خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

... لم يكن لأحد فى مهمز و لا لقائل فى مغمز، الذليل عندى عزيز حتى اخذ الحق له، و القوى عندى ضعيف حتى اخذ الحق منه. رضينا عن الله قضأه و سلمنا لله أمره.

در تمامى زندگى من، نقطه سياهى نيست تا عيب جويان و اشاره كنندگان با چشم و ابرو اشاره كنند و سخنى گويند. خوارترين افراد نزد من عزيز است تا حق او را بستانم و نيرومند نزد من ناتوان است تا حق ديگران را از او بازگيرم. ما با تمام وجود به قضاى الهى خشنود و در برابر فرمانش تسليم هستيم.

نهج البلاغه الخطب: 37

امام علی علیه السّلام فرمودند:

... و من العجب بعثهم الى أن أبرز للطعان و أن أصبر للجلاد، هبلتهم الهبول! لقد كنت و ما اهدد بالحرب و لا ارهب بالضرب و انى لعبى يقين من ربى و فى غير شبهة من دينى.

... و از شگفتيهاى زمانه اين است كه - شاميان - به من پيام داده اند كه خود را براى مقابله با سر نيزه ها آماده كنم و براى ضربه هاى شمشير شكيبا باشم، مادران گريان بسوگشان بنشينند! تا كنون كسى مرا با دعوت به جنگ تهديد نكرده است و از زخمهاى نيزه و شمشير هراسى نداشته ام، چرا كه بر يقين به پروردگارم تكيه دادم و دينم را زنگار شبهه نيالوده است.

نهج البلاغه، الخطب، 22

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كُنْ سَمِحاً و لا تكُنْ مُبذِّراً و كُنْ مُقَدِّراً وَ لا تَكنْ مُقَتِّراً.

گشاده ‌دست باش ولي زياده‌روي مكن، و (در زندگي) حسابگر باش، امّا سخت‌گير مباش.

نهج‌ البلاغه، حکمت 32

امام علی علیه السّلام فرمودند:

و لعمرى ما على من قتال من خالف الحق و خابط الغى من ادهان و لا ايهان.

به جان خودم سوگند، در نبرد با كسى كه مخالفت حق كند و راه گمراهى پيش ‍ گيرد، نه مداهنه مى كنم نه سستى.

نهج البلاغه، الخطب: 24

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كانت لى من رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) منزلة لم يكن لاحد من الخلائق انى كنت آتيه كل سحر فاسلم عليه.

موقعيتى كه من در محضر پيامبر خدا داشتم براى هيچ كس ديگر نبود. من هر روز سحر محضر ايشان مى رفتم.

مسند احمد 1: 85-77

امام علی علیه السّلام فرمودند:

كنت اذا سألت رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) أعطانى و اذا سكت ابتدأنى.

هرگاه از پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) سؤ ال مى كردم، خواسته ام را پاسخ مى داد و اگر من سكوت مى كردم او خود پيشگام مى شد و از دانش خود بهره مندم مى ساخت.

المصنف 6: 368 ح 32061

امام علی علیه السّلام فرمودند:

و الله ما نزلت اية الا و قد علمت فيما نزلت و أين نزلت، ان ربى وهب لى قلبا عقولا و لسانا سؤ لا.

بخدا سوگند آيه اى از قرآن كريم نازل نشده است مگر اينكه من مى دانم در چه موضوعى و در كجا نازل شده است، زيرا پروردگارم به من دلى انديشمند - ژرف انديش - و زبانى پرسشگر عنايت كرده است.

انساب الاشراف 2: 98 ح 27

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إنَّ إعطاءَ الْمال في غير حقّه تبذيرٌ و إسرافٌ و هو يَرفعُ صاحبَه في الدّنيا و يَضَعَهُ في الآخرة.

بخشش‌هاي بي جا (از مال و ثروت) زياده روي و اسراف است و آن مال بخشنده اش را در دنيا رفعت مي دهد و در آخرت به زير مي‌كشد (خوار و ذليل مي‌كند).

نهج‌ البلاغه، خطبه 126

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ما فَوقَ الْكَفاف إسرافْ.

آن چه از حد كفايت بيشتر باشد، اسراف و زياده‌روي است.

غررالحكم، ص 384

امام علی علیه السّلام در نامه‌ای که برای زیاد نوشتند، فرمودند:

فدَعِ الإسراَف مُقتصداً و اذکُرْ فِی الْیَوم غداً و أمسِک مِن المال بقدر ضرورتک و قَدِّم الفَضلَ لَیوم حاجتک.

از اسراف بپرهیز و میانه‌روی را برگزین و از امروز به فکر فردا باش و به اندازه نیازمندی خود از مال (دنیا) نگهدار و زیادی آن را برای روز نیازمندیت (آخرت) پیش فرست.

نهج البلاغه، نامه 21