خوش آمدید

امام باقر علیه السلام فرمودند:

عَالِمٌ یُنْتَفَعُ بِعِلْمِهِ خَیْرٌ مِنْ سَبْعِیْنَ اَلْفَ عَابِد؛

عالمی که مردم از علم او بهره بگیرند، از هفتاد هزار عابد بهتر است.

بحارالأنوار، ج 75، ص 173

«عبادت» مسأله مهمّی است به طوری که خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَ مَا خَلَقْتُ الجِنَّ و الإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونَ؛ من جنّ و انس را نیافریدم جز بری این که عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند».(1) حتّی در تشهّد هم قبل از رسالت، عبودیّت مطرح شده است: «أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ». ولی با این همه اهمیّتی که عبادت دارد، در حدیث چنین آمده که مقام عالم از عامه بسیار برتر است. پس مقام عالم، مقام والا و باعظمتی است؛ در صورتی که او قدر این نعمت را بداند. و مردم از علم او بهره بگیرند یعنی او چراغ هدایت، ستاره درخشان و کشتی نجاتی برای هدایت مردم باشد. چنین عالمی است که از هفتاد هزار عابد بالاتر است.
گاهی به وسیله یک عالم میلیونها نفر هدایت می‌شوند که این هدایت از تمام فضایل در عالم ارزشمندتر است و به همین دلیل است که می‌گویند اگر قرار شود بین عبادت‌های مستحبّی و تحصیل علم یکی را برگزینیم، تحصیلِ علم برتری دارد. حتّی در شب‌های قدر که شب عبادت است، کسی که برای بحث و تحقیق علمی بیدار باشد، عمل برتری انجام می‌دهد زیرا کار علما، کار انبیا و اولیا و در نهایت کار خداست که مردم را هدایت می‌کنند و به همین دلیل، عالم از هفتاد هزار عابد افضل است.
سعی کنیم به همان اندازه که علم را فرا می‌گیریم آن را منتشر کنیم. کسانی که محتکران علم‌اند در پیشگاه خدا مسئولند؛ به خصوص در این عصر و زمان که دشمنان بشریّت و جهانخواران، مانع اصلی پیشرفت اسلام هستند. در جنوب لبنان، در سرزمین‌های اشغالی و در جنگ تحمیلی، اسلام مانع راه دشمنان بود، لذا تبلیغاتشان را متوجّه آن کرده‌اند. به کمک اینترنت که دنیا را از لحاظ اخلاقی ناامن کرده، بدترین توهین‌ها، تخریب‌ها و تهاجمات فرهنگی را انجام می‌دهند که اگر ذرّه‌ای انسانیّت، شرف و دین داشته باشند این کار را نمی‌کنند.
گاهی می‌گویند که دین از سیاست جدا شود، در حالی که جدایی دین از سیاست یعنی محو اسلام، تخریب عقاید و اخلاق. اسلام دینی است که برای تمام لحظات زندگی انسان برنامه دارد؛ از لحظه‌ای که متولّد می‌شود تا پایان عمر بخشی از زندگی اوست و از او جدا نمی‌گردد.
امروزه زورمندان نهادهایی تأسیس کرده‌اند که در آن به هیچ نوع اخلاقی ملتزم نیستند و به هر جا که مصلحت خود بدانند حمله می‌کنند. وقتی مردم دنیا این برنامه‌ها را می‌بینند از دروغ گفتن آنها مأیوس و خسته شده و پناهگاهی جز دین که مطابق فطرتشان است، برای خود نمی‌یابند.
بنابراین ما باید از شرایط موجود استفاده کنیم، از اسلام بیشتر بدانیم، به دستورات آن بیشتر عمل کنیم، بیشتر تبلیغ و دعوت کنیم و از نقشه‌ی شوم دشمنان آگاه و در مقابل تهاجمات آنان هوشیارتر باشیم.
خوشبختانه جاذبه اسلام به عنوان یک عامل مهم برای پیشرفت و تعالی انسانها، در مقابل آنها ایستاده است. حتّی در آمریکا و اروپا که مرکز این تهاجمات است، اسلام در حال پیشرفت است و این جاذبه اسلام است که به ما کمک می‌کند تا در مقابل آنان بایستیم.

