خوش آمدید

امام على علیه السّلام فرمودند:

مَا المَغبوطُ إِلاّ مَن كانَت هِمَّتُهُ نَفسَهُ لايُغِبُّها عَنِ مُحاسَبَتِها وَمُطالَبَتِها وَمُجاهَدَتِها؛

شايسته نيست كسى مورد غبطه قرار گيرد، مگر كسى كه همتش خودش باشد در اين كه از خودش حساب كشى كند و خودش را مؤاخذه نمايد و در اصلاح خود بكوشد.

غررالحكم، ج6، ص105، ح9685

امام على علیه السّلام فرمودند:

العَفافُ يَصونُ النَّفسَ ويُنَزِّهُها عَنِ الدَّنايا؛

عفّت، نفس را مصون مى دارد و آن را از پستيها دور نگه مى دارد.

غرر الحكم، ح 1989 - منتخب ميزان الحكمه، ص 386

امام على علیه السّلام فرمودند:

العِفَّةُ أفضَلُ الفُتُوَّةِ؛

عفّت ، برترين جوانمردى است.

غرر الحكم، ح 529 - منتخب ميزان الحكمه، ص 386

امام على علیه السّلام فرمودند:

العِفَّةُ رَأسُ كُلِّ خَيرٍ؛

عفّت ، سرآمد هر خوبى است.

غرر الحكم، ح 1168 - منتخب ميزان الحكمه، ص 386

امام على علیه السّلام فرمودند:

عِفَّتُهُ (الرَّجُل) عَلى قدرِ غَيرَتِهِ؛

پاكدامنى مرد به اندازه غيرت اوست.

نهج البلاغه، حكمت 47

امام على علیه السّلام فرمودند:

إِذا تَفَقَّهَ الرَّفيعُ تَواضَعَ؛

انسان بلند مرتبه چون به فهم و دانايى رسد، متواضع مى شود.

غررالحكم، ج3، ص133، ح4048

امام على علیه السّلام فرمودند:

إِنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أَبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّه لِخاصَّةِ أَوليائِهِ وَهُوَ لِباسُ التَّقوى وَدِرعُ اللّه الحَصينَةِ وَجُنَّتُهُ الوَثيقَةُ؛

براستى كه جهاد يكى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را براى اولياى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محكم اوست.

نهج البلاغه، خطبه 27

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اطيلوالسجود، فمامن عمل اشد على ابليس من ان يرى ابن آدم ساجدا لانه امر بالسجود، فعصى و هذا امر بالسجود فاءطاع و نجا؛

سجده راطولانى كنيد كه هيچ كارى بر ابليس سنگين تر از اين نيست كه فرزند آدم را در حال سجده ببيند، چون به او دستور سجده داده شد، ولى عصيان ورزيد، در حالى كه فرزند آدم ماءمور به سجده شد و اطاعت كرد و نجات يافت .

بحارالانوار، ج 85، ص 161.

امام على علیه السّلام فرمودند:

إنّ تَقوَى اللّه مِفتاحُ سَدادٍ ، وذَخيرَةُ مَعادٍ ، وعِتقٌ مِن كُلِّ مَلَكَةٍ ، ونَجاةٌ مِن كُلِّ هَلَكَةٍ ، بِها يَنجَحُ الطّالِبُ ، ويَنجو الهارِبُ ، وتُنال الرَّغائبُ؛

تقواى خدا، كليد پاكى و درستى و اندوخته اى براى معاد و باعث آزادى از هر بندگى و رهايى از هر نابودى است. به وسيله تقواست كه جوينده به مطلوبش مى رسد و گريزانِ (از عذاب و كيفر الهى) رهايى مى يابد و به خواست ها رسيده مى شود.

نهج البلاغة، خطبه 230

امام على علیه السّلام فرمودند:

لَذّاتُها لاتُمَلُّ وَمُجتَمِعُها لايَتَفَرَّقُ وَسُكّانُها قد جاوَروا الرَّحمنَ وَقامَ بَينَ اَيديهِمُ الغِلمانُ بِصِحافٍ مِن الذَّهبِ فيها الفاكِهَةُ والرَّيحانُ؛

لذتها و خوشيهاى بهشت دل را نمى زند، انجمن آن از هم نمى پاشد، ساكنانش در پناه خداى رحمانند و در برابر آنان غلامانى با طبق هاى زرين پر از ميوه و گل هاى خوشبو ايستاده اند.

امالى طوسى، ج1، ص29، ح31