خوش آمدید

امام علی علیه السلام در نامه ای به اشعث والی آذربایجان فرمودند:

فانما غرک من نفسک و جرأک علی آخرک املاء الله لک، اذ ما زلت قدیما تأکل رزقه و تلحد فی آیاته و تستمتع بخلافک و تذهب بحسناتک...

تنها چیزی که تو را از جانب نفست مغرور ساخته و بر دیگران جرأت یافتی، مهلت خدا به تو است، زیرا، تو از قدیم روزی خدا را می خوری، اما نسبت به آیات و نشانه های او انکار و الحاد می ورزی و از نصیب و بهره خود استفاده می کنی و تا به امروزت نیکی های خود را از بین برده ای. هرگاه فرستاده من، این نامه مرا به تو داد، به سوی ما بیا و آنچه از اموال مسلمانان نزد تو می باشد، همراه خود بیاور! ان شاء الله.

نهج السعاده، ج 4، ص 87

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اَلرِّشا فِي الحُکمِ الکُفرُ بِاللهِ العَظيمِ.

رشوه گرفتن در حکم کفر به خداي بزرگ است.

الکافي، ج 5، ص 127

امام علی علیه السلام به یکی از کارگزاران خود فرمودند:

لیس لک أن تفتات فی رعیة و لا تخاطر إلا بوثیقة و فی یدیک مال من مال الله عز وجل و أنت من خزانه حتی تسلمه إلی.

حق نداری به دلخواه خویش به مردم چیزی بگویی و بدون دستور به کارهای دشوار اقدام ورزی! در دست تو، مالی از اموال خداوند عز و جل است و تو یکی از خزانه داران اویی تا آن را به دست من بسپاری.

نهج البلاغه، نامه 6

امام علی علیه السّلام فرمودند:

جود الولاة بفيء المسلمين جور و ختر.

بخشش (نا به جاي) حکمرانان از اموال عمومي مسلمانان، ستم و خيانت است.

ميزان الحکمه، ج 10، ص 745

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنِ اختالَ في وِلايتِهِ اَبانَ عَن حِماقَتِهِ.

کسي که به مقام خود مغرور شود پرده از حماقت خود برداشته است.

غرر الحکم، ص 346

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اِعلَم اِنَّ الشّاغِلَ بِالصَّغيرِ يخِلُّ بِالمُهِمِّ وَ اِفرادُ المُهِمُّ بِالشُّغلِ ياتي عَلَي الصَّغيرِ و يلحِقُهُ بِالکَبيرِ فابدَا بِالمُهِمِّ وَ لا تَنسَ النَّظَرَ فِي الصَّغيرِ وَ اجعَلِ الاُموُرِ الصِّغارَ مَن يجمَعُها وَ يعِرَّ مِنها عَلَيکَ.

بدان که اگر فقط به کارهاي کوچک و کم اهميت بپردازي از کارهاي مهم و حياتي باز خواهي ماند؛ چنان که پرداختن به کارهاي مهم، امور کوچک را از ياد مي برد و آنها نيز به مشکل و کار مهم تبديل مي شوند. پس ضمن اولويت دادن و پرداختن به امور مهم، از مسائل جزئي نيز به کلي غافل مشو و کارهاي کوچک را واگذار به کسي که تو را کفايت کند.

بحار الأنوار، ج 17، ص 424

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَن لَم ينصِفِ المَظلوُمَ مِنَ الظّالِمِ سَلَبَهُ اللهُ قُدرَتَهُ.

هر صاحب قدرتي که داد مظلوم را از ظالم نگيرد و به ياري مظلوم نشتابد، خداوند قدرتش را از او مي گيرد.

غرر الحکم، ص 341

امام علی علیه السّلام فرمودند:

دَخَلتُ بِلادَکُم بِاَشمالي هذِهِ وَ رِحلَتي وَ راحِلَتي هاهِي فَاِن اَنَا خَرَجتُ مِن بِلادِکُم بِغَيرِ ما دَخَلتُ فَاَنَا مِنَ الخائِنينَ.

آن روز که به شهر شما آمدم، با اين لباس پشمي و مرکب سواري و کوله بارم آمدم. اگر روزي که خواستم از شهر شما بروم، بيش تر از آن چه با خود داشتم بردم از خيانت کارانم.

بحار الأنوار، ج 40، ص 3265

امام علی علیه السّلام فرمودند:

و الله لو وجدته قد تزوج به النساء و ملک به الاماء لرددته، فان في العدل سعة و من ضاق عليه العدل، فالجور عليه أضيق.

به خدا سوگند! اگر ببينم آنچه را (عثمان بيهوده از بيت المال، به اين و آن) داده، حتي اگر مهر زنان يا بهاي کنيزان شده باشد، آن را باز مي گردانم، زيرا، عدالت، گشايش مي آورد و آن کس که عدالت بر او گران آيد، ظلم و ستم بر او گران تر خواهد بود.

نهج البلاغه، خطبه 15

امام علی علیه السلام به ابن عباس فرمودند:

اَمّا لا یکُن حَظُّکَ فی وِلایتِکَ ما لا تَستَفیدُهُ وَ لا غَیضاً تَشتَفیهِ وَلکِن اَمانَةُ باطِلٍ وَ اِحیاءُ حَقٍّ.

مبادا هدف تو از فرمانروایی، سودجویی و جمع مال، یا خنک کردن خشمی باشد. بلکه باید هدف تو از بین بردن باطل و احیای حق باشد.

مناقب، ج 2، ص 101