پی‌نوشت:
1. سوره ذاریات، آیه 56.
منبع: مشکات هدایت، سلسله مباحث اخلاقی حضرت آیت‌ الله‌ العظمی مکارم شیرازی (دامت برکاته)، جلد اوّل، تدوین: مسعود مکارم و محمدرضا حامدی.

امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:

فاطِمَةُ علیهاالسلام سَیِّدَةُ اَهْلِ الْجَنَّةِ وَ ما کانَ خِمارُها اِلاّ هکَذا ـ وَ اَوْ مَأَ بِیَدِهِ اِلى وَسَطِ عَضُدِهِ ـ.

حضرت فاطمه علیهاالسلام بانوى زنان بهشتى است، مقنعه او بلند و تا حد بازوانش بود.

مکارم الاخلاق، ص 94

امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:

اِنَّ فاطِمَةَ علیهاالسلام بِنْتَ رَسُولِ‏اللّه‏ ِصلّى‏ الله‏ علیه ‏و ‏آله کانَتْ تَزُورُ قَبْرَ حَمْزَةَ رضى‏الله ‏عنه تَرُمُّهُ وَ تُصْلِحُهُ وَ قَدْ تَعَلَّمَتْهُ بِحَجَرٍ؛

حضرت فاطمه علیهاالسلام دختر پیامبر خدا صلّى‏ الله‏ علیه ‏و ‏آله همواره به زیارت قبر حمزه مى‏ رفت و آن را با سنگ نشان گذاشته بود و به تعمیر و اصلاح آن مى ‏پرداخت.

وفاء الوفاء 3: 932

امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ صِداقُ فاطِمَةَ علیهاالسلام جَرْدُ بُرْدٍ حِبْرَةً وَ دِرْعٌ حَطْمِیَّةً وَ کانَ فِراشَها اِهابُ کَبْشٍ یُلْقِیانِهِ وَ یَفْرُشانِهِ وَ یَنامانِ عَلَیْهِ؛

مهریّه حضرت فاطمه علیها السلام لباس کهنه و زرهى بود و فرش خانه او پوست میشى که آن را روى زمین مى‏ انداختند و بر آن مى‏ خوابیدند.

کافى، ج 5، ص 378

امام باقر علیه السلام فرمودند:

عَالِمٌ یُنْتَفَعُ بِعِلْمِهِ خَیْرٌ مِنْ سَبْعِیْنَ اَلْفَ عَابِد؛

عالمی که مردم از علم او بهره بگیرند، از هفتاد هزار عابد بهتر است.

بحارالأنوار، ج 75، ص 173.

