خوش آمدید

امام علی علیه السّلام فرمودند:

و اعلموا أن القرآن هو الناصح الذي لا يَغُشُّ و الهادي الذي لا يضلُّ و المحدث الذي لا يکذب و ما جالسي القرآن احدٌ الا قام عند بزيادة او نقصان زيادة في هدي او نقصان من عمي.

بدانيد که همانا قرآن پندآموزي است که در کار او فريب وجود ندارد و هدايت گري است که گمراه نمي کند و سخنگويي است که دروغ نمي گويد، هيچ کسي نزد قرآن نمي نشيند مگر اين که وقت بلند شدن و جداشدن در او زيادت و يا نقصاني ايجاد شود، زيادي در هدايت و نقصان در جهل و بي خبري او.

نهج البلاغه، خطبه 176

امام علی علیه السّلام فرمودند:

کتاب الله بين اظهرکم ناطق لا يعيي لسانه و بيت لا تهدم ارکانه و عزّ لا تُهزمُ اعوانه.

کتاب خدا که در بين شما است گوينده اي است که زبانش ازگفتن حقايق خسته نمي شود و خانه اي است که ارکانش تا ابد از تندباد حوادث در امان است و عزيزي است که پيروان و يارانش هرگز شکست نمي خورند.

نهج البلاغه، خطبه 133

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ثم انزل عليه (انزل علي نبيه محمد) الکتاب نوراً لا تطفاً مصابيحه و سراجاً لا يخبوا توقُّدُهُ و بحراً ليدرک قعرُهُ و منهاجاً لا يُضل نهجه و شعاعاً لايظلم ضَوؤُهُ و فرقاناً لا يخمه برهانه و تبياناً لا تهدم ارکانه.

سپس خداوند قرآن را بر پيامبر - صلّي الله عليه و آله - نازل فرمود، قرآن نوري است که خاموشي ندارد، چراغي است که درخشندگي آن زوال نپذيرد، دريايي است که ژرفاي آن درک نشود، راهي است که روندة آن گمراه نگردد، شعله اي است که نور آن تاريک نشود، جدا کنندة حق و باطلي است که درخشش برهانش خاموش نگردد، بنايي است که ستون هاي آن خراب نشود.

نهج البلاغه، خطبه 198

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فهو معدن الايمان و بحبوحته و ينابيع العلم و بحوره و رياض العدل و غُدرانُهُ و اثافيُّ الاسلام و بنيانُهُ و اودية الحقّ و غيطانهُ و بحرٌ لا ينزفُهُ المُستنزِفون ... .

قرآن معدن ايمان و اصل آن است و چشمه هاي دانش و درياي علوم است، سرچشمه عدالت و نهر جاري عدل است، پايه هاي اسلام و ستون محکم آن است، نهرهاي جاري زلال حقيقت و سرزمين هاي آن است. دريايي است که تشنگان آن آبش را تمام نتوانند کشيد و چشمه اي است که آبش کمي ندارد، محل برداشت آبي است که هر چه از آن بردارند کاهش نمي يابد و منزلي است که مسافر آن را فراموش نخواهند کرد.

نهج البلاغه، خطبه 198

امام علی علیه السّلام فرمودند:

من اتّخذ قول الله دليلاً هديَ الي الّتي هي اَقوم.

هر که گفتار خدا (قرآن) را راهنماي خود قرار دهد به آن چه محکمتر باشد هدايت مي گردد.

غرر الحکم، ح 8814

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اَمْرُهُ قَضاءٌ و حكمةٌ.

امر خداوند، قضا و حكمت است.

نهج البلاغه، خطبه 160

امام علی علیه السّلام فرمودند:

هو الذي لا تزيغ به الاهواء و لا تلتبس به الشّبَهُ و الآراء.

آن (قرآن) چيزي است که منحرف نمي کنند او را خواهش هاي نفساني و آراي و شبهات در آن راه ندارد.

غرر الحکم، ح 10047

امام علی علیه السّلام فرمودند:

القرآن آمرٌ زاجدٌ و صامتٌ ناطق حجة الله علي خلقه اخذ عليه ميثاقهم و ارتهن عليه انفسهم اتمّ نوره و اکمل به دينه.

قرآن فرماندهي باز دارنده، و ساکتي گويا و حجت خدا بر مخلوقات است. خداوند پيمان عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است. نورانيت قرآن را تمام و دين خود را به وسيله آن کامل فرمود.

نهج البلاغه، خطبه 183

امام علی علیه السّلام فرمودند:

فان في القرآن علم الاولين و الاخرين لم يدع لقائل مقالاً و لا يعلم تاويله الا الله و الراسخون في العلم.

بدرستي که در قرآن علم اولين و آخرين است، براي گوينده مجالي را نگذاشته است و تأويل آن را (احدي) نمي داند مگر خدا و راسخين در علم.

بحار الأنوار، ج 24، ص 179

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ان الله سبحانه انزل کتاباً هادياً بيّنَ فيه الخير و الشرّ.

همانا خداوند سبحان کتابي هدايت گر فرستاد که خير و شر را آشکارا در آن بيان فرمود.

نهج البلاغه، خطبه 167