خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من قراء مائة اية يصلى بها فى ليلة كتب الله - عزولج - له بها قنوت ليلة؛

هركس دريك شب يكصد آيه از قرآن را در نمازى بخواند، خدا به اين وسيله براى او عبادت سراسر شب بنويسد.

الكافى ، ج 2، ص 445.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

انما يسجد المصلى سجدة بعد الفريضة ليشكر الله تعايل فيها على ما من به عليه من اداء فرضه و ادنى ما يجزى ء فيها شكرالله مرات ؛

سزاوار است كه نمازگزاز به پاس توفيق خدايى در به جاى آوردن نماز واجب ، سجده شكر به جاى آورد و حداقل ذكر سجده ، گفتن سه بار ((شكرالله )) است .

المحجة البيضاء، ج 1، ص 348.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ايما مؤ من سجد لله سجدة لشكر نعمة فى غير صلاة ، كتب الله به بها عشر حسنات و محا عنه عشر سيئات و رفع له عشر درجات فى الجنان ؛

هر مؤمنى در غير از حال نماز سجده شكرى جهت نعمتى به جاى آورد، خداوند به آن خاطر ده حسنه براى او بنويسد و ده گناه از نامه عملش پاك كند و ده درجه براى او در بهشت بالا ببرد.

ثواب الاعمال ، ص 83.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ان العبد اذا اطال السجود حيث لايراه احد، قال الشيطان و اويلاه اطاعوا و عصيت و سجدوا و اءبيت؛

به درستى انسان هنگامى كه سجده را طولانى كرد، فرياد شيطان بلند مى شود كه : واى بر من ،! آنها اطاعت خدا كردند و من عصيان كردم آنان سجده كردند و من نافرمانى كردم .

بحارالانوار، ج 85، ص 163.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من قراء السجدة او سمعها من قارى ء يقرؤ ها و كان يستمع قراءته فليسجد، فان سمعها و هو فى صلاة فريضة من غير امام او ما براءسه و انا قراها و هو فى الصلاد سجد و سجد معه من خلفه ان كان اماما و لا ينبغى للامام ان يتعمد قراءة سورة فيها سجدة فى صلاة فريضة ؛

كسى كه آيه سجده بخواند و يا از قارى بشنود كه به او گوش فرا مى داد بايد سجده كند، و اگر آن در حالى بشنود كه نماز واجب را ادا مى كند با سر اشاره (به سجد) كند و اگر خودش در نماز واجب آن را خوانده بايد خود و ماءمومين سجده نمايند و سزاوار نيست كه امام در نماز واجب سوره اى بخواند كه سجده دارد.

بحارالانوار، ج 85، ص 175.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

جاء رجل الى رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) فقال : يا رسول الله ! كثرت ذنوبى وضعف عملى فقال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم): : اكثر السجود فانه يحط الذنوب كما تحط الريح ورق الشجر؛

مردى خدمت رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) رسيد و گفت : اى پيامبر خدا! گناهانم زياد و عملم كم است ؟ فرمودند: سجده ات را زياد كن ؛ زيرا گناهان را مى ريزد همان گونه كه باد، برگها را.

بحارالانوار، ج 85، ص 162.

امام صادق علیه السلام از پدرشان امام باقر علیه السلام نقل فرمودند:

اذا سجد احدکم فلیباشر بکفیه الارض لعل الله یصرف عنه الغل یوم القیامة؛

هنگامى که یکى از شما سجده مى کند، دو کف دست را بر زمین قرار دهد، شاید خدا در قیامت غل و زنجیر را از او باز دارد.

بحارالانوار، ج 85، ص ‍ 132.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اذا تصويت للسجود فقدم يديك الى الارض قبل ركبتيك بشى ء ؛

هنگامى كه براى سجده خم شدى ، كمى پيش از اين كه زانوهايت به زمين برسد، دستها را بر زمين بگذار.

بحارالانوار، ج 85، ص 138.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

وجدت النور فى البكاء و السجدة؛

نورانيت (دل و صورت ) را در گريه و سجده (براى خدا)يافتم .

اسرار الصلوة ، ص 429، چاپ بيروت.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

يستجب الدعاء فى اربعة مواطن : فى الوتر و بعد الفجر، و بعد الظهر، و بعد المغرب ، و فى رواية يسجد بعد المغرب و يدعو، فى سجوده؛

دعا در چهار جامستحب است : در نماز وتر، بعد از فجر، بعد از نماز ظهر و مغرب . در روايتى آمده كه پس از نماز مغرب ، انسان به سجده رود و در سجده اش دعا بخواند.

بحارالانوار، ج 85، ص 324.