امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان العبد اذا اطال السجود حيث لايراه احد، ثال الشيطان : واويلاه اطاعوا و عصيت و سجدوا و ابيت؛
چون بنده اى در جايى كه كسى او را نبيند، سجده خود را طولانى كند، شيطان مى گويد: واى بر من ! زيرا اينان فرمان حق بردند و من عصيان ورزيدم ، و اينها سر بر سجده نهاده و من سرپيچى كردم .
بحارالانوار، ج 85، ص 163.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اتقواالله واحسنوا الركوع و السجود وكونوا اطوع عبادالله فانكم لن تنالو ولايتنا الا بالورع؛
از خدا پروا كنيد و ركوع و سجود را نيكو به جاى آوريد، و مطيع ترين بندگان خدا باشيد، زيرا شما ولايت ما را درنمى يابيد، مگر با ورع .
بحارالانوارت ج 85، ص 104.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
آنگاه كه مؤ من عملش را درست به جاى آورد، خداوند عمل او را چند برابر مى كند و براى هر حسنه اى هفتصد برابر پاداش مى دهد، چرا، كه خداوند فرمود:((و خداوند براى هر كسى كه بخواهد مى افزايد)) پس اعمالى كه براى پاداش خدا انجام مى دهيد، درست به جاى آوريد، راوى گويد: پرسيدم : احسان چيست ؟ فرمود: هنگامى كه نماز مى خوانى ، ركوع و سجود را درست انجام بده ، و وقتى روزه مى گيرى ، از هر چيزى كه آن را تباه مى سازد، خود را نگاه دار، و هنگامى كه حج مى گزارى ، از هر چيزى كه در حج وعمره بر تو حرام است پرهيز كن ، و در ادامه نيز فرمود: هر عملى كه انجام مى دهى ، بايد از هر پليدى پاك بماند.
بحارالانوار، ج 85، ص 116.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
و من كان يقوى على ان يطول الركوع و السجود فليطول ما استطاع يكون ذلك فى تسبيح الله و تحميده و تمجيده و الدعاء و التضرع فان اقرب ما يكون العبد الى ربه هو مساجد؛
كسى كه توانايى آن را دارد كه ركوع و سجودش را در نماز طولانى كند، بايد به مقدار توانايى اش طول دهد و بايد در ركوع و سجود به تسبيح و حمد و ستايس و دعا و تضرع به درگاه خداوند اشتغال داشته باشد، زيرا نزديك ترين حالت بنده به خدا همان لحظاتى است كه در سجده با خدا خلوت مى كند.
اصول وافى ، ج 8، ص 707.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
کان رسول الله (صلی الله علیه و آله) اذا رکع لو صب على ظهره ماء لاستقر و قال : فرج اصابعک على رکبتیک فى االرکوع ، و ابلغ اطراف اطابعک عیون الرکبتین؛
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هنگامى که به رکوع مى رفت ، اگر آب بر پشتش ریخته مى شد، استقرار مى یافت سپس فرمود: انگشتان را بر روى زانوهایت در رکوع باز کن و انگشتان را به گودیهاى زیر زانو برسان .
بحارالانوار، ج 85، ص 115.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
و اذا رفعت راءسك من الركوع فقل : ((سمع الله لمن حمده )) ؛
وقتى سر از ركوع برداشتى بگو: ((سمع الله لمن حمده )).
بحارالانوار، ج 85، ص 115.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذا ركعت فضع كفيك على ركبتيك و ابسط ظهرك ولاتقنع راءسك و لاتصوبه؛
هرگاه به ركوع رفتى ، كف دستها را بر زانو بگذار و پشت بدنت را درست باز و پهن كن و سرت را بالاو پايين مبر.
بحارالانوار، ج 85، ص 115.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لايركع عبدالله ركوعا على الحقيقة ، الازنية الله تعالى بنور بهائه و اظله فى ضلال كبريائه و كساه كسوة اصفيائه؛
هيچ بنده اى براى خدا به حقيقت ركوع نكند مگر آن خداوند تعالى او را به نورجمال خود بيارايد و در سايه كبريايى اش جاى دهد و جامه برگزيدگانش بپوشاند.
مصباح الشريعه ، ص 14.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاصلاة لمن لم يقم صلبه فى ركوعه و سجوده؛
نمازش درست نيست كسى كه در ركوع و سجودش پشت خود را مستقيم و راست قرار ندهد.
بحارالانوار، ج 85، ص 107.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لايركع عبدالله ركوعا على الحقيقة ، الازنية الله تعالى بنور بهائه و اظله فى ضلال كبريائه و كساه كسوة اصفيائه؛
هيچ بنده اى براى خدا به حقيقت ركوع نكند مگر آن خداوند تعالى او را به نورجمال خود بيارايد و در سايه كبريايى اش جاى دهد و جامه برگزيدگانش بپوشاند.
مصباح الشريعه ، ص 14.