خوش آمدید

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اَلْجَنَّةُ مَحْفُوفَةٌ بِالْمَكارِهِ وَ الصَّبْرِ، فَمَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَكارِهِ فى الدُّنيا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَ جَهَنـَّمُ مَحْفُوفَةٌ باللَّذّاتِ وَ الشَّهَواتِ، فَمَنْ اَعْطى نَفْسَهُ لَذَّتَها وَ شَهْوَتَها دَخَلَ النّارَ؛

بهشت، آميخته به ناگوارى ها وصبر است. هركس در دنيا بر ناملايمات و سختى ها شكيبايى كند، وارد بهشت مى شود. دوزخ هم آميخته به كامجويى ها و خواسته هاى دل است. هر كس به لذّت جويى ها و خواهشهاى دلش جواب مثبت بدهد، وارد آتش جهنم مى شود.

[اصول كافى، ج 2، ص 89]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ اَوَّلَ مَنْ يُكَّذِبُ الكَذَّابَ اَللّه ُ عز و جل، ثُمَّ الْمَلَكانِ اللَّذانِ مَعَهُ، ثُمَّ هُوَ يَعْلَمُ اَنَّهُ كاذِبٌ؛

نخستين كسى كه دروغگو را تكذيب كند خداوند بزرگ است، سپس دو فرشته كه همراه اويند، سپس خود او هم مى داند كه دروغگوست.

[ اصول كافى، ج 4، ص 36]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اِذا اَرَدْتَ اَنْ تَعْلَمَ اَنَّ فيكَ خَيْراً فَانْظُرْ اِلى قَلْبِكَ، فَاِنْ كانَ يُحِبُّ اَهْلَ طاعَهِ اللّه ِ وَيُبْغِضُ اَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفيكَ خَيْرٌ وَاللّه ُ يُحِبُّكَ، وَاِنْ كانَ يُبْغِضُ اَهْلَ طاعَةِ اللّه ِ وَيُحِبُّ اَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فَيكَ خيرٌ وَاللّه ُ يُبْغِضُكَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ اَحَبَّ؛

هرگاه خواستى بدانى خيرى در تو هست يا نه، به دل خودت نگاه كن. اگر ديدى دلت، اهل طاعت خدا را دوست دارد و از گنهكاران بدش مى آيد، در تو خيرى هست و خدا دوستت دارد. و اگر ديدى دلت اهل طاعت خدا را دوست ندارد، برعكس آن، از گنهكاران خوشش مى آيد، در تو خيرى نيست، خدا هم از تو بدش مى آيد. انسان با كسى است كه دوستش مى دارد.

[اصول كافى، ج 2، ص 127]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمُوسَى بْنِ عِمْرانَ: يا مُوسى اُشْكُرْنِى حَقَّ شُكْرى، قالَ: يا رَبِّ كَيْفَ اَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ وَالنِّعْمَةُ مِنْكَ، وَالشُّكْرُ عَلَيْها نِعْمَةٌ مِنْكَ؟ فَقالَ اللّهُ تَبارَكَ وَتَعالى: اِذا عَرَفْتَ ذلِكَ مِنّى فَقَدْ شَكَرْتَنى حَقَّ شُكْرى؛

خداوند متعال به موسى بن عمران(علیه السّلام) فرمود: حقّ سپاسگزارى مرا ادا كن، حضرت موسى گفت: پرودگارا چگونه حقّ شكُر تو را انـام دهم در حالي كه نعمت از تو است و شكر بر نعمت هم خود نعمتى از توست؟ خداوند فرمود: اگر همين را بدانى همين اداى واقعى شُكر من است.

[ بحارالأنوار، ج 71، ص 55 .]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللّه ُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ واعِظاً، فَإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَنْ تُغْنِىَ عَنْهُ شَيْئاً؛

هر كس را كه خداوند، براى او از خودش موعظه كننده اى قرار نداده باشد، به يقين، موعظه هاى مردم هيچ به درد او نخواهد خورد!

[تحف العقول، ص 294]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

أَحَبُّ الْأَعْمالِ إِلَى اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ مَا دَاوَمَ عَلَيْهِ الْعَبْدُ وَ إِنْ قَلَّ؛

محبوب ترين كارها نزد خداى متعال، عملى است كه بنده بر آن مداومت و استمرار داشته باشد، هرچند اندك باشد.

[اصول كافى، ج 2، ص 82]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

صِلِةُ الأرْحامِ تُزَكِّى الأعْمالَ... و تُحَبِّبُ فِى أهلِ بَيْتِهِ؛

صله رحم، اعمال انسان را پاكيزه مى كند و او را در ميان خاندانش محبوب مى سازد.

[ كافى، ج 2، ص 152، ح 13]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اَلْبِرُّ وَصَدَقَةُ السِّرِ يَنْفِيانِ الْفَقْرَ وَيَزيدانِ فِى الْعُمْرِ وَيَدْفَعانِ سَبْعينَ ميتَهَ سُوءٍ؛

نيكوكارى وصدقه پنهانى، فقر را مى زدايند و عمر را مى افزايند و هفتاد نوع مردنِ بد را از انسان دور مى كنند.

[بحارالانوار، ج 71، ص 81.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اَتى رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله رَجُلٌ فَقالَ: يا رَسُولَ اللّهِ، اَوْصِنى فَكانَ فِيما اَوْصاهُ اَنْ قالَ: اِلْقَ اَخاكَ بِوَجْهٍ مُنْبَسِطٍ؛

مردى خدمت رسول خدا (صلى الله عليه و آله) آمد و عرض كرد: اى رسول خدا(صلى الله عليه و آله) ، به من وصيّتى كنید، پيامبر اکرم(صلى الله عليه و آله) ضمن سفارشهايشان فرمودند: با دوست خود با روى خوش و اخلاق خوب برخورد كن.

[ بحارالأنوار، 74/171 .]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

التّائبُ من الذّنْبِ كَمَنْ لا ذَنْبَ له و المُقيمُ علي الذّنبِ و هُوَ مستَغفِرٌ منهُ كالمستهزِءُ؛

كسي كه از گناه توبه كند همانند انسان بي گناه است و كسي كه در حال ارتكاب گناه طلب آمرزش كند و استغفار بگويد همانند كسي است كه (خداوند را) مسخره كرده است.

محجة البيضاء، ج 6، ص 60