«عبادت» مسأله مهمّی است به طوری که خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَ مَا خَلَقْتُ الجِنَّ و الإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونَ؛ من جنّ و انس را نیافریدم جز برای این که عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)».(1) حتّی در تشهّد هم قبل از رسالت، عبودیّت مطرح شده است: «أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ». ولی با این همه اهمیّتی که عبادت دارد، در حدیث چنین آمده که مقام عالم از عامه بسیار برتر است. پس مقام عالم، مقام والا و باعظمتی است؛ در صورتی که او قدر این نعمت را بداند. و مردم از علم او بهره بگیرند یعنی او چراغ هدایت، ستاره درخشان و کشتی نجاتی برای هدایت مردم باشد. چنین عالمی است که از هفتاد هزار عابد بالاتر است.
گاهی به وسیله یک عالم میلیون‌ها نفر هدایت می‌شوند که این هدایت از تمام فضایل در عالم ارزشمندتر است و به همین دلیل است که می‌گویند اگر قرار شود بین عبادت‌های مستحبّی و تحصیل علم یکی را برگزینیم، تحصیلِ علم برتری دارد. حتّی در شب‌های قدر که شب عبادت است، کسی که برای بحث و تحقیق علمی بیدار باشد، عمل برتری انجام می‌دهد زیرا کار علما، کار انبیا و اولیا و در نهایت کار خداست که مردم را هدایت می‌کنند و به همین دلیل، عالم از هفتاد هزار عابد افضل است.
سعی کنیم به همان اندازه که علم را فرا می‌گیریم آن را منتشر کنیم. کسانی که محتکران علم‌اند در پیشگاه خدا مسوولند؛ به خصوص در این عصر و زمان که دشمنان بشریّت و جهانخواران، مانع اصلی پیشرفت اسلام هستند. در جنوب لبنان، در سرزمین‌های اشغالی و در جنگ تحمیلی، اسلام مانع راه دشمنان بود، لذا تبلیغاتشان را متوجّه آن کرده‌اند. به کمک اینترنت که دنیا را از لحاظ اخلاقی ناامن کرده، بدترین توهین‌ها، تخریب‌ها و تهاجمات فرهنگی را انجام می‌دهند که اگر ذرّه‌ای انسانیّت، شرف و دین داشته باشند این کار را نمی‌کنند.
گاهی می‌گویند که دین از سیاست جدا شود، در حالی که جدایی دین از سیاست یعنی محو اسلام، تخریب عقاید و اخلاق. اسلام دینی است که برای تمام لحظات زندگی انسان برنامه دارد؛ از لحظه‌ای که متولّد می‌شود تا پایان عمر بخشی از زندگی اوست و از او جدا نمی‌گردد.
امروزه زورمندان نهادهایی تأسیس کرده‌اند که در آن به هیچ نوع اخلاقی ملتزم نیستند و به هر جا که مصلحت خود بدانند حمله می‌کنند. وقتی مردم دنیا این برنامه‌ها را می‌بینند، از دروغ گفتن آنها مأیوس و خسته شده و پناهگاهی جز دین که مطابق فطرتشان است، برای خود نمی‌یابند.
بنابراین ما باید از شرایط موجود استفاده کنیم، از اسلام بیشتر بدانیم، به دستورات آن بیشتر عمل کنیم، بیشتر تبلیغ و دعوت کنیم و از نقشه‌های شوم دشمنان آگاه و در مقابل تهاجمات آنان هوشیارتر باشیم.
خوشبختانه جاذبه اسلام به عنوان یک عامل مهم برای پیشرفت و تعالی انسانها، در مقابل آنها ایستاده است. حتّی در آمریکا و اروپا که مرکز این تهاجمات است، اسلام در حال پیشرفت است و این جاذبه اسلام است که به ما کمک می‌کند تا در مقابل آنان بایستیم.

پی‌نوشت‌ها:
1. سوره ذاریات، آیه 56.
منبع: مشکات هدایت (سلسله مباحث اخلاقی حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت برکاته)، تدوین: مسعود مکارم و محمدرضا حامدی.

امام باقر علیه ‏السلام در وصف امام مهدی علیه السلام فرمودند:

یَهْدِمُ ما کانَ قَبْلَهُ کَما هَدَمَ رَسُولُ اللّهِ صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله اَمْرَ الْجاهِلیَّةِ وَ یَسْتَأْنِفُ الاِسْلامَ جَدیدا؛

او (امام مهدی علیه السلام) آنچه را پیش از او بوده است در هم ریزد؛ آن گونه که رسول خدا صلّى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله امور جاهلیت را در هم ریخت. و اسلام را به گونه ‏اى تازه و جدید مى ‏آغازد.

