خوش آمدید

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

تَركُ الغَيبَةِ أَحَبُّ إلَى اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ مِن عَشرَةِ آلاف رَكعَةٍ تَطَوُّعاً؛

ترك غيبت از ده هزار ركعت نماز مستحبى پيش خدا محبوبتر است.

[ بحار الانوار 75: 261 ح 66.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

يا أباذَرَ إيّاكَ وَ الغَيبَةَ فَإنَّ الغَيبَةَ أشَدُّ مِنَ الزِّنا قُلتُ: وَلِمَ ذلِكَ يا رَسُولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله؟ قالَ: لاَِنَّ الرَّجُلَ يَزنى فَيَتُوبُ إلَى اللّه ِ فَيَتُوبُ اللّه ُ عَلَيهِ، وَالغَيبَةُ لاتُغفَرُ حَتّى يَغفِرُها صاحِبُها؛

اى اباذر! بپرهيز از غيبت، زيرا غيبت از زنا سخت تر وبدتر است. اباذر مى گويد گفتم: چرا يا رسول اللّه ؟ فرمودند: چون مرد زنا مى كند و توبه مى كند، خدا هم مى پذيرد، ولى غيبت بخشوده نمى شود تا اينكه صاحبش ببخشيد.

[ وسائل الشيعه 8: 598 ح 9.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

ألغَيبَةُ أَسرَعُ فى دينِ الرَّجُلِ المُسلِمِ مِن الأكلَةِ في جَوفِهِ؛

غيبت كردن در دين مرد مسلمان از خوره داخلى زودتر كارگر خواهد بود.

[ وسائل الشيعه 8: 598 ح 7.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

مَنِ اغتابَ إمرَءً مُسلِماًبَطَلَ صَومُهُ، وَ نَقَضَ وُضُوئَهُ وَ جاءَ يَومَ القِيامَةِ يَفُوحُ مِن فيهِ رائِحَةٌ أنتَنُ مِنَ الجيفَةِ يَتَأَذى بِهِ أَهلُ المَوقِفِ؛

كسى كه غيبت مسلمانى را بكند، روزه اش باطل مى شود، وضويش مى شكند، و روز قيامت درحالى مى آيد كه از دهانش بويى متعفن تر از مردار بيرون مى آيد كه اهل قيامت از آن بو رنج مى برند.

[ وسائل الشيعه 8: 599 ح 13.]

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در وصیت به امام علی علیه السلام فرمودند:

یا عَلِىُّ مَنِ اغتَیبَ عِندَهُ أَخُوهُ المُسلِمُ فَاستَطاعَ نَصرَهُ فَلَم یَنصُرَهُ خَذَلَهُ اللّه ُ فِى الدُّنیا وَالاخِرَةِ؛

یا على اگر پیش کسى غیبت برادر مؤمنش بشود و او توان یارى او را داشته باشد ولى او را یارى نکند (یعنى جلوى غیبت را نگیرد) خداوند او را در دنیا و آخرت خوار و ذلیل خواهد کرد.

[ وسائل الشیعه 8: 606 ح 1.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

لِلمُؤمِنِ عَلَى المُؤمِنِ سَبعَةُ حُقُوقٍ واجِبَةٍ مِنَ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ: ألإجلالُ لَهُ فى غَيبَتِهِ وَالوَدُّ لَهُ فى صَدرِهِ، وَ المُواساةُ لَهُ فى مالِهِ، وَ أنْ يَحرُمَ غَيبَتَهُ، وَ أنْ يَعُودُهُ فى مَرَضِهِ وَ أنْ يُشَيِّعَ جَنازَتَهُ، وَ أنْ لايَقُولَ فيهِ بَعدَ مَوتِهِ إلاّ خَيراً؛

مؤمن بر مؤمن هفت حق واجب الهى دارد. 1 ـ احترام او در هنگامى كه حضور ندارد. 2 ـ دوستى قلبى با او. 3 ـ شريك ساختن او در ثروتش. 4 ـ غيبت او را حرام بداند. 5 ـ در بيمارى او را عيادت كند. 6 ـ جنازه او را تشيع كند. 7 ـ بعد از مرگ درباره او جز به نيكى سخن نگويد.

[وسائل الشيعه 8: 546 ح 13.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

يُؤتى بِأَحَدٍ يَومَ القِيامَةِ يُوقِفُ بَينَ يَدَىِ اللّه ِ وَ يُدفَعُ إلَيهِ كِتابَهُ فَلايُرى حَسَناتِهِ، فَيَقُولُ: إلهى لَيسَ هذا كِتابى، فَأنى لا أرى فيها طاعَتى، فَيُقالُ لَهُ: إنَّ رَبَّكَ لايَضِلُّ وَ لايَنسى، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتِيابِ النّاسِ؛

روز قيامت فرد را مى آورند و در پيشگاه خدا نگاه مى دارند و نامه علمش را به او مى دهند و او حسنات خود را در آن نمى بيند، مى گويد: خدايا اين نامه عمل من نيست، زيرا طاعات من در آن نيست، به او گفته مى شود پروردگار تو فراموش نمى كند و جا نمى گذارد، عمل تو با غيبت مردم كردن از بين رفته است.

[ جامع الاخبار 412 ح 10.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

لَمّا عَرَجَ بى رَبّى عَزَّ وَ جَلَّ ، مَرَرتُ بِقُومٍ لَهُم أَظفارٌ مِن نُحاسٍ يَخمِشُونَ وُجُوهَهُم، وَ صُدُورَهُم، فَقُلتُ مَن هؤُلاءِ يا جَبرَئيلُ؟ فَقالَ هؤُلاءِ الّذينَ يَأكُلُونَ لُحُومَ النّاسِ، وَ يَقَعُونَ فى أعراضِهِم؛

هنگامى كه پروردگارم مرا به معراج برد به گروهى برخوردم كه ناخنهايى از مس داشتند، صورت و سينه خود را با آنها مى تراشيدند گفتم: جبرئيل اينها چه كسانى اند؟ گفت: اينان كسانى اند كه گوشت مردم را مى خوردند، وآبروى آنان را مى برند.

[ كنزالعمال 3: 587 ج 8029.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

وَ مَن رَدَّ عَن أخيهِ غَيبَةً سَمِعَها فى مَجلِسٍ رَدَّاللّه ُ عُنهُ ألفَ بابٍ مِنَ الشَّرِ فِى الدُّنيا وَ الاخِرَةِ فَإنْ لَم يُرَدَّ عَنهُ وَأعجَبَهُ كانَ عَلَيهِ كَوِزرُ مَنِ اغتابَ؛

كسى كه غيبتى را از برادرش در مجلسى بشنود و ردّ كند، خداوند درب هزار شر دنيوى واخروى را بروى او مى بندد، واگر ردنكند وخوشش بيايد، گناه اوهمانند گناه غيبت كننده است.

[ وسائل الشيعه 8: 607 ح 5.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:

اِسْتَحْسِنُوا اَسْمائَكُمْ فَاِنَّكُمْ تُدْعَوْنَ بِها يَوْمَ الْقيامَةِ قُمْ يا فُلانَ بنِ فُلانٍ اِلى نُورِكَ؛

نام نيكو انتخاب كنيد، زيرا كه در روز قيامت با آن اسمها خوانده مى شويد، (خطاب مى شود) اى فلانى، فرزند فلانى با خيز و بسوى نـور خـودت حركت كن.

[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 123]