خوش آمدید

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

من بنى مسجدا ليذكر الله فيه بنى له بيت فى الجنة ؛

هركس مسجدى را به قصد اين كه در آن نام خدا برده شود بسازد، براى وى خانه اى در بهشت ساخته مى شود.

روضة الواعظين ، ص 370.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

ان المسجد لايحل لجنب ولاحائض؛

همانا ورود افراد جنب و حائض به مسجد حرام است .

كنزالعمال ، ج 7، ص 668.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

كل جلوس فى المسجد لغو الا ثلاثة : قراءة مصل ، او ذكرالله اوسائل عن علم ؛

هر نشستى در مسجد لغو است مگر در سه حالت : خواندن قرآن ، گفتن ذكر خدا، سؤ ال(جستوى ) علم .

ميزان الحكمه ، ج 4، ص 393، بحارالانوار، ج 77، ص 88.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

ان المساجد بيوت المتقين ، و من كانت المساجد بيوته فقد ختم الله له بالروح و الرحمة و الجواز على الصراط الى الجنة ؛

مساجد، خانه پارسايان است و هركس مسجد خانه اش باشد (اوقات خود را در آن و به عبادت بگذارند) خداوند انجام كار او را رحمت و شادى قرار داده واجازه عبور از صراط به سوى بهشت را به او خواهد داد.

كنزالعمال ، ج 7، ص 659، حديث 20785.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

المساجد سوق من السواق الاخرة ، قراها المغفرة و تحفتها الجنة ؛

مساجد، بازارى از بازارهاى آخرت است كه در آن بر سفره آمرزش مى نشينند و هديه آن بهشت است .

بحارالانوار، ج 84، ص 4، مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 226.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اذا استاءذنت امراءة احدكم الى المسجد فلايمنعها ؛

اگر زنتان اجازه رفتن به مسجد خواست مانع نشويد.

مستدرك الوسائل ، ج 3، ص 446.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

ان الله تعالى ، اذا انزل عاهة من السماء على اهل الارض صرفت من عمارالمساجد؛

خداوند وقتى مرضى را از آسمان بر مردم فرود آورد آن را از بانيان مساجد دور بگرداند.

نهج الفصاحه ، حديث 682.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

من اتى السمجد لشى ء فهو حظه ؛

هركس به هر جهت كه به مسجد آيد، بهره اش همان است .

غررالحکم ، باب جهل

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

احب البلاد الى الله مساجدها ؛

محبوبترين جاى شهرها نزد خدا، مسجدهاى آن شهر است .

نهج الفصاحه ، حديث 71.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

اذا نزلت العاهات و الافات ، عوفى ، اهل المساجد ؛

هنگامى كه مشكلات و بلاها (براى اهل زمين ) نازل مى شود، اهل مساجد در امانند.

مستدرك الوسائل ج 1، ص 226.