خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

من أوصي و لم يحف و لم يضار کان کمن تصدق به في حياته.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: هر کس وصيت کند و (در وصيت خود) ستم نکند و به (وارث) زيان وارد نياورد، مانند کسي است که آن (مال مورد وصيت) را در زمان حيات خود صدقه داده باشد.

الکافي، ج 7، ص 62

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لا تُؤوُوا التُّرابَ خَلفَ البابِ فَإنَّهُ مَأوَي الشَّياطينِ.

خاكروبه را پشت در منزل نريزيد؛ زيرا جايگاه شياطين است.

علل الشرائع، ج 2، ص 583

امام علی علیه السّلام در سفارشی به پسرشان محمد بن حنیفه فرمودند:

فَدارِها عَلی کلِّ حالٍ وَ أحْسِنِ الْصُّحْبَةَ لَها لِیَصْفُوَ عَیْشُک.

درهر حال با همسر خود مدارا و ملاطفت و خوش رفتاری کن تا زندگی ات بر تو گوارا باشد.

وسائل الشیعه، ج 14، ص 110

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ما ابالي أضررت بولدي أو سرقتهم ذلک المال.

از نظر من تفاوتي ندارد که در وصيت، فرزندانم را متضرر کنم يا آن مال را از آنان بدزدم.

من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 183

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الذّكرُ نورُ العَقلِ (العُقول) و حياةُ النفوسِ وَ جَلاءُ الصّدورِ.

ذكر و ياد خدا، موجب روشني عقل (عقلها)، زنده شدن جانها و جلاء پيدا نمودن سينه هاست.

تصنيف غرر الحكم، ص 189، ح 3634

امام علی علیه السّلام فرمودند:

يابن آدم! کن وصي نفسک في مالک، و اعمل فيه ما تؤثر أن يعمل فيه من بعدک.

اي پسر آدم، وصي خودت در مال و دارايي خويش باش و با آن چنان کن که ترجيح مي دهي پس از تو با آن چنان شود.

نهج البلاغه، حکمت 254

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اِشْحَنِ الخَلْوَةَ بالذِّكْرِ و أصحَبَ النِّعَمَ بالشُّكرِ.

خلوت و تنهائي خويش را با ذكر خداوند پربار نما و نعمتها را با شكر و سپاس همراه گردان.

تصنيف غرر الحكم، ص 188، ح 3606

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَن اِشْتَغَلَ بذكرِ اللهِ طَيِّبَ اللهُ ذكرَهُ.

كسي كه به ياد خدا مشغول گردد، خداوند او را به نيكوئي ياد مي كند.

تصنيف غرر الحكم، ص 188، ح 3627

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ذكرُ الله راسُ مالِ كلِّ مؤمِنٍ و ريحُهُ السّلامَةُ مِنَ الشَّيطانِ.

ياد خدا، سرمايه انسان مؤمن و سودِ آن، سالم ماندن از (شرّ) شيطان است.

تصنيف غرر الحكم، ص 188، ح 3621

امام علی علیه السّلام فرمودند:

مَنْ ذَكَرَ اللهَ سبحانَهُ احيَي اللهُ قَلْبَهُ و نَوَّرَ عَقْلَهُ و لُبَّهُ.

كسي كه خداوند سبحان را ياد كند، خدا قلبش را زنده مي گرداند و عقل و خردِ او را روشن و نوراني مي نمايد.

تصنيف غرر الحكم، ص 189، ح 3645