به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .

خوش آمدید

هر گونه نظر و پیشنهاد و انتقادی داشتید، در قسمت نظرات اعلام کنید.

سلیمان بن قرم درباره بخشش گسترده امام باقر علیه السلام مى‏‌گوید:
 
کانَ [الامام الباقر علیه السلام] لا یَمِلُّ مِنْ صِلَةِ اِخْوانِهِ وَ قاصِدیهِ وَ مُؤَمِّلیهِ وَ راجیهِ.
 

او (امام باقر علیه السلام) هرگز از نیکى به برادرانش و به آنان که به او روى مى‏‌آوردند و به کسانى که به او امید مى‌‏بستند و از او انتظار نیکى داشتند، خسته و ملول نمى‏‌شد.
 
بحارالانوار، ج 46، ص 288
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
افلح، غلام امام باقر علیه ‏السلام مى‏گوید:
 
کانَ [الامام الباقر علیه السلام] اِذا ضَحِکَ قالَ: «اَللّهُمَّ لا تَمْقُتْنى».
 

چون امام باقر علیه ‏السلام خنده مى‏کرد، مى‏گفت: خدایا مرا دشمن مدار (و بر من غضب مکن).
 
کشف الغمة، ج 2، ص 329
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:
 
کانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ علیهماالسلام یُعْـتِقانِ عَـنْ عَـلىٍّ علیه‏ السلام .
 

امام حسن و امام حسین علیهماالسلام از جانب حضرت على علیه‏ السلام بنده آزاد مى ‏کردند.
 
طبقات ابن سعد، زندگانى امام حسین علیه‏ السلام ص 36
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
امام باقر علیه ‏السلام درباره این آیه شریفه «و براى آن کس که انتقام کشد پس از ستمى که بر او رفته است» [سوره شورى، آیه 41] فرمودند:
 
ذلِکَ الْقائِمُ علیه ‏السلام اِذا قامَ اِنْتَصَرَ مِنْ بَنى اُمَیَّةَ وَ مِنَ الْمُکَذِّبینَ وَ مِنَ النُّصّابِ.
 

منظور از این آیه، قائم آل محمد علیه ‏السلام است، چون او قیام کند از بنى امیّه و تکذیب کنندگان و دشمنان انتقام بگیرد.
 
تفسیر برهان، ج 1، ص 212
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
 
عبداللّه‏ بن ‏مسکان مى ‏گوید: از امام باقر علیه ‏السلام شنیدم که مى‏ فرمودند:
 
اِنَّ أَبى کَرَّمَ اللّه‏ُ وَجْهَهُ نَظَرَ اِلى رَجُلٍ وَ مَعَهُ اِبْنُهُ، وِالاِْبْنُ مُتَّکٍ عَلى ذِراعِ الْعَبْدِ. قالَ علیه ‏السلام: فَما کَلَّمَهُ عَلىُّ بْنُ الْحُسَـیْنِ علیهماالسلام مَقْتا لَهُ حَتّى فارَقَ الدُّنْیا.
 

پدرم نگاهش افتاد به مردى که پسرش همراهش بود و بر بازوى پدر تکیه کرده بود. تا وقتى که پدرم زنده بود بخاطر بى‏‌ادبى پسر، با او صحبت نکردند.
 
مشکاة الانوار، ص 165
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
سلمى کنیز امام باقر علیه ‏السلام مى‏ گوید: برادران آن حضرت نزد او مى‏ آمدند و از محضرش خارج نمى‏شدند مگر اینکه آنان را غذاى گوارا مى‏خورانید و لباسهاى نیکو مى‏پوشانید و بدانان درهمهاى نقره مى‏بخشید. در این باره با او سخن گفتم تا از این رفتار خویش بکاهد، ولى ایشان مى ‏فرمودند:
 
یا سَـلْمى ما حَسَنَـةُ الدُّنْـیا اِلاّ صِلَةَ الاْءخْوانِ وَ الْمَعارِفَ.
 

