خوش آمدید

از اميرالمؤمنين عليه السلام سؤال شد سالم ترين شهرها و بهترين مكانها هنگام نازل شدن فتنه و آشكار شدن شمشيرها كجاست؟ امام عليه السلام فرمودند:

أَسْلَمُ الْمَواضِعِ يَوْمَئذِ أَرْضُ الْجَبَلِ، فَاِذا اضْطَرَبَتْ خُراسانُ وَ وَقَعَتِ الْحَرْبُ بَيْنَ أَهْلِ جُرْجان وَ طَبَرِسْتان وَ خَرِبَتْ سَجِسْتانُ فَأسْلَمُ المَواضِعِ يَوْمَئِذٍ قَصَبَةُ قُم؛

سالم ترين جاها در آن روز زمين جَبَل است، پس زمانى كه خراسان مضطرب شود، و بين مردم گرگان و طبرستان جنگ رخ دهد، و سجستان خراب شود پس سالمترين مكان در آن روز شهر قم است.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 217

امام على علیه السّلام فرمودند:

اَلنَّوْمُ عَلى أَرْبَعَةِ أَوْجُهٍ: اَلْأَنْبِياءُ عليهم السلام تَنامُ عَلى أَقْفِيَتِهِمْ مُسْتَلْقينَ وَ أَعْيُنُهُمْ لاتَنامُ، مُتَوَقِّعَةً لِوَحْىِ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ، وَ الْمُؤْمِنُ يَنامُ عَلى يَمينِهِ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ، وَ الْمُلُوكُ وَأَبْناؤُها تَنامُ عَلى شَمائِلِها لِيَسْتَمْرِئُوا ما يَأْكُلُونَ، وَ اِبْليسُ وَ إِخْوانُهُ وَ كُلُّ مَجْنُونٍ وَ ذُوعاهَةٍ يَنامُ عَلى وَجْهِهِ مُنْبَطِحا؛

خواب بر چهار گونه است: پيامبران به پشت مى خوابند در حالى كه چشمانشان نمى خوابد و در انتظار وحى الهى هستند. مؤمن بر پهلوى راست به طرف قبله مى خوابد، شاهان و شاهزادگان بر پهلوى چپ خوابيده تا آنچه كه خورده اند هضم نمايند. و ابليس و برادرانش و هر ديوانه و كم عقلى بر روى صورت و شكم مى خوابند.

خصال صدوق، ص 262، ح 140

امام على علیه السّلام فرمودند:

صَلَواتُ اللّه ِ عَلى أَهْلِ قُم، وَ رَحْمَهُ اللّه ِ عَلى أَهْلِ قُم، سَقَى اللّه ُ بِلادَهُمُ الغَيْثَ؛

درود خدا بر مردم قم، رحمت و لطف خداوند بر آنها باد، خداوند شهرهاى آنان را از باران سيراب نمايد.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 228

امام على علیه السّلام فرمودند:

. . . وَ لَوْ اَرادَ اللّه ُ سُبْحانَهُ لأِنْبِيائِهِ حَيْثُ بَعَثَهُمْ أَنْ يَفْتَحَ لَهُمْ كُنُوزَ الذِّهْبانِ... لَفَعَلَ، وَلَوْ فَعَلَ لَسَقَطَ الْبَلاءُ وَ بَطَلَ الْجَزاءُ . . . وَلكِنَّ اللّه َ سُبْحَانَهُ جَعَلَ رُسُلَهُ أُولِي قُوَّةٍ فِي عَزَائِمِهِمْ، وَضَعَفَةً فِيمَا تَرَى الْأَعْيُنُ مِنْ حَالاَتِهِمْ، مَعَ قَنَاعَةٍ تَمْلَأُ الْقُلُوبَ وَالْعُيُونَ غِنىً، وَخَصَاصَةٍ تَمْلَأُ الْأَبْصَارَ وَالْأَسْمَاعَ أَذىً . . .؛

اگر خداوند به هنگام مبعوث ساختن پيامبرانش، درِ گنجها و معادن طلا را به روى آنان مى گشود امتحان از بين مى رفت، پاداش و جزاء بى اثر مى ماند... امّا خداوند پيامبران خويش را از نظر عزم و اراده قوى، و از نظر ظاهر فقير و ضعيف قرار داد، ولى توأم با قناعتى كه قلب ها و چشم ها را پر از بى نيازى مى كرد، هر چند فقر و نادارى ظاهرى آنان چشم ها و گوشها را از ناراحتى پر مى كرد.

