانَ وَعَضٌّوا عَلَيْهِ بِالْنَّواجِذِ وَالْجِأُوا اِلَى الْعَمَلِ الصَّالِحِ ؛

در آستانه قيامت، امورى سخت و هراس هايى بزرگ و دورانى سخت و دشوار خواهد بود. در آن دوران، ستمگران به حكومت مى رسند، فاسقان در مصدر كارها قرار مى گيرند، امر به معروف كنندگان و نهى از منكر كنندگان مورد محروميّت و آزار و سخت گيرى قرار مى گيرند. پس ايمان را براى آن روزگار آماده كنيد و بر دندانها بفشاريد و به عمل صالح پناهنده شويد.

بحارالأنوار، ج 74، ص 186.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

يَأتى عَلَى النّاسِ زَمانٌ اِذا سَمِعْتَ بِاسْمِ رَجُلٍ خَيرٌ مِنْ اَنْ تَلْقاهُ فَاِذا لَقيتَهُ خَيْرٌ مِنْ اَنْ تُجَرِّبَهُ وَلَوجَرَّبْتَهُ اَظْهَرَ لَكَ اَحْوالاً، دينُهُمْ دَراهِمُهُمْ وَهِمَّتُهُمْ بُطُونُهُمْ وَقِبْلَتُهُمْ نِساؤُهُمْ، يَرْكَعُونَ لِلرَّغيفِ وَيَسْجُدُونَ لِلدِّرْهَمِ، حَيارى سُكارى لامُسْلِمينَ وَلانَصارى؛

بر مردم زمانى خواهد آمد كه اگر نام كسى را بشنوى بهتر از آن است كه خودش را ببينى، و هر گاه او را ببينى بهتر از آن است كه او را آزمايش كنى و اگر او را بيازمايى براى تو حالاتى را آشكار خواهد كرد! دينشان ثروتشان است و همّتشان شكمشان و قبله آنان زنانشان! براى گِرده نانى ركوع مى كنند و براى درهمى به سـجده مى افتند، سرگردان و سرمستند، نـه مسلمانند نه نصرانى.

بحارالأنوار، ج 71، ص 166.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

عَلامَةُ رِضَى اللّهِ عَزّوجَلَّ فى خَلْقِهِ عَدْلُ سُلْطانِهِمْ وَرَخْصُ اَسْعارِهِم وَعَلامَةُ غَضَبِ اللّه عَزَّوَجَلَّ على خَلْقِهِ جَوْرُ سُلْطانِهِمْ وَغَلاءُ اَسْعارِهِمْ؛

نشانه رضايت خداوند در ميان بندگانش، عدالتِ حكومت و ارزانىِ قيمتهاست و علامت خشم خدابر مردم، ستمكارى حكومت و گرانى نرخهاست.

فروع كافى، ج 5، ص 162.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اَلا اُنَبِّئُكُمْ بِالْمُسْلِمِ؟ مَنْ سَلِمَ الْمُسلِمُونَ مِنْ لِسانِهِ وَيَدِهِ وَالْمُهاجِرُ مَنْ هَجَرَ السَيِّئاتِ وَتَرَكَ ما حَرِّمَ اللّه؛

آيا به شما خبر دهم كه «مسلمان» كيست؟ مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دست او آسوده باشند و «مهاجر» كسى است كه از گناهان هجرت و دورى كند و حرام خدا را ترك نمايد.

اصول كافى، ج 2، ص 235.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَنْ مَلَکَ نَفْسَهُ إذا رَغِبَ، وَ إذا رَهِبَ، وَ إ ذَااشْتَهى، وإذا غَضِبَ وَ إذا رَضِىَ، حَرَّمَ اللّهُ جَسَدَهُ عَلَى النّارِ؛

هر که در چهار موقع ، مالک نفس خود باشد: هنگام رفاه و توسعه زندگى ، هنگام سختى و تنگ دستى ، هنگام اشتها و آرزو و هنگام خشم و غضب ؛ خداوند متعال بر جسم او، آتش را حرام مى گرداند.

وسائل الشیعه : ج 15 ص 162 ح 8.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اكْنِسُوا أفْنيتَكُمْ وَلاتَشُبَّهُوا بِالْيَهُودِ؛

حريم خانه هاى خودتان را جاروكنيد و همانند يهوديان نباشيد.

وسائل الشيعه 3: 571 ح 4

امام زمان(علیه السلام) می فرمایند:

عِلْمُنا عَلى ثَلاثَةِ أَوْجُه: ماض وَغابِر وَحادِث، أَمَّا الْماضی فَتَفْسیرٌ، وَأَمَّا الْغابِرُ فَمَوْقُوفٌ، وَأَمَّا الْحادِثُ فَقَذْفٌ فیِ الْقُلُوبِ، وَنَقْرٌ فی الاَْسْماعِ، وَهُوَ أَفْضَلُ عِلْمِنا، وَلا نَبیَّ بَعْدَ نَبِیِّنا

علم ما اهل بیت(علیهم السلام) بر سه نوع است: علم به گذشته و آینده و حادث. علم گذشته، تفسیر است؛ علم آینده، موقوف است و علم حادث، انداختن در قلوب، و زمزمه در گوش هاست. این بخش، بهترین علم ماست و بعد از پیامبر ما، رسول دیگرى نخواهد بود.

دلائل الإمامة، ص524، ح495 ؛ مدینة المعاجز، ج8، ص105، ح2720 .

این عبارت، بخشى از جواب امام زمان(علیه السلام) به سؤال على بن محمّد سمرى درباره ى علم امام است. 
مرحوم مجلسى(رحمه الله) در مرآة العقول، در تفسیر این سه نوع علم مى فرماید: 
علم ماضى یعنى علمى که پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم)براى اهل بیت(علیهم السلام)تفسیر کرده اند؛ نیز شامل علومى است از وقایع گذشته درباره ى انبیا و امّت هاى پیشین، و حوادثى که براى آنان اتّفاق افتاده و خبر از شروع امور و عوالم است. 
مراد از «غابر»، علومى است که به امور آینده تعلّق مى گیرد؛ زیرا، غابر به معناى «باقى» است. مراد از غابر خبرهاى حتمى است که مربوط به آینده ى جهان است. و بدین سبب امام آن را به «موقوف» تفسیر کرده اند که علومى که تعلق به آینده ى جهان دارد، مختصّ به اهل بیت(علیهم السلام)است. موقوف، یعنى «مخصوص». 
مراد از علم حادث، علمى است، که به تجدد احوال موجودات، تجدّد پیدا مى کند، ویا تفصیل مجملات است ... مراد از «قذف در قلوب»،الهام الهى بدون واسطه ى ملک است. 
مراد از «نقر در اسماع» الهام الهى است به واسطه ى ملک. 
دلیل افضلیّت نوع سوم این است که الهام ـ با واسطه یا بدون واسطه ـ به اهل بیت(علیهم السلام)اختصاص دارد. 
از آن جا که ادعاى الهام الهى، ممکن است انسان را به توهّم نبوّت بیندازد، حضرت در پایان به این نکته اشاره دارد که پس از پیامبر ما، پیامبرى نخواهد آمد[1]. 

پی نوشت: 
[1]. ر.ک: مرآة العقول، ج3، ص136و137 . 
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).