خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ مَا لَا يَعْلَمُونَ؛

آن كه با زبان هرچه خواست بر مردم تاخت آنان نيز در باره او هرچه خواهند، بافت.

نهج البلاغه، حكمت 34

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ أَسَاءَ الْعَمَلَ؛

آن كه در كمند خواهشها و كامها افتد رفتارش زشت و ناروا گردد.

نهج البلاغه، حكمت 35

امام علی علیه السّلام در مسیر خود به شام، دهقانان شهر «انبار» را دید که از اسبها پایین پریده پیشاپیش او می دوند. حضرت فرمودند:

 

این چه کاری است که انجام می دهید؟ 
عرض کردند: رسم ما بر این است که فرمانروایانمان را چنین بزرگ می داریم. 
حضرت فرمودند: به خدا سوگند، فرمانروایانتان از این کار سودی نبرند، و شما خود را در دنیا به زحمت و رنج می افکنید و در آخرت به شقاوت دچار خواهید شد. و چه خسارت بار است رنج و مشقّتی که عذاب الهی را در پی داشته باشد، و چه سودمند است راحتی و آسایشی که از عذاب جهنّم ایمن دارد.

نهج البلاغه، حکمت 36

امام علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن علیه ‏السّلام فرمودند:

 

پسر جانم، چهار نکته در فضایل و چهار نکته در رذایل از من یاد گیر تا هیچ چیز به تو ضرر نرسانَد: بی ‏نیازترین بی ‏نیازی عقل است بزرگترین ناداری نابخردی است بالاترین وحشت، خودپسندی است و ارزنده‏ ترین تبار، اخلاق نیکوست. فرزند جانم، از دوستی با احمق بپرهیز، که اگر خواهد به تو سودی رسانَد سرانجام به تو ضرر زند از دوستی با بخیل نیز دوری کن، که آنچه را سخت بدان نیازمندی از تو مضایقه کند؛ و همچنین از دوستی با فاسق و فاجر بپرهیز، که تو را به پشیزی فروشد؛ و بالاخره با دروغگو هرگز دوست مشو، که چونان سراب است و با جادوی خطبهش دور را نزدیک، و نزدیک را دور جلوه دهد.

نهج البلاغه، حکمت 37

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ؛

زبان عاقل در سنگر قلب اوست و قلب نابخرد در پشت زبانش.

نهج البلاغه، حكمت 39

امام علی علیه السّلام به یکی از یارانشان که بیمار شده بود، فرمودند:

 

خداوند ناله تو را وسیله فرو ریختن گناهانت قرار داده است، زیرا در بیماری پاداشی نیست امّا گناهان را چون برگ درخت می ریزد، و پاداش تنها در گفتار و کردار است، و خداوند سبحان به برکت «نیّت خیر» و «قلب پاک» بندگانش را به بهشت درآورد.

نهج البلاغه، حکمت 40

امام علی علیه السّلام فرمودند:

أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ؛

برترين زهد و پارسايي، پيرايش از خودنمايي است.

نهج البلاغه، حكمت 27

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى؛

آنگاه كه دنيا را پشت سر نهادي و مرگ را پيش رو ديدي، چه زود است رويارويي

نهج البلاغه، حكمت 28

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ؛

بترسيد بترسيد سوگند به خدا، او آن قدر پرده پوشي كرده كه گويي بخشيده است.

نهج البلاغه، حكمت 29

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الْإِيمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ وَ الْيَقِينِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ فاَلصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ؛

ايمان بر چهار پايه استوار است: صبر، يقين، عدل، و جهاد. امّا صبر بر چهار شاخه است: آرزومندي، ترس، زهد، و انتظار.

نهج البلاغه، حكمت 30