خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كانَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله اِذا اَتاهُ اَمْرٌ يَسُرُّهُ قالَ: «اَلْحُمْدُلِلّهِ الَّذى بِنِعْمَتِهِ تَتِمُّ الصّالِحاتُ» وَ اِذا اَتاهُ اَمْرٌيَكْرَهُهُ قالَ: «اَلْحَمْدُلِلّهِ عَلى كُلِّ حالٍ»؛

هنگامى كه مسئله خوشحال كننده اى براى پيامبر پيش مى آمد، مى فرمودند: ستايش مخصوص خداونديست كه كارهاى خير با نعمتش تكميل مى شود و هنگامى كه مسئله ناخوشايندى رخ مى داد، مى فرمودند: در هر حال ستايش مخصوص خداوند است.

[ بحارالأنوار، ج 71، ص 47 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كُنْ فِى السَّرَّاءِ عَبْدا شَكُورا وَفِى الضَّرّاءِ عَبْدا صَبُورا؛

در روزهاى آسايش و خوشبختى سپاسگزار باش، و در روزهاى گرفتارى و سختى صبور باش.

[ غررالحكم، حديث 7148 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اَحْسِنُوا صُحْبَةَ النِّعَمِ قَبْلَ فِراقِها فَاِنِّها تَزُولُ وَتَشْهَدُ عَلى صاحِبِها بِما عَمِلَ فيه؛

با نعمت ها قبل از جدا شدن از شما رفتار نيكو داشته باشيد كه آنها از بين مى روند و عليه صاحب نعمت ناسپاس كه چطور با آنها رفتار كرده، گواهى مى دهند.

[ بحار الانوار، ج 71، ص 51 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ لِلّهِ تَباركَ وَتَعالى فِى كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّا فَمَنْ اَدّاهُ زادَهُ مِنْها، وَمَنْ قَصَّرَ عَنْهُ خاطَرَ بِزَوالِ نِعْمَتِهِ؛

خداوند تبارك و تعالى در هر نعمتى داراى حقّى مى باشد پس هر كس آن را ادا كند، خداوند نعمت او را زياد مى كند و هر كه كوتاهى كند، در معرض زوال نعمت قرار مى گيرد.

[ بحارالأنوار، ج 71، ص 53 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لِلسَّلامِ سَبْعُونَ حَسَنَةٌ، تِسْعَةٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدى وَواحِدَةٌ لِلرّادِّ؛

سلام هفتاد حسنه دارد كه شصت و نه حسنه براى سلام كننده و فقط يك حسنه، براى پاسخ دهنده است.

[ بحارالأنوار، ج 76، ص 11 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اِذا دَخَلَ اَحَدُكُمْ مَنْزِلَهُ فَلْيُسَلِّمْ عَلى اَهْلِهِ، يَقُولُ: اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ، فَاِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ اَهْلٌ فَلْيَقُل: اَلسَّلامُ عَلَيْنا مِنْ رَبِّنا؛

هرگاه يكى از شما وارد منزل خود شد بر خانواده خويش سلام كند و بگويد: السّلام عليكم (درود بر شما). و چنانچه در منزل كسى نبود بگويد: السلاّم علينا من ربّنا يعنى امنيّت و سلامتى از طرف پرودگارمان بر ما باد.

[ بحارالأنوار، ج 76، ص 4 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لِكُلِّ داخِلٍ دِهْشَةٌ فَابْدَئُوا بِالسَّلامِ؛

هر تازه وارد، نوعى وحشت ايجاد مى كند، لذا ورود را باسلام آغاز كنيد.

[ ميزان الحكمه، ج 4، ص 526، شماره 7750 .]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ اَبْصَرَ عَيْبَ نَفْسِهِ شَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ وَمَنْ تَعَرّى عَنْ لِباسِ التَّقْوى لَمْ يَسْتَتِرْ بِشَىْ ءٍ مِنَ الِلّباسِ وَمَنْ رَضِىَ بِقِسْمِ اللّه ِ لَمْ يَحْزَنْ عَلى مافاتَهُ؛

هر كس عيب خويش را ببيند، از عيب ديگرى غافل مى شود، هر كس از جامه تقوا عريان باشد، هيچ لباسى او را نخواهد پوشاند. و هر كس به تقسيم الهى راضى باشد، اندوهِ آنچه را از دست مى دهد نخواهد خورد.

[تحف العقول، ص 88]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اَلاْنَ فَاعْمَلُوا، وَالْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ، وَالْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ، وَالْأَعْضَاءُ لَدْنَةٌ، وَالْمُنْقَلَبُ فَسِيحٌ، وَالْمَجَالُ عَريضٌ؛

هم اكنون عمل كنيد، كه زبان ها باز و رهاست، و بدن ها سالم و اندام ها نرم و انعطاف پذير، و زمينه دگرگونى گسترده، و مجال، گسترده و وسيع است.

[نهج البلاغه، صبحى صالح، ص 311]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إمَاما فَلْيَبْدَأْ بِتَعْليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْليمِ غَيْرِهِ، وَلْيَكُنْ تَأْديبُهُ بِسيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسانِهِ وَمُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَمُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالاْءِجْلاَلِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَمُؤَدِّبِهِمْ؛

هركس خود را پيشواى مردم قرار دهد، پيش از آموختن ديگران، به آموزش خود بپردازد، و بايد تربيت كردنش با سيرت و رفتارش، پيش از تأديب به زبانش باشد. آن كس كه معلم و مربّى خويشتن است، سزاوارتر است به احترام، از آنكه معلم و مربّى مردم است.

[نهج البلاغه، حكمت 73]