الغیبة، نعمانى، ص 152

امام باقر علیه ‏السلام درباره سیره امام مهدى علیه ‏السلام فرمودند:

یُعْطیکُمْ فى السَّنَةِ عَطائَیْنِ وَ یَرْزُقُکُمْ فى الشَّهْرِ رِزْقَیْنِ وَ تُؤتَوْنَ الْحِکْمَةَ فى زَمانِهِ حَتّى اَنَّ الْمَرْئَةَ لَتَقْضى فى بَیْتِها بِکِتابِ اللّهِ تَعالى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ.

در سال دوبار بر شما بخشش مى‏فرماید و در هر ماه دوبار روزى مى‏دهد. در زمان او حکمت به شما داده شود، تا آنجا که زن در خانه خویش بر اساس کتاب خداوند و سنت پیامبر اکرم صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله حکم مى‏کند.

الغیبة، نعمانى، ص 158

امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:

اِذا قامَ الْقائِمُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله ضَرَبَ فَساطیطَ لِمَنْ یُعَلِّمُ النّاسَ الْقُرْانَ عَلى ما اَنْزَلَ اللّهُ.

چون قائم آل محمد صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله قیام نماید، خیمه ‏هایى برپاى دارد تا افرادى قرآن را آن گونه که خداى نازل فرموده است به مردم بیاموزند.

نوائب الدهور، ج 3، ص 409

امام باقر علیه السلام فرمودند:یکى از سخنان کوتاه پیامبر(علیه السلام) که هیچ کس پیش از او نگفته، این بود:

اَلنَّیاحَةُ مِنْ عَمَلِ الْجاهِلِیَّةِ ؛

نوحه گرى از اعمال دوران جاهلیت است (در برابر مشکلات نباید ناله کرد بلکه باید براى حل آنها بپاخاست).

وسایل الشیعه، جلد 1، صفحه 915.

این حدیث کوتاه و پرمعنا، ظاهرى دارد و باطنى:
ظاهر آن اشاره به اعمال بى رویه اى است که در زمان جاهلیت مرسوم بود; هنگامى که کسى از دنیا مى رفت زنان نوحه گر دعوت مى کردند که با آهنگ هاى مخصوص خود و اشعار پر از دورغ و فریب بر مرگ او نوحه سرایى کنند و یک عزاى ساختگى و قلابى برپا سازد. و اما معناى دیگرى که شاید امام باقر(علیه السلام) نیز به آن اشاره مى کند این است که در برابر حوادث سخت و پیچیده و مشکلات زندگى فردى و اجتماعى نوحه گرى و ناله کردن بیهوده است و به هدر دادن نیروها و امکانات است; باید با سر پنجه عقل و اندیشه و با همّت و استقامت مداوم آنها را گشود و چاره جویى کرد.

منبع: makarem.ir

امام باقر علیه السلام به جابر جعفى فرموند:

بَلِّغْ شَیعتَى عَنّى السَّلامَ وَاَعْلِمهُمْ اَنَّهُ لا قَرابَةَ بَیْنَنا وَ بَیْنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ لا یُتَقَرَّبُ اِلَیْهِ اِلاّ بِالطّاعَةِ لَهُ؛

سلام مرا به شیعیان من برسان و به آنها بگو میان ما و خداوند خویشاوندى نیست، بلکه تنها راه نزدیکى به خدا اطاعت فرمان اوست.

بحارالانوار، جلد 15، صفحه 164.

بسیار هستند که گمان مى برند تنها ادعاى تشیع و علاقه به خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله)براى نجات و سعادت آنها کافى است، گویا با این ادعا جزء خویشاوندان امامان خواهند شد، آنها هم خویشاوندى خاصى با خدا دارند و با توصیه و پارتى کارها دست مى شود، در حالى که تنها پیوندى که بر روابط مخلوق و خالق حکومت مى کند رابطه اطاعت و انجام وظیفه است، هرکس مطیع فرمان او باشد از همه نزدیکتر و هرکس عصیان کند از همه دورتر است، هرکس که باشد.

منبع: makarem.ir