خوش آمدید

مردي به امام حسن عليه السلام گفت: من شيعه و پيرو شما هستم، امام حسن عليهِ السَّلام فرمودند:

يا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِي أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِک بِدَعْواک مَرْتَبَةً ... .

اي بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهي» ما مطيع باشي در ادعايت صادق هستي و اگر اين چنين نيستي با اين ادعايت بر گناهان خود افزوده اي و وقتي که در اين مرتبه قرار نداري ادعاي آن را نيز بر زبان مياور که دروغ است و بر گناهانت مي افزايد، پس نگو من شيعه شما هستم، بلكه بگو من يکي از دوستداران شمايم و با دشمنان شما دشمنم و در اين صورت به خير و نيکي خواهي بود و به سوي خير و نيکي نيز خواهي رفت.

لئالي الاخبار، ج 5، ص 157

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

إنّ المسألَةَ لا تَحِلُّ إلاّ في إحدى ثلاثٍ: دَمٍ مُفجِعٍ ، أو دَينٍ مُقرِحٍ ، أو فَقرٍ مُدقِعٍ .

درخواست كردن روا نيست مگر در يكى از اين سه جا: خون بهاى سنگين ، يا بدهكارى توانفرسا ويا فقر كُشنده.

بحار الأنوار: 96 / 152 / 16 منتخب ميزان الحكمه: 262

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

المؤمنُ لا يَلهو حتّى يَغفُلَ ، فإذا تَفَكّرَ حَزِنَ .

مؤمن سرگرمى نمى كند تا در نتيجه غافل گردد . پس هرگاه بينديشد ، اندوهگين شود .

تنبيه الخواطر: 1 / 52 منتخب ميزان الحكمه: 504

امام حسن علیه السّلام خطاب به مردى که با ایشان در باره ازدواج دختر خود مشورت کرد، فرمودند:

زَوِّجْها مِن رَجُلٍ تَقِیٍّ ، فإنّهُ إن أحَبَّها أکرَمَها وإن أبغَضَها لَم یَظلِمْها؛

او را به مردى باتقوا شوهر ده ؛ زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گرامیش مى دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وى ستم نمى کند.

مکارم الأخلاق: 1 / 446 / 1534 منتخب میزان الحکمه: 254

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

المَصائبُ مَفاتيحُ الأجرِ ؛

مصيبتها، كليدهاى اجرند .

أعلام الدين: 297 منتخب ميزان الحكمه: 334

امام حسن علیه السلام در پاسخ به پرسش پدرشان از تفسیر نادانى، عرض نمودند:

سُرعهُ الوُثوبِ علَى الفُرْصةِ قبلَ الاسْتِمْکانِ مِنها، والامْتِناعُ عنِ الجَوابِ؛

زود پریدن روى فرصت پیش از آن که آن را کاملاً به دست آورى و خوددارى کردن از جواب.

معانی الأخبار : 401 / 62 منتخب میزان الحکمه : 118

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

رَأسُ العَقلِ مُعاشَرَةُ النّاسِ بِالجَميلِ؛

خوشرفتارى با مردم، رأس خرد است.

ميزان الحكمه: ح 13703

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ سَحَقَ كَرَمَهُ؛

هر كس احسان هاى خود را برشمرد، بخشندگى خود را تباه كرده است.

بحارالأنوار، ج 74، ص 417

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

ما تَشاوَرَ قَومٌ إِلاّ هُدوا إِلى رُشدِهِم؛

هيچ ملّتى با هم مشورت نكردند مگر آن كه راه درست خود را پيدا كردند.

تحف العقول، ص 233

امام حسن علیه السّلام فرمودند:

كانَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله فَخْما مُفَخَّما... يَتَـكَلَّمُ بِجَوامِعِ الكَلِمِ فَصْلاً لا فُضولَ فيهِ و لا تَقصيرَ. دمثا، لَيْسَ بِالجافى و لا بِالْمَهينِ تَعظُمُ عِنْدَهُ النِّعْمَةُ و اِنْ دَقَّت لا يَذُمُّ مِنها شَيئا غَيْرَ اَنَّهُ كانَ لا يَذُمُّ ذَواقا و لا يَمدَحُهُ و لا تُغضِبُهُ الدُّنْيا و ما كانَ لَها، فَاِذا تُعوطىَ الحَقّ لَم يَعْرِفهُ اَحَدٌ، و لَم يَقُمْ لِغَضَبِهِ شَى ءٌ حَتّى يَنتَصِرَ لَهُ... ؛

رسول اكرم صلى الله عليه و آله (در نظرها) با شكوه و بزرگوا بودند... سخنانى كوتاه، جامع و بى چون و چرا مى گفتند بدون كم و زياد، نرم خو و مهربان بودند، در حق كسى ظلم نمى كردند، كسى را خوار نمى شمردند، نعمت را اگر چه كم بود، بزرگ مى دانستند و چيزى از آن را نكوهش نمى كردند، از مزه غذا نه بد مى گفتند و نه تعريف مى كردند، دنيا و آنچه به آن مرتبط است ايشان را خشمگين نمى ساخت و هرگاه حقى ضايع مى شد، احدى را ملاحظه نمى كردند و چيزى باعث رفع خشمشان نمى شد، تا آن كه حق را حاكم سازند.

عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 283