خوش آمدید

امام على علیه السّلام فرمودند:

ثَلاثُ خِصالٍ تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّةَ: الإنصافُ فِى الْمُعاشَرَةِ وَ الْمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ و الإنطِواعِ وَ الرُّجُوعُ اِلى قلبٍ سَليمٍ؛

با سه صفت محبّت و دوستى بدست مى آورى: 1 - انصاف در معاشرت 2 - همدردى با ديگران در خوشى و ناخوشى 3 - برخورد با قلب پاك و سالم.

[ بحار الانوار، ج 78، ص 82، ح 77]

امام على علیه السّلام فرمودند:

مَن أحَبَّ أن يَعلَمَ كَيفَ مَنزِلَتُهُ عِندَاللّه ِ فَلْيَنظُر كَيْفَ منزِلةُ اللّه ِ عِندَهُ، فَإنَّ كلَّ مَن خُيَّرَلَهُ أمرانِ: أمرُ الدُّنيا وَأمرُ الآخِرَةِ فَاَختارَ أمرَ الآخرَةِ عَلَى الدُّنيا، فَذلِكَ الَّذى يُحِبُّ اللّه ُ، وَ مَنِ اخْتارَ أمرَ الدُّنيا فَذلكَ الَّذى لامَنزِلَة لِلهِ عِندَهُ؛

هركس دوست دارد بداند جايگاهش نزد خدا چطور است، بايد ببيند مقام ومرتبه خدا پيش وى چقدر است، زيرا كسى كه كار دنيا وآخرت هردو در اختيار او قرار گيرد، و او كار آخرت را بر دنيا برگزيند پس خدا را دوست مى دارد، وكسى كه كار دنيا را انتخاب كند، خداوند پيش او ارزش و جايگاهى ندارد.

[ بحار الانوار، ج 70، ص 25، ح 27]

امام على علیه السّلام فرمودند:

لِيَكُنْ اَحَبَّ النّاسِ إلَيكَ مَن هَداكَ اِلى مَراشِدِكَ، وَ كَشَفَ لَكَ عَنْ مَعايِبِكَ؛

محبوب ترين مردم نزد تو بايد كسى باشد كه تو را به راه هاى درست و حق هدايت كند و عيب هايت را براى تو بنماياند.

[ بحار الانوار، ج 74، ص 178، ح 18]

امام على علیه السّلام فرمودند:

إيّاكَ أنْ تُحِبَّ أعداءَ اللّه ِ، أو تُصفِىَ وُدَّكَ لِغَيرِ أولِياءِ اللّه ِ، فَاِنَّ مَن اَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم؛

مبادا دشمنان خدا را دوست بدارى يا دوستى خود را براى غير دوستان خدا خالص گردانى، زيرا هركسى گروهى را دوست بدارد، با آنان محشور مى گردد.

[ غرر الحكم، ح 2703]

امام على علیه السّلام فرمودند:

يَا ابْنَ آدَمَ! كُنْ وَصِىَّ نَفْسِكَ وَاعْمَلْ فى مالِكَ ما تُؤْثِرُ اَنْ يُعْمَلَ فيهِ مِنْ بَعْدِكَ؛

اى فرزند آدم! خودت وصىّ خود باش و درباره دارايى خود، آن گونه عمل كن كه مى خواهى پس از تو با آن، آنگونه عمل كنند.

[نهج البلاغه فيض الاسلام، حكمت 246.]

امام على علیه السّلام فرمودند:

مَنْ تابَ تابَ اللهُ عليهِ و اُمِرَت جوارِحُهُ ان تستَرَ عليه و بقاعُ الارضِ ان تَكتَمَ عليه و اُنسيتِ الحفَظةُ ما كانَتْ تكتُب عليهِ؛

هر كس توبه كند و به سوي خدا بازگردد خداوند نيز به سوي او بازگشت مي كند، به اعضاء و جوارحش دستور داده مي شود گناهان او را بپوشانند، به نقاطي از زمين كه در آن گناه انجام داده نيز دستور داده مي شود كه گناه و سرّ او را مخفي كنند و فرشتگانِ نويسندة‌ اعمال نيز گناهان و كردارِ او را فراموش مي كنند.

بحارالانوار، ج 6، ص 28

امام على علیه السّلام فرمودند:

التّوبةُ ندمٌ بالقَلبِ و اسْتِغفارٌ باللّسانِ و تركٌ بالجوارح و اِضمارٌ ان لا يَعودَ؛

توبه عبارت است از: پشيماني قلبي از انجام گناه و استغفار و طلب آمرزش با زبان و ترك گناه با اعضاء و جوارح و تصميم به اينكه ديگر آن گناه را انجام ندهد.

تصنيف غرر الحكم، ص 194، ح3777

امام على علیه السّلام فرمودند:

مَن اُعطي التوبَةُ لَمْ يحرُمِ القبول و مَنْ اُعطي الاستغفار لم يحرمُ المغفرةَ؛

كسي كه توفيق توبه به او داده شود محروم نمي شود از قبولش و كسي كه استغفار و طلب آمرزش كند از آمرزش پروردگار محروم نخواهد شد.

بحارالانوار، ج 69، ص410

امام على علیه السّلام فرمودند:

النّدمُ اَحدَ التَّوبَتين؛

پشيماني از گناه يكي از روشها و اقسام توبه و استغفار است.

مستدرك الوسائل. ج 2، ص 346

امام على علیه السّلام فرمودند:

 

استغفار و طلب آمرزش از درجات عليين است و داراي شش شرط مي باشد: اول اينكه شخص توبه كننده از (گناهان) گذشته خود پشيمان باشد. دوم اينكه عزم و تصميم جدي بر عدم بازگشت به سمت گناه داشته باشد. سوم اينكه حقوق مردم را به آنها بازگرداند. چهارم اينكه تمام واجباتي را كه ترك كرده و حقوقي كه از خدا بر گردن اوست به جا آورد. پنجم اينكه گوشتهائي را كه از حرام بر بدنش روئيده با گريه و انابه آب كند تا گوشت جديد برويد و ششم اينكه سختي طاعت و عبادت خدا را بر جسمش بچشاند، همان طور كه شيريني معصيت را چشانده است و بعد از تحقق آن شرائط، استغفار كند.

بحارالانوار، ج 6، ص 36