خوش آمدید

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إنّي أجِدُني أمقُتُ الرَّجُلَ يَتَعَذَّرُ عَلَيهِ المَكاسِبُ فَيَستَلقي عَلى قَفاهُ ويَقولُ: «اللّهُمَّ ارزُقني» ويَدَعُ أن يَنتَشِرَ فِي الأَرضِ ويَلتَمِسَ مِن فَضلِ اللّه ِ ، وَالذَّرَّةُ تَخرُجُ مِن جُحرِها تَلتَمِسُ رِزقَها!

همانا در درون خود چنين مى يابم كه بيزارم از كسى كه كسب و كار بر او دشوار مى آيد و بر پشت مى خوابد و مى گويد: «بار خدايا! مرا روزى بخش» و روان شدن در زمين و طلب كردن فضل خدا را وا مى نهد ، در حالى كه مورچه كوچك [نيز] از لانه خود بيرون مى شود و روزى اش را مى جويد .

من لا يحضره الفقيه: 3 / 158 / 3579 .

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

لا فضیلة کالجهاد و لاجهاد کمجاهدة الهوی.

هیچ فضیلتی چون جهاد نیست و هیچ جهادی مانند مبارزه با هوای نفس نیست.

تحف العقول/ 286.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

انما یبتلی المؤمن فی الدنیا علی قدر دینه.

بدرستی که مؤمن در دنیا به اندازه ی دینداریش، مبتلا می شود.

اصول کافی/ج2/ص 253.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

لا خَيرَ فِي الكَسَلِ ؛ إذا كَسِلَ الرَّجُلُ أن يُتِمَّ رُكوعَهُ وطَهورَهُ فَلَيسَ فيهِ خَيرٌ لِأَمرِ آخِرَتِهِ ، وإذا كَسِلَ عَمّا يُصلِحُهُ بِمَعيشَةِ دُنياهُ فَلَيسَ فيهِ خَيرٌ لِأَمرِ دُنياهُ ؛

در تنبلى ، خيرى نيست . هر گاه فرد در تكميل ركوع و طهارت خود تنبلى ورزد ، خيرى در كار آخرتش نيست ؛ و آن گاه كه در سامان بخشيدن به گذرانِ زندگى دنيايش تنبلى كند ، خيرى در كار دنيايش نباشد .

الكافي: 5 / 85 / 3.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

عالم ینفع بعلمه، افضل من سبعین الف عابد.

دانشمندی که از علمش بهره ببرند، برتر از هفتاد هزار عابد است.

میزان الحکمه/ ج8/ص 3942.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

... اِنَّ الاَْمْرَ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْىَ عَنِ الْمُنـكَرِ سَبيلُ الاَْنْبياءِ وَ مِنْهاجُ الصُّلَحاءِ ، فَريضَةٌ عَظيمَةٌ بِها تُقامُ الْفَرائِضُ ، وَ تَاْمَنُ الْمَذاهِبُ وَ تَحِلُّ الْمَكاسِبُ ، وَ تُرَدُّ الْمَظالِمُ وَ تَعْمُرُ الاَْرْضُ ، وَ ينْتَصِفُ مِنَ الاَْعداءِ وَ يَسْتَقيمُ الاَْمْرُ... ؛

امر به معروف و نهى از منكر راه و روش پيامبران و شيوه صالحان است و واجب بزرگى است كه واجبات ديگر با آن بر پا مى شوند، راه ها امن مى گردد و درآمدها حلال مى شود و حقوق پايمال شده، به صاحبانش برمى گردد، زمين آباد مى شود و(بدون ظلم) حق از دشمنان گرفته مى شود و كارها سامان مى پذيرد.

كافى، ج 5 ، ص 56، ح 1.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

كان الحسن عليه السلام كثير الاجهاد فى العبادة و التصدق.

امام حسن عليه السلام در عبادت و صدقه دادن سخت كوش ‍ بود.

نظم درر المسطين ص 196

امام باقر علیه السّلام نسبت به کسانى که در روز عاشورا نمى توانند به زیارت امام حسین علیه السلام بروند، این گونه دستور عزادارى دادند و فرمودند:

ثم لیندب الحسین و یبکیه و یأمر من فى داره بالبکاء علیه و یقیم فى داره مصیبته باظهار الجزع علیه و یتلاقون بالبکاء بعضهم بعضا فى البیوت و لیعز بعضهم بعضا بمصاب الحسین (علیه السّلام) ؛

بر (امام) حسین علیه السّلام ندبه و عزادارى و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه اش با اظهار گریه و ناله بر حسین علیه السّلام، مراسم عزادارى بر پا کند و یکدیگر را با گریه و تعزیت و تسلیت گویى در سوگ (امام) حسین علیه السّلام در خانه هایشان ملاقات کنند.

کامل الزیارات، ص175

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

عَلَيكَ بِالصَّبرِ ، وطَلَبِ الحَلالِ ، وصِلَةِ الرَّحِمِ ؛

بر تو باد شكيبايى و جُستنِ حلال و پيوند با خويشان .

الكافي: 2 / 488 / 1

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

مر على بكربلا فى اثنين من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عيناه للبكاء ثم قال: هذا مناخ ركابهم و هذا ملقى رحالهم و هيهنا تهراق دماؤهم، طوبى لك من تربة عليك تهراق دماء الأحبة؛

اميرالمؤمنين (علیه السّلام) با دو تن از يارانش از «كربلا» گذر كردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهايش اشك‌آلود شد، سپس فرمودند: اينجا مركب‌هايشان بر زمين مى خوابد، اينجا محل بار افكندنشان است و اينجا خون‌هايشان ريخته مى شود، خوشا به حال تو اى خاكى كه خون دوستان بر روى تو ريخته مى شود!

بحارالانوار، ج 44، ص 258