خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لَا يَقْضِي حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَهُ

آن كه حق گزار كسي باشد كه حقّ او را نشناسد، بنده او شده است.

نهج البلاغه، حکمت 155

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إِذَا لَمْ يَكُنْ مَا تُرِيدُ فَلَا تُبَلْ كَيْفَ كُنْتَ؛

اگر بدانچه خواهي نرسيدي، آنچه داري از كف مده.

نهج البلاغه، حكمت 66

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فى مثل ذلك الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ؛

حكمت گمشده مؤمن است، پس آن را فراگير گرچه از منافق باشد.

نهج البلاغه، حكمت 77

آنگاه که «ضِرار» پسرِ «ضَمرَه ضِبابی» بر معاویه وارد شد و او از امیر مؤمنان علیه السّلام پرسید، ضرار چنین گفت:

 

من خود شاهد بودم و با چشمهایم او را در موقعیّتهایی دیدم که پرده سیاه شب همه جا گسترده بود و او در محراب عبادت ایستاده در حالی که محاسن خویش به دست گرفته مانند مار گزیده به خود می پیچید و می گریست و می گفت: ای دنیا ای دنیا، از من دور شو آیا می خواهی مرا به خود مشغول داری، یا شیفته من شده ای نه، هنوز نتوانی که علی را بفریبی، هرگز، هرگز برو این دام بر مرغ دگر نِه من به تو نیازی ندارم و تو را سه طلاقه کردم و دیگر به سویت رجوع نخواهم کرد، که زندگانیت کوتاه است و ارزشت اندک و آرزویت ناچیز. آه از کمی توشه و درازی راه و دوری سفر و سختی منزل.

نهج البلاغه، حکمت 74

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ وَ يُجَدِّدُ الْآمَالَ وَ يُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ وَ يُبَاعِدُ الْأُمْنِيَّةَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ؛

روزگار بدنها را بفرسايد، و آرزوها را نو گرداند، و مرگ را نزديك كند، و اميد را دور سازد. آن كه دنيا را فراچنگ آرد به رنج افتد، و آن كه از دستش دهد سختي كشد.

نهج البلاغه، حكمت 69

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَعَلَيْهِ أَنْ يَبْدَأَ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ؛

آن كه خود را در جايگاه رهبري نشانَد بايد پيش از ديگران به تعليم و تربيت خود پردازد و پيش از گفتار، با كردار خود را سازد، كه خودآگاهي و خودسازي از حرفه معلّمي سزاوارتر به تجليل است.

نهج البلاغه، حكمت 70

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ وَ كُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ؛

دفتر عمر با همه تلخي ها و شيريني هايش بسته شود و مرگ كه پايان همه انتظارهاست فرارسد.

نهج البلاغه، حكمت 72

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فَوْتُ الْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا؛

از دست شدن خواسته ها آسان تر از خواستن از نااهلان است.

نهج البلاغه، حكمت 63

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْرِ (وَ الشُّكْرُ زِينَةُ الْغِنَى)؛

پاكدامني، آرايش درويشي و آبروي درويشان است و سپاسگزاري، زينت توانگري و توانگران.

نهج البلاغه، حكمت 65

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ تَرَكَ قَوْلَ لَا أَدْرِي أُصِيبَتْ مَقَاتِلُهُ؛

آن كس كه گفتار «نمي دانم» را از دست دهد به هلاكت رسد.

نهج البلاغه، حکمت 82