خوش آمدید

خيثمه گويد، امام باقرعليه السلام به من فرمودند:

اَبلِغْ شيعَتَنا إنَّهُ لَنْ يُنالَ ما عِندَ اللّه ِ إلاّ بِعَمَلٍ وَ اَبْلِغْ شيعَتَنا إنَّ اَعْظَمَ النّاسِ حَسرَةً يَوْمَ القِيامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلاً ثُمَّ يُخالِفُهُ إلى غَيرِهِ؛

به شيعيان ما ابلاغ كن به آنچه نزد خداست، جز با عمل«صالح» نمى توان رسيد. به شيعيان ما بگو: در روز قيامت حسرت كسى بزرگتر و بيشتر است كه رفتار عادلانه اى راستايش كند و بر خلاف آن سمت و سوى ديگر حركت كند.

اصول كافى، ج 3، ص 409.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

اِنَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ لَيَتَعاهَدُ المُؤْمِـنَ بِالبَلاءِ كَما يَتَعاهَدُ الرَّجُلُ أهْلَهُ بِالهَدِيَّةِ مِنَ الغَيبَةِ وَ يَحْميهِ الدُّنيا كَما يَحْمِى الطَّبيبُ المَريضَ؛

به راستى خداى متعال گاهى با فرستادن بلا با مؤمن تجديد خاطره مى كند و او را مى نوازد، همان طور كه شخصى كه به سفر رفته با هديّه خانواده اش را مى نوازد و همان طور كه پزشك بيمار را از چيزهايى پرهيز مى دهد، خداوند هم مؤمن را از دنيا برحذر مى دارد.

اصول كافى، ج 3، ص 354.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

يا جابِرُ ! مَنْ دَخَلَ عَلَيهِ شَهرُ رَمضانَ وَ صامَ نَهارَهُ وَ قامَ وَرْداً مِنْ لَيْلِهِ، وَ حَفِظَ لِسانَهُ وَ فَرجَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ كَفَّ اذانَهُ، خَرَجَ مِن الذُّنُوبِ كَيَومٍ وَلَدَتهُ اُمُّهُ. قالَ قُلْتُ: ما احَسنَ هَذا مِنْ حَديث، جُعِلتُ فِداكَ. قالَ: ما اشَدَّ هَذا مِنْ شَرْطٍ؛

هر كس ماه رمضان بر او وارد شود و روزهايش را روزه بدارد و پاسى از شب را به نيايش برخيزد و زبانش را نگهدارد و چشم خود از حرام بربندد و آزار به كسى نرساند، مثل روز تولد از مادر از گناه پاكيزه مى شود. گفتم: چه حديث خوبى! فرمودند:چه شرايط دشوارى !

اصول كافى، ج 2، ص 87.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ما مِنْ شَيْى ءٍ أبغَضُ إلَى اللّه ِ مِنْ بَطْنٍ مَملُوء؛

هيچ چيز به اندازه شكم انباشته، منفور خداوند نيست.

اصول كافى، ج 6، ص 270.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

لا يُصيبُ قَريـَةً عَـذابٌ وَ فيها سَبْعَةٌ مِنَ الْمُؤمِنينَ؛

هر آبادى كه در آن هفت نفر مؤمن باشند، گرفتار عذاب نمى شود.

اصول كافى، ج 3، ص 346.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

صِلَةُ الرَّحِمِ تُزَكِّى الاَعمالُ وَ تَدْفَعُ البَلْوى وَ تُنْمِى الاَموالَ وَ تُنسِى ءُ لَهُ فى عـُمْرِهِ. وَ تُوَسِّعُ فى رِزَقِهِ وَ تُحَبِّبُ فى اَهْلِ بَيتِهِ فَلْيَتَّقِ اللّه َ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ؛

صله ارحام، اعمال را افزايش مى دهد، بلا و گرفتارى را بر طرف مى كند، اموال را فزونى مى بخشد، مرگ را به تأخير مى افكند، و مايه وسعت روزى و محبوبيت خانوادگى مى شود. پس بايد[انسان] تقوا پيشه كند و به خويشان نيكى نمايد.

اصول كافى، ج 3، ص 223.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

وَ اللّهِ لا یُلِحُّ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ عَلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ فى حاجَتِهِ إِلاّ قَضاها لَهُ؛

به خدا سوگند هیچ بنده اى در دعا پافشارى و اصرار به درگاه خداى عزّوجلّ نکند، جز این که حاجتش را برآورد.

اصول كافي ، ج ۲ ، ص ۴۷۵

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

: ثَلاثٌ لَمْ يَجعَلِ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ فيهِنَّ رُخصَةً: أداءُ الاَمانَةِ إلَى البَرِّ وَ الفاجِرِ وَ الوَفاءُ بِالعَهْدِ لِلبَرِّ وَ الفاجِرِ وَ بَرُّ الوالِدَينِ بِرَّيْنِ كانا أوْ فاجِرَينِ؛

سه چيز است كه خداى عزوجل به هيچ كس رخصت و اجازه نقض آن را نداده است: 1. اداى امانت به نيكو كار و بدكار. 2. وفاى به پيمان در برابر نيكوكار و بد كار. 3. خوشرفتارى و نيكى نسبت به پدر و مادر، چه نيك باشند و چه بد كار.

اصول كافى، 3، ص 236.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ما یُبالى مَنْ عَرَّفَهُ اللّه ُ هَذا الاَمرَ أنْ یَکُونَ عَلى قُلَّةِ جَبَلٍ یَأکُلُ مِنْ نَباتِ الأرْضِ حَتّى یَأْتِیَهُ الْمَوتُ؛

هر کس خداوند به او حقیقت تشیع و ولایت معصومین علیهم السلام را آموخت، باکى ندارد که بر قله کوهى باشد و از گیاهان زمین تغذیه کند، تا روزى که مرگش فرا رسد.

اصول کافى، ج 3، ص 343.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

مَنْ هَمَّ بِشَى ءٍ مِنْ الْخَیْرِ فَلْیُعَجِّلْهُ فَاِنَّ کُلَّ شَى ءٌ فیهِ تَأخیرٌ فَإنَّ لِلشَّیطانِ فیهِ نَظْرَةٌ؛

هرکس تصمیم به کارخیرى گرفت، سریع اقدام کند، زیرا اگر در آن تاخیر روا دارد، شیطان در آن کار مهلت مى یابد. (و فرصت انجام آن را مى گیرد.)

اصول کافى، ج 3، ص 213.