خوش آمدید

امام باقر علیه السلام درباره این آیه شریفه (وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ...؛ و براى آن کس که انتقام کشد پس از ستمى که بر او رفته است. (شوری/41))، فرمودند:

ذلک القائم علیه السلام اذا قام انتصر من بنى امیة و من المکذبین و من النصاب.

منظور از این آیه، قائم آل محمد علیه السلام است، چون او قیام کند از بنى امیه و تکذیب کنندگان و دشمنان انتقام بگیرد.

تفسیر برهان، ج 1، ص 212.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إستجلبْ حلاوة الزُّهادة بقصر الأمل.

با كوتاه كردن آرزو، شيريني زهد و پارسايي را به دست آور.

بحارالانوار، ج 78، ص 164

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

كان على بن الحسين عليه السلام يصلى فى اليوم و الليلة اءلف ركعة كما كان يفعل اءمير المؤمنين عليه السلام.

امام على بن الحسين عليه السلام شبانه روز هزار ركعت نماز مى خواند همانطور كه اميرمؤمنان هم چنين مى كرد.

بحار الانوار، ج 46، ص 61.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ان اءبى على بن الحسين عليه السلام ما ذكر الله عزوجل نعمة الا سجد، و لا قراء آية من كتاب الله عزوجل فيها سجود الا سجد و لا دفع الله عزوجل عنه سوء يخشاه اءوكيد كائد الا سجد و لا فرغ من صلاة مفروضة الا سجد، و لا وفق لاصلاح بين اثنين الا سجد و كان اءثر السجود فى جميع مواضع سجوده، فسمى السجاد لذلك.

پدرم على بن الحسين عليه السلام هيچ گاه نعمتى را ياد نمى كرد جز اينكه سجده شكر انجام مى داد، و آيه اى از كتاب خدا را نمى خواند كه داراى سجده بود مگر اينكه سجده مى كرد، و هر گاه خداوند، مكر حيله گرى يا خطرى را از او بر طرف مى كرد سجده شكر بجا مى آورد و هر وقت از نماز فارغ مى شد سجده مى كرد و زمانى كه موفق مى شد بين دو نفر اصلاح كند سجده مى كرد و طورى بود كه اثر سجده در تمام اعضاء هفتگانه سجده او نمايان بود از اين جهت او سجاد ناميده شد.

بحار الانوار، ج 46، ح 6.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

كان لابى عليه السلام فى موضع سجوده آثار ناتئة و كان يقطعها فى السنة مرتين، فى كل مرة خمس ثفنات، فسمى ذاالثفنات لذلك.

در سجدگاه پدر بزرگوارم آثار ورم بود و سالى دوبار آن را قطع مى كرد در هر مرتبه پنج لايه پينه بود از اين جهت او را ((ذو الثفنات)) ناميدند.

بحار الانوار، ج 46، ص 6.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إنَّ اللّه َ عز و جل إذا كانَ مِن أمرِهِ أن يُكرِمَ عَبداً ولَهُ ذَنبٌ ؛ اِبتَلاهُ بِالسُّقمِ .

آن گاه كه خداوند عز و جل اراده كرده باشد بنده اى را كه گناهى دارد ، گرامى بدارد ، وى را به بيمارى گرفتار مى سازد .

بحارالأنوار ، جلد 81 ، صفحه 198 ، حديث 54 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 150

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

كانَ أثَرُ السُّجُودِ فِي جَميعِ مَواضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّىَ السَجّادُ لِذلِكَ ؛

اثر سجده در تمام مواضع هفت گانه سجده او(امام سجاد علیه لسلام) نمايان بود ؛ از اين جهت «سجّاد» ناميده شد .

بحار الأنوار ، ج 46 ، ص 6

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ماتكلم الحسين عليه السلام بين يدى الحسن عليه السلام اعظاما له، و لا تكلم محمد بن الحنفية بين يدى الحسين عليه السلام اعظاما له.

امام حسين عليه السلام در نزد امام حسن عليه السلام بخاطر احترام او و محمد حنفيه نيز در پيش امام حسين عليه السلام بخاطر احترامش حرف نمى زد.

مناقب ابن شهر آشوب ج 3، ص 401

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

کان صداق فاطمة (سلام الله علیها) جرد برد حبرة و درع حطمیة و کان فراشها اهاب کبش یلقیانه و یفرشانه و ینامان علیه.

مهر - کابین - حضرت فاطمه (سلام الله علیها) لباس کهنه و زرهى بود و فرش خانه او پوست میشى که آن را مى انداختند و بر آن مى خوابیدند.

کافى ج 5: 378.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ان فاطمة (سلام الله علیها) بنت رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم) کانت تزور قبر حمزة (صلى الله علیه و آله و سلم) ترمه و تصلحه و قد تعلمته بحجر؛

فاطمه (سلام الله علیها) دختر پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) همواره به زیارت قبر حمزه مى رفت، و آن را با سنگ نشان گذاشته بود و به تعمیر و اصلاح آن مى‌پرداخت.

وفاء الوفاء 3: 932.