خوش آمدید

امام على علیه السّلام فرمودند:

لَيْسَ مِنَ الْمُرُوَّةِ، الَرِّبْحُ عَلَى الأِخوانِ؛

سود گرفتن از برادران دينى، از مــروّت بـه دور اسـت.

[كنز العمال، خ 7171.]

امام على علیه السّلام فرمودند:

ألنَّصيحَةُ مِن أخلاقِ الكِرامِ، ألغِشُّ مِن أخلاقِ اللِّئامِ؛

موعظه و نصيحت از اخلاق جوانمردان است، و خيانت و نيرنگ، از خوى لئيمان است.

[غرر الحكم]

امام على علیه السّلام فرمودند:

عاصيُ قرُّ بِذُنُوبِهِ خيرٌ مِن مُطيعٍ يفتَخِرُ بِعَمَلِهِ؛

گناه كاري كه به گناهان خويش اقرار كند (پشيمان شود)، بهتر از انسان مطيع و عبادت كننده اي است كه به عمل خويش فخر نمايد.

تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3812

امام على علیه السّلام فرمودند:

نِظامُ الْمُرُؤَةِ، حُسْنُ الأُخُوَّةِ، وَ نِظامُ الدّينِ حُسْنُ الْيَقينِ ؛

سامان بخشِ مروّت، انجام وظيفه برادرى به نحو نيكوست و آيين و اساس دين، يقين خوب داشتن است.

[تصنيف غرر الحكم ص 259]

امام على علیه السّلام فرمودند:

ثَلاثَةٌ هُنَّ الْمُرُؤَةُ: جُودٌ مَعَ قِلَّةٍ، وَ احْتِمالٌ مِنْ غَيْرِ مَذَلَّةٍ، وَتَعَفُّفٌ عَنِ الْمَسْأَلَةِ؛

سه چيز است كه عين مروّت است: بخشش در حال تنگدستى، تحمّل و صبورى بدون آن كه انسان زير بار ذلت برود، و خوددارى از خواهش و درخواست

[تصنيف غرر الحكم صفحه 259].

امام على علیه السّلام فرمودند:

أَلْفُتُوَّةُ عَلى أَرْبَعَةٍ: أَلتَّواضُعُ مَعَ الدَّوْلَةِ، وَ الْعَفْوُ مَعَ الْقُدْرَةِ، وَالنَّصيحَةُ مَعَ الْعَداوَةِ، وَ الْعَطِيَّةُ بِلا مِنَّةٍ؛

جوانمردى چهار گونه است: فروتنى، هنگام فرمانروايى و حكومت. گذشت، هنگام قدرت. خيرخواهى، هنگام دشمنى. و بخشش بدون منت گذاردى.

[السعادة الابدّية، ص 83]

امام على علیه السّلام فرمودند:

لَمْ يَتَّصِفْ بِالْمُرُوَّةِ، مَنْ لَمْ يَرْعَ ذِمَّةَ أَوْلِيائِهِ، وَ يُنْصِفْ أَعْدائَهُ؛

كسى كه حقوق دوستان خود را مراعات نكند، و با دشمنان خود با انصاف رفتار نكند، مردانگى ندارد.

[تصنيف غررالحكم ص 259، ح 5515.]

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لَيْسَ لِمَلُولٍ مُرُوَّةٌ؛

شخص دلخسته، مروّت ندارد.

تصنيف غرر الحكم ص 259

امام على علیه السّلام فرمودند:

أَلْمُرُوئَةُ اِجْتِنابُ الرَّجُلِ ما يَشينُهُ، وَ اكْتِسابُهُ ما يَزينُهُ؛

مروّت عبارت است از پرهيز از آنچه كه آدمى را زشت مى كند و به دست آوردن آنچه كه آدمى را زينت مى دهد. .

[تصنيف غرر الحكم ص 258]

امام على علیه السّلام فرمودند:

أَلْمُرُوَّةُ مُرُوَّتانِ: مُرُوَّةُ الْحَضَرِ، وَ مُرُوَّةُ السَّفَرِ. فَأَمّا مُرُوَّةُ الْحَضَرِ، فَتِلاوَةُ الْقُرْآنِ، وَ َحُضُورُ الْمَساجِدِ، وَ صُحْبَةُ أَهْلِ الْخَيْرِ، وَ النَّظَرُ فِى الْفِقْهِ، وَ أَمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ، فَبَذْلُ الزّادِ، وَ الْمِزاحُ فى غَيْرِ ما يُسْخِطُهُ اللّه ُ وَ قِلَّةُ الخِلافِ عَلى مَنْ صَحِبَكَ، وَ تَرْكُ الرِّوايَةِ عَلَيْهِمْ اِذا أَنْتَ فارَقْتَهُمْ؛

مروّت دو گونه است: مروّت در حضر و مروّت در سفر. اما مروّت در حضر، تلاوت قرآن است و حضور در مساجد و همراهى اهل خير و دقت در فقه. و اما مروّت در سفر، بخشش از توشه سفر است و شوخى كردن، اما نه در آنچه خدا را به خشم مى آورد و كاستن از اختلاف نظر با همسفرت و غيبت نكردن از همسفران هنگامى كه از آنان جدا مى شدى.

[بحارالانوار، ج 78 ص 258.]