خوش آمدید

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

... وَ لَقَدْ وَلّى خَمْسَ سِنينَ وَما وَضَعَ آجُرَةً عَلى آجُرَةٍ وَلا لِبْنَةً عَلى لِبْنَةٍ وَ لا أَقْطَعَ قَطيعاً وَ لا أَوْرَثَ بَيْضاءَ لا حَمْراءَ؛

اميرالمؤمنين(عليه السلام) پنج سال حكومت كرد، و در طول اين مدت آجرى بر آجر و خشتى روى خشت ننهاد، و زمينى را به خود اختصاص نداد و درهم سفيد و دينار سرخى به ارث نگذاشت.

مناقب ابن شهر آشوب، ج 2، ص 95

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

قالَ رَسُولُ اللّه صلى الله عليه و آله خَمْسٌ لااَدَعُهُنَّ حَتَّى الْمَماتِ: اَلْأَكْلَ عَلَى الْحَضيضِ مَعَ الْعَبيدِ وَرُكُوبِىَ الْحِمارَ مُؤكَفا وَ حَلْبِىَ الْعَنْزَ بِيَدى وَ لُبْسَ الصُّـوفِ وَ التَّسليمَ عَلَى الصِّبْيانِ لِتَكُونَ سُنَّةً مِن بَعْدى؛

از پنج كار تا هنگام مرگ دست بر نمى دارم: (به نشانه تواضع) 1. غذا خوردن روى زمين با بردگان؛ 2. سوار شدن بر اُلاغ بى پالان؛ 3. بُز را با دست خود دوشيدن؛ 4. لباس پشمينه پوشيدن و 5. به كودكان سلام كردن. تا اين كه بعد از من سنّت شود.

بحار الانوار، ج 16،ص 215

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

 

اولین آفریده خدا چیزی بود كه تمام اشیاء از آن بوجود آمد و آن هم آب است.

بحارالانوار، ج 5، ص 67

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إذا خَرَجنا مِنَ الحَمّامِ خَرَجنا مُتَعَمِّمِينَ شِتاءً كانَ أو صَيفا . . . هُوَ أمانٌ مِنَ الصُّداعِ ؛

وقتى از حمّام خارج مى شويم ـ چه در زمستان و چه در تابستان ـ سر خود را مى پوشانيم ؛ اين كار براى جلوگيرى از سر درد است .

مكارم الأخلاق ، ص 55 .

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

مَن أرادَ أن لايَضُرَّهُ طَعامٌ . . . وَلْيُجِدِ المَضغَ ؛

هركه مى خواهد غذا به او زيان نرساند . . . بايد غذا را خوب بجود .

وسائل الشيعه ، ج 24 ، ص 431 .

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

لَو اُتِيتُ بِشابٍّ مِن شَبابِ الشِّيعَةِ لا يَتَفَقَّهُ[فِي الدِّينِ] لأَدَّبتُهُ ؛

اگر جوان شيعه اى را نزد من بياورند كه علم[دين] نمى آموزد، او را تأديب مى كنم .

المحاسن ، ج 1 ، ص 357 .

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إنَّ رَسولَ اللّه ِ سابَقَ بَينَ الخَيلِ و أعطَى السَّوابِقَ مِن عندِهِ ؛

رسول خدا مسابقه اسب دوانى ترتيب داد و جوايز را از مال خويش پرداخت .

وسائل الشيعه ، ج 19 ، ص 225

امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه: «و مَن أحیاها فَکَأنَّما أحیَا النّاسَ جَمیعا؛ هر که کسى را زنده کند گویى همه مردم را زنده کرده است»[مائده:32]؛ فرمودند:

 

یعنى آنان را از آتش و غرق شدن نجات بخشد.

الکافى ، ج 2 ، ص 210

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إنَّ جَميِعَ دَوابِّ الأرضِ لَتُصَلِّي عَلى طالِبِ العِلمِ حَتَّى الحِيتانِ في البَحرِ ؛

همه جنبندگان زمين ، حتّى ماهيان دريا ، بر جوينده دانش درود مى فرستند .

بصائر الدّرجات ، ج 4 ، ص 24

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

إيّاكَ و التَّفريطَ عِندَ إمكانِ الفُرصَةِ فَإنَّهُ مَيَدانٌ يَجري لأِهلِهِ الخُسرانُ؛

مبادا فرصت هاى به دست آمده را از دست بدهى كه در اين ميدان آن كه وقت را ضايع كند ، زيان مى بيند .

تحف العقول ، ص 286