امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
اَللَّهُمَّ... وَصُنْ وَجْهى بِالْيَسارِ وَ لا تَبْتَذِلْ جاهى بِالْاِقْتارِ فَاَسْتَرْزِقَ اَهْلَ رِزْقِكَ وَ اَسْتَعْطىَ شِرارَ خَلْقِكَ، فَاُفْتَتَنَ بِحَمْدِ مَنْ اَعطانى وَ اُبْتَلى بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنى وَ اَنْتَ مِنْ دونِهِم وَلىُّ الإِعطاءِ وَ الْمَنْعِ؛
خدايا... با توانگرى آبرويم را نگهدار و به تنگدستى حرمتم را از بين مبر كه بر اثر آن از كسانى روزى بخواهم كه روزى خوار تو هستند و از بندگان پست و بدكردار تو عطا و بخشش طلبم و در نتيجه، به ستايش آن كه به من بخشيده و نكوهش آن كه از من دريغ كرده است، گرفتار شوم. حال آن كه بخشيدن و نبخشيدن در حقيقت به دست توست.
صحيفه سجاديه، از دعاى 20.