خوش آمدید

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

طَلَبُ الْحَوائِج إِلى النَّاسِ مَذَلَّةٌ لِلْحَیاةِ وَمَذَهَبَةٌ لِلْحَیاءِ وَ إِسْتِخفافٌ بِالْوَقارِ وَ هُوَ الْفَقْرُ الْحاضِرُ؛

تقاضا نزد مردم بردن، خوارى در زندگى است و نابود کننده حیا و سبک کننده شخصیت انسان؛ و فقرى است که آدمى آن را براى خود فراهم مى سازد.

از کتاب تحف العقول، صفحه 201.

بعضى از مردم به گمان فرار از فقر، خود را به دست فقر مى سپارند، و با بردن تقاضاهاى غیر ضرورى به نزد این و آن، خود را وابسته و نیازمند مى سازند و شخصیت انسانى خویش را در هم مى کوبند.
اسلام به پیروان خود دستور مى دهد که تا آن جا که توانایى دارند، روى پاى خود بایستند و از «زندگى اتکالى» بپرهیزند که، بى نیازى بوسیله دیگران، عین نیازمندى است.

منبع: makarem.ir

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

انتظارُ الفرج مِن أعظَمِ الفَرَجِ؛

انتظار فرج، خود از بزرگترین گشایش هاست.

بحارالانوار، ج52، ص122

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

مَن ثَبَتَ علی وَلایتنا فی غَیبتِهِ قائمنا أعطاهُ اللهُ أجرَ ألفَ شهیدٍ مثلِ شهداء بدرٍ و أحدٍ ؛

هر که در روزگار غیبت قائم ما، بر ولایت ما استوار ماند خداوند پاداش هزار شهید به مانند شهیدان بدر و احد به وی عطا فرماید.

بحارالانوار، ج52، ص125

به امام سجاد علیه ‏السلام گفته شد: حال شما چطور است؟ حضرت فرمودند:

اَصْبَحْنا خائِفینَ بِرَسُولِ اللّهِ وَ اَصْبَحَ جَمیعُ اَهْلِ الاِْسْلامِ آمِنینَ بِهِ.

مى ‏گذرانیم در حالى که ما به خاطر انتساب به پیامبر خدا در ترس و نگرانى به سر مى ‏بریم و همه مسلمانان در سایه نام او امنیَّت و آرامش دارند!

بحارالأنوار، ج 78، ص 159

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

انَّ اهلَ زمانِ غَیبَتِهِ و القائلین بِامامَتِهِ و المنتظرینَ لِظَهوره أفضَلُ مِن أهلِ کُلِّ زمانٍ لأنَّ الله تعالی ذکره أعطاهُم من العُقُول و الأفهام و المعرفه ما صارَت به الغَیبَه عنهم بِمنزلَه المشاهَده... ؛

اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر می باشند، زیرا خدای بزرگ به آنها آنقدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است که غیبت امام نزد ایشان مانند زمان مشاهده ی امام است...

بحارالانوار، ج36، ص386

امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:

اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام کانَ أَصْدَقَ النّاسِ لَهْجَةً وَ أَفْصَحَهُمْ مَنْطِقاً.

امام حسن علیه‏ السلام از جهت زبان صادق‏ترین مردم و از نظر گفتار فصیح‏ترین آنان بود.

بحارالانوار 43: 331، عوالم 16: 132 ح 5

امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:

اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام کانَ اِذا قامَ فى صَلاتِهِ تَرْتَعِدُ فَرائصُهُ بَیْنَ یَدَىْ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ.

امام حسن علیه‏ السلام وقتى به نماز مى‏ایستاد، بدنش در مقابل عظمت و کبریائى پروردگار متعال مى‏لرزید.

بحارالانوار ج 84، ص 285

امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:

اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ علیه‏ السلام کانَ لایَقْرَءُ مِنْ کِتابِ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ «یا أَیـُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» اِلاّ قالَ: لَبَّیْکَ، أَللّهُمَّ لَبَّیْکَ.

امام حسن علیه‏ السلام هیچ وقت آیه «یا أَیـُّهَا الَّذینَ آمَنُوا» (اى کسانى که ایمان آورده‏اید) را از کتاب خدا نمى‏خواند مگر اینکه مى‏گفت: «لَبَّیْکَ، أَللّهُمَّ لَبَّیْکَ».

بحارالانوار، 43 ص 331

امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:

اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ علیهماالسلام کانَ اِذا ذَکَرَ الْجَنَّةَ وَالنّارَ، اِضْطَرَبَ اضْطِرابَ السَّلیمِ وَ سَأَلَ اللّه‏َ الْجَنَّةَ وَ تَعَوَّذَ بِهِ مِنَ النّارِ.

امام حسن علیه‏ السلام وقتى از بهشت و آتش دوزخ یاد مى‏کردند، مثل مار گزیده به خود مى‏پیچیدند و از خداوند بهشت مى‏طلبیدند و از آتش به خداوند پناه مى‏بردند.

امالى صدوق، ص 150، بحارالانوار، ج 43 ص 331

امام سجاد علیه‏ السلام (در جواب کسى که گفت: چه قدر اولاد پدر شما کم است) فرمودند:

اَلعَجَبُ کَیْفَ وُلِدْتُ، کانَ یُصَلّى فِى‏الْیَوْمِ وَاللَّیْلَةِ اَلْفَ رَکْعَةٍ؛

تعجب مى‏‌کنم چگونه به دنیا آمدم، در حالى که پدرم (امام حسـین علیه‏ السلام) هر روز و شب هزار رکعت نماز مى‏‌خواند.

بحارالانوار ج 82 ص 311