نهج البلاغه: خطبة 192

امام على علیه السّلام فرمودند:

كانَ رسول الله صلى الله عليه و آله لايَجْلِسُ وَ لا يَقُومُ اِلاّ عَلى ذِكْرِ اللّهِ وَلايُوطِنُ اْلأَماكِنَ وَ يَنَهْى عَنْ ايطانِها وَ اِذا انْتَهى اِلى قَوْمٍ جَلَسَ حَيْثُ يَنْتَهى بِهِ الْمَجْلِسُ وَ يَأْمُرُ بِذلِكَ؛

نشستن و بر خاستن رسول خدا (صلى الله عليه و آله) با ياد خدا بود. در مجالس جاى مخصوصى براى خود انتخاب نمى كرد و از اين كار نهى مى فرمود. هرگاه به جمعى مى پيوست، هرجا كه خالى بود مى نشست و به اين كار نيز دستور مى داد.

سُنَنُ النَّبى،ص 16

امام على علیه السّلام فرمودند:

لايَقْطَعُ عَلى اَحَدٍ كَلامَهُ حَتّى يَجُوزَ فَيَقْطَعُهُ بِنَهْىٍ اَوقِيامٍ؛

پيامبراکرم(صلى الله عليه و آله) هرگز سخن كسى را قطع نمى كرد، مگر آنگاه كه بيش از حدّ حرف بزند (يا از مشروع، فراتر رود) آن وقت او را نهى مى كرد يا بر مى خاست.

سُنَنُ النَّبى،ص 18

امام على علیه السّلام فرمودند:

مَا رُئِىَ مُقَدِّما رِجْلَهُ بَيْنَ يَدَىْ جَليسٍ لَهُ قَطُّ؛

هرگز ديده نشد كه پيامبراکرم(صلى الله عليه و آله) پاى خود را پيش كسى دراز كند.

بحار الانوار، ج 16،ص 236

امام على علیه السّلام فرمودند:

كانَ رسول الله صلى الله عليه و آله لايَذُمُّ اَحَدا وَلايُعَيِّرُهُ وَلا يَطْلُبُ عَثَراتِهِ وَلا عَوْرتَهُ وَلا يَتَكَلَّمُ اِلاّ فيما رَجى ثوابَهُ؛

پیامبرخدا (صلى الله عليه و آله) هرگز كسى را مذمّت نمى كرد، و در پى لغزشها و عيوب و اسرار ديگران نبود و سخن نمى گفت مگر آنجا كه اميد ثواب داشت.

سُنَنُ النَّبى،ص 17

امام على علیه السّلام فرمودند:

كانَ رَسُولُ اللّه صلى الله عليه و آله، دائِمَ الْبِشْرِ، سَهْلَ الْخُلْقِ، لَيِّنَ الْجانِبِ، لَيْسَ بِفَـظٍّ وَ لا غَليظٍ؛

رسول خدا (صلى الله عليه و آله) همواره خوشرو، خوش خو و نرم بود، خشن و درشت خوى نبود.

مكارم الاخلاق، ص 14

امام على علیه السّلام فرمودند:

كانَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله اِذا بُشِّرَ بِجارِيَةٍ قالَ: رَيْحانَةٌ، وَرِزْقُها عَلَى اللّهِ؛

هرگاه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) را به ولادت دخترى مژده مى دادند، مى فرمودند: ريحان و دسته گل است و روزىِ او بر خداست.

سُنَنُ النَّبى،ص 80