خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

تَمييزُ الباقي مِنَ الْفاني مِنْ أَشْرَفِ النَّظَرِ.

تمييز دادن و تشخيص امور ماندني از امور فاني و رفتني، از برترين انديشه ‌هاست.

غررالحكم، ح 4494

امام علی علیه السّلام فرمودند:

أَلْفِكرُ رُشْدٌ، أَلْغفلَةٌ فَقْدٌ.

انديشه ماية رشد و کمال است و غفلت موجب گمراهي.

غررالحكم، ح 85

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فِكْرُ ساعَةٍ قَصيرَةٍ خَيرٌ مِنْ عِبادَةٍ طَويلَةٍ.

ساعتي كوتاه انديشيدن، بهتر از عبادت طولاني است.

غررالحكم، ح 6537

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لا عِلْمَ كَالتَّفكُّرِ.

هيچ دانشي چون انديشيدن نيست.

نهج البلاغه، حكمت 113

امام علی علیه السّلام فرمودند:

أَلفِكْرُ جَلاءُ الْعُقُولِ.

انديشه صيقل دهندة خردهاست.

غررالحكم، ح 935

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فِكرُ الْمَرءِ مِرآةٌ تُريهِ حُسْنَ عَمَلِهِ مِنْ قُبْحِهِ.

انديشه آدمي آينه‌اي است كه كردار نيك و بدش را به او نشان مي‌دهد.

غررالحكم، ح 6546

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اَصْلُ العقلِ الفِكرُ وَ ثَمَرتُهُ السَّلَامَةُ.

ريشة عقل، انديشه است و ثمره ‌اش سالم ماندن. (از خطا، لغزش و گناه يا عذاب آخرت)

غررالحكم، ح 3093

عبد الله بن عباس، از طرف امیر مؤمنان علیه السلام در بصره و نواحی اهواز و کرمان و ... سمت کارگزاری داشت. او، زیاد بن ابیه را که چندان هم خوشنام نبود، عامل بصره کرد. امام اعمال او را زیر نظر داشتند و این نامه را برای او نوشتند:

و انی أقسم بالله قسما صادقا، لئن بلغنی أنک خنت من فیء المسلمین شیئا صغیرا أو کبیرا، لأشدن علیک شدة تدعک قلیل الوفر، ثقیل الظهر، ضئیل الامر. و السلام.

به خدای سوگند، سوگندی راست! که اگر آگاه گردم که در مال مسلمانان، کم یا زیاد، خیانت ورزیده ای، چنان بر تو سخت گیرم که اندک مال و گران پشت از فاقه و خوار مایه گردی. و السلام.

نهج البلاغه، نامه 20

امام علی علیه السّلام فرمودند:

إيّاكَ و الاِسِئثارَ بِما النّاسُ فيهِ اُسوةٌ.

بپرهيز از آن كه چيزي را به خود مخصوص كني كه مردم همه در آن يكسانند.

نهج البلاغه، نامه 53

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فَاخفِضْ لَهُ جَناحَكَ و ألِنْ لَهُم جانِبَكَ وَ ابسُطْ لَهُم وَجَهَكَ و آسِ بَينَهُم فِي اللَّحظَةِ و النَّظرَةِ.

بال هاي محبت خود را بر آنان بگستر و با آنان نرم خو و گشاده رو باش و مساوات را در توجّه و نگاه خود (به آنان)، مراعات كن.

نهج البلاغه، نامه 27