خوش آمدید

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

الرضي بمکروه القضاءارفع درجات اليقين؛

راضي بودن به قضاي ناخوشايند،از بالاترين مراتب يقين است.

تحف العقول، ص 448.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

من کرمت عليه نفسه هانت عليه الدنيا؛

هر که به کرامت نفس خود پي برد، دنيا در ديده اش خوار شد.

تحف العقول، ص 448.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

اياک والکسل والضجر فانهما مفتاح کل شر؛

از تنبلي و کم حوصلگي بپرهيز؛ زيرا اين دو، کليد هر کار زشتي است.

سيره پيشوايان، مهدي پيشوايي، صص427و428.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

کفي بنصرالله لک ان تري عدوک يعمل بمعاصي الله فيک؛

همين نصرت خدا بر تو بس که مي بيني دشمن تو براي ضربه زدن به تو، به نافرماني خدا روي آورده است.

تحف العقول، ص 448.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

التارک الامر بالمعروف والنهي عن المنکر کنابذ کتاب الله وراء ظهره؛

ترک کننده امر به معروف و نهي از منکر، مانند کسي است که قرآن را پشت سرش مي اندازد.

سيره پيشوايان، مهدي پيشوايي، صص427و428.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

لايقل عمل مع تقوي و کيف يقل ما يتحبل ؛

هيچ عملي آنگاه که از پشتوانه تقوا برخوردار باشد، اندک نخواهد بود. پس چگونه عملي که به درگاه خداوند مقبول افتاده است، اندک باشد؟

تحف العقول، ص 448.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

ان لسان ابن آدم یشرف علی جمیع جوارحه کل صباح فیقول کیف اصبحتم؟فیقولون بخیر ان ترکتنا؛

زبان انسان هر روز صبح برتمام اعضا و جوارحش وارد می‌شود و می‌گوید: چگونه صبح کردید؟ [اندام] می‌گویند: اگر تو ما را رها کنی، خوب و آسوده ایم؛ زیرا با تو ثواب و عذاب به ما می‌رسد.

وسائل الشیعه، ج12،ص 189،ح1.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

من ثبت علي و لايتنا في غيبه قائمنا اعطاهالله اجر الف شهيد مثل شهداء بدر و اُحد؛

کسي که در زمان غيبت قائم ما بر ولايتمان ثابت واستوار بماند، خداوند پاداش هزار شهيد مثل شهيدان بدر و احد را به او عطا مي کند.

بحارالانوار،ج 52،ص125.

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

 

براي حضرت ابوالفضل درنزد خداوند تبارک وتعالي، مقام شامخي است که همه شهيدان در روز قيامت به حال او غبطه مي خورند.

بحارالانوار، ج22،ص274

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ كُلَّ قَلْبٍ حَزينٍ وَ يُحِبُّ كُلَّ عَبْدٍ شَكورٍ؛

خداوند هر قلب محزون و هر بنده شكرگزار را دوست دارد.

كافى، ج 2، ص 99، ح30.