و الذّي بَعَثَني بِالنَبُوةِ ... ما نَصَبْتُ عَلياً لِاُمتي فيِ الاَرضِ حَتي نَوَّهَ اللهُ باِسمِهِ في سَماواتِهِ وَ أوجَبَ ولايَتَهُ عَلي مَلائِكتِه.
سوگند به خدايي كه مرا به نبوت مبعوث كرد ... من علي را به عنوان جانشين در ميان امت خود نَصب نكردم، مگر آنكه خداوند قبلاً او را در آسمانهايش ستايش كرده و نام او را به عظمت برده و ولايت او را بر فرشتگان واجب كرده بود.
شب معراج که مرا به آسمان بردند، ناگاه با فرشتهای روبرو شدم که به صورت و شمائل علی علیه السّلام بود و اسم او نیز علی بود، در زیر عرش الهی در حال سجده میگفت: پروردگارا علی و اولاد او و دوستان و پیروان او را بیامرز.
جبرئیل از نزد خدا برای من ورقهای (نامهای) سبز آورد که در آن با رنگ سفید نوشته شده بود: من محبت علی را بر مردم واجب کردهام پس آن را به مردم ابلاغ نما.