خوش آمدید

امام حسين علیه السّلام فرمودند:

لو شتمنى رجل فى هذه الاذن (و اومى الى اليمنى) و اعتذر لى فى الاخرى، لقبلت ذلك منه.

اگر كسى در اين گوش من (اشاره كرد به گوش راست) ناسزا گويد و در گوش ‍ ديگرم عذر خواهى كند، پوزش او را از او قبول مى كنم.

احقاق الحق ج 11 ص 431

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

دخلتُ أنا و اَخي علي جدّي رسول الله صلي الله عليه و آله فَأجلَسَني علي فَخْذِه الاَيسرِ و أجَلَسَ اَخي الْحَسَنُ عَلي فَخْذَه الاَيمَن ... .

روزي من و برادرم حسن به حضور جدم رسول اكرم صلي الله عليه و آله رسيديم، حضرت مرا به زانوي چپ و برادرم را بر زانوي راست خود نشاند، بعد ما را تنگ در آغوش كشيد و فرمودند: پدر و مادرم فداي شما دو امام باد.

بحار الانوار، ج 36، ص 255

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

ان الأمر بالمعروف و النهي عن المنکر، دعاء الي الاسلام مع رد المظالم و مخالفة الظالم و قسمة الفيء و الغنائم و أخذ الصدقات من مواضعها و وضعها في حقها.

امر به معروف و نهي از منکر، آن است که: کافران را به اسلام دعوت کني، حقوق ستمديدگان را باز ستاني، با ستمگر به مخالفت برخيزي، غنيمت ها و بيت المال را عادلانه بين اهل اش قسمت کني، صدقات (زکات) را از آنجا که بايد، بگيري و در آنجا که بايد، مصرف کني.

تحف العقول، ص 270

امام حسین علیه السّلام فرمودند: از پدرم، درباره سیره پیامبر صلَی الله علیه و آله پرسیدم، پاسخ دادند:

 

رسول الله، زبان خود را همیشه از گفتار بی معنی حفظ می کرد و خود را از سه چیز دور می داشت: مراء، پرحرفی، سخن پوچ و بی معنی، و نیز سه مسئله را ترک می کرد: هیچکس را مذمت نمی کرد، از کسی عیبجویی نمی نمود و در پی جمع آوری لغزش های این و آن نبود.

مسند الامام الرضا، ج 2، ص 85

امام حسين علیه السّلام فرمودند:

كانَ صلى الله عليه و آله... يُعطى كُلَّ جُلَسائِهِ نَصيبَهُ وَ لا يَحسَبُ أَحَدٌ مِن جُلَسائِهِ أَنَّ أَحَدا أَكرَمُ عَلَيهِ مِنهُ؛

پيامبر صلى الله عليه و آله بهره هر يك از هم نشينان خود را عطا مى فرمودند و چنان معاشرت مى نمودند كه كسى گمان نمى كرد شخص ديگرى نزد پيامبر از او گرامى تر باشد.

بحارالأنوار، ج16، ص152، ح4

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلي اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ.

به راستي كه مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايي كه دين وسيله زندگي آنهاست، دين دارند و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران كم مي شوند.

تحف العقول، ص 245

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

لما قُبِضَتْ فاطمةُ - سلام الله عليها - دفنَها اميرُ المومنين سِراً و عفا علي مَوضِعِ قَبرِها.

چون فاطمه - سلام الله عليها - وفات كرد، اميرالمومنين عليه السّلام او را پنهاني به خاك سپرد و محل قبرش را ناپديد كرد.

اصول كافي، ج 2، ص 356

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

امّا انَّ الصابِرَ في غيبتِهِ علي الاذي و التكذيبِ بمنزلةِ المجاهدِ بالسيف بينَ يَدَي رسول الله - صلّي الله عليه و آله -.

همانا كسي كه در زمان غيبت بر آزار و اذيت و تكذيب كردن ها صبر كند، همانند كسي است كه با شمشير در كنار رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - مبارزه مي كند.

بحار الانوار، ج 51، ص 133

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

من استمع القرآن کتب الله بکل حرفٍ حَسنَةً.

هر کس بشنود (تلاوت) قرآن را، خداوند براي او به ازاي هر حرفي حسنه اي مينويسد.

الکافي، ج 2، ص 611

امام حسین علیه السلام به مردى که در حضور ایشان از مردى غیبت کرد، فرمودند:

یا هذا، کُفَّ عنِ الغِیبةِ؛ فإنّها إدامُ کِلابِ النارِ .

اى مرد! دست از غیبت بردار؛ زیرا غیبت نواله سگهاى دوزخ است.

تحف العقول: 245 منتخب میزان الحکمه: 436