اى سلمى! خوبى دنیا جز نیکى با برادران و آشنایان چیزى نیست.
 
بحارالانوار، ج 46، ص 290، روایت 15
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
امام باقر علیه‏ السلام می فرمایند: امام حسن علیه‏ السلام فرمودند:
 
اِنّى لاََسْتَحْیى مِنْ رَبّىِ اَنْ أَلْقاهُ وَ لَمْ أَمْشِ اِلى بَیْتِهِ.
 

من از خدایم حیا مى ‏کنم که او را ملاقات کنم در حالى که پیاده به زیارت خانه ‏اش نرفته باشم.
 
بحارالانوار، ج 43 ص 339 ح 13
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:
 
لَمّا ماتَ عَلىُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام کانَتْ ناقَةٌ لَهُ فِى‏الرَّعْىِ جاءَتْ حتَّى ضَرَبَتْ بِجِّرانِها عَلَى الْقَبْرِ وَتَمَرَّغَتْ عَلَیْهِ وَإِنَّ أَبى کانَ یَحِّجُ عَلَیها وَما قَرَعَها قَرْعَةً قَطُّ.
 

وقتى که امام سجاد علیه ‏السلام به شهادت رسید، شترى داشت که در چراگاه بود. از آنجا آمد و سر و گردنش را به قبر امام زد و به خاک غلطید. پدر بزرگوارم سوار بر آن مى‏شد و حجّ انجام مى‏داد و هرگز به آن حیوان ضربه‏اى نزد.
 
بحارالانوار 27: 168 ح 16
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM
امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:
 
اِنَّ أَبى عَلىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام ما ذَکَرَ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ نِعْمَةً اِلاّ سَجَدَ، وَ لا قَرَأَ آیَةً مِنْ کِتابِ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ فیها سُجُودٌ اِلاّ سَجَدَ وَ لا دَفَعَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ سُوءً یَخْشاهُ أَوْ کَیْدَ کائِدٍ اِلاّ سَجَدَ وَ لا فَرَغَ مِنْ صَلاةٍ مَفْرُوضَةٍ اِلاّ سَجَدَ، وَ لا وُفِّقَ لاِِصْلاحٍ بَیْنَ اثْنَیْنِ اِلاّ سَجَدَ وَ کانَ أَثَرُ السُجُودِ فى جَمیعِ مَواضِعِ سُجُودِهِ، فَسُمِّىَ السَّجّادُ لِذلِکَ.
 

پدرم على بن الحسین علیهماالسلام هیچ گاه نعمتى را یاد نمى‏کرد جز این که سجده شکر انجام مى‏داد، و آیه‏اى از کتاب خدا را نمى‏خواند که داراى سجده بود مگر اینکه سجده مى‏کرد، و هرگاه خداوند، مکر حیله‏گرى یا خطرى را از او بر طرف مى‏کرد سجده شکر به جا مى‏آورد و هر وقت از نماز فارغ مى‏شد سجده مى‏کرد و زمانى که موفق مى‏شد بین دو نفر اصلاح کند سجده مى‏کرد و طورى بود که اثر سجده در تمام اعضاى هفتگانه سجده او نمایان بود از این جهت او «سجّاد» نامیده شد.
 
بحارالانوار، ج 46، ح 6
ادامه مطلب
سه شنبه 28 اردیبهشت 1395  - 11:35 AM

صفحات سایت

تعداد صفحات : 451

جستجو

آمار سایت

کل بازدید : 1502867
تعداد کل پست ها : 20595
تعداد کل نظرات : 20
تاریخ ایجاد بلاگ : جمعه 29 مرداد 1389 
آخرین بروز رسانی : پنج شنبه 25 مرداد 1397 

نویسندگان

مهدی گلشنی

امکانات جانبی

کد ذکر ایام هفته
اوقات شرعی

حدیث