خوش آمدید

امام باقرعليه السلام به فرزند خردسالى فرمودند:

مَا اسْمُكَ؟ قالَ: مُحَمَّدٌ، قالَ: بِمَ تُكَنّى؟ قالَ: بِعَلىٍّ فَقالَ اَ بُو جَعْفَرٍ عليه السلام: لَقَدْ احْتَظَرْتَ مِنَ الشَّيْطانِ اِحْتِظارا شَدِيدا، اِنَّ الشَّيْطانِ اِذا سَمِعَ مُنادِيا يُنادى يا مُحَمَّدٌ اَوْ يا عَلِىُّ ذابَ كَما يَذُوبُ الرَّصاصُ؛

نام تو چيست؟ او پاسخ داد: محمّد.امام باقر(علیه السّلام) سؤال كردند: كنيه ات چيست؟ گفت: على، امام باقر (عليه السلام ) فرمودند: تو به شدت از شيطان دور شده اى، زيرا شيطان هنگامى كه بشنود كسى صدا مى زند: اى محمد يا اى على! ، آب مى شود همان گونه كه مس آب مى شود.

[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 126.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ الشَّيْطانَ اِذا سَمِعَ مُنادِيا يُنادِىِ بِاسْمِ عَدُّوٍ مِنْ اَعْدائِنا اِهْتَزَّ وَاخْتالَ؛

شيطان هنگامى كه نام يكى ازدشمنان ما را كسى صدا كند و او بشنود (ازخوشحالى) به جنب وجوش در مى آيد وفخر مى فروشد.

[ وسائل الشيعة، ج 15، ص 130.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ثَلاثَةٌ لَيسَت لَهُم حُرمَة: صاحِبُ هَوىً مُبتَدِعٌ، وَالإمامُ الجائِرُ، وَالفاسِقُ المُعلِنُ الفِسقُ؛

سه نفر داراى حرمت و احترام نيستند: 1 ـ هوسباز بدعتگذار 2 ـ پيشوا و حاكم ستمگر 3 ـ فاسقى كه گناه خود را علنى كند.

[ وسائل الشيعه 8: 605 ح 5.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند: در تفسير آيه مباركه: «خذوا زينتكم عند كل مسجد» فرمودند:

أَىْ: خُذُوا ثِيابَكُمُ الَّتى تَتَزَيَّنُونَ بِها لِلصَّلاةِ فِى الْجُمُعاتِ وَالْأَعْيادِ؛

يعنى لباسهائى را كه بدانها خود را زينت مى كنيد، در روزهاى عيد و جمعه براى نماز بپوشيد.

[وسائل الشيعه، ج 5، 115]

امام باقرعلیه السّلام فرمودند:

اِنَّ اَبْغَضَ الاَْسْماءِ اِلَى اللّه ِ حارِثٌ وَ مالِكٌ وَ خالِدٌ؛

مبغوض ترين نامها پيش خدا، حـارث، مالك و خـالد است.

[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 130.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

... وَاَوَّلُ اَهْلِ الْجَنَّةِ دُخُولاً اِلَى الْجَنَّةِ اَهْلُ الْمَعْرُوفِ، وَ اِنَّ اَوَّلَ اَهْلِ النّارِ دُخُولاً اِلَى النّارِ اَهْلُ الْمُنْكَرِ؛

اوّلين كسانى كه به بهشت وارد مى شوند اهل معروفند. و اوّلين كسانى كه به دوزخ مى روند اهل منكرند.

[ وسائل الشيعه، ج 11، ص 523، ح 10]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

لا يَنْقَطِعُ الْمزَيدُ مِنَ اللّه ِ حَتَّى يَنْقَطِعَ الشُّكْرُ مِنَ الْعِبادِ؛

افزايش نعمت از طرف خداوند قطع نمى شود مگر به خاطر ناسپاسى بندگان.

[ بحارالأنوار، ج 71 ، ص 56 .]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اُمِرَتْ آمِنَةُ ـ اَىْ فِى الْمَنامِ ـ وَ هِىَ حامِلٌ بِرَسُولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله اَنْ تُسَمِّيَهُ اَحْمَدَ؛

آمنه كه به رسول خدا حامله بود ـ در خواب ـ مأمور شد او را احمد نامگذارى كند.

[حياة النبى و سيرته، ج 1، ص 38.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اَصْدَقُ الاَسْماءِ ما سُمِّىَ بِالْعُبُودِيَّةِ وَ اَفْضَلُها اَسْماءُ الاَْنْبِياءِ؛

درست ترين نامها، نامى است كه بندگى را برساند، و برترين آنها نام پيامبران است.

[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 124]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ إلاّ وَ قَدْ فَرَضَ اللّه ُ لَها رِزْقاً حَلالاً، يَأْتيها فى عافِيَةٍ وَ عُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَإنْ هِىَ تَناوَلَتْ شَيْئاً مِنَ الحَرامِ قاصَّها مِنَ الحَلالِ الَّذى فَرَضَ لَها وَ عِنْدَاللّه ِ سِواهُما فَضْلٌ كَثيرٌ وَ هُوَ قَولُهُ: « وَ اسئَلُوا اللّه َ مِن فَضْلِهِ»؛ [ سوره نساء آيه 32.]

خداوند براى هر انسان رزق حلالى را مشخص و حتمى كرده است كه به طور كامل به او خواهد رسيد، و از طرفى رزق حرامى از طريق ديگر به او عرضه مى شود، پس اگر از آن حرام مقدارى برداشت به همان اندازه از مال حلال او كم مى شود و پيش خدا علاوه بر آن دو مال، زيادى و افزونى است كه خداوند در قرآن فرمايد: از فضل و زيادى كه پيش خدا است از او درخواست كنيد.

[ بحارالانوار ج 103 ص 11 ح 49.]