خوش آمدید

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

نَفَسُ المَهْمومِ لَنا المُغْتَمِّ لظُلْمِنا تَسْبيحٌ ، وهَمُّهُ لأمْرِنا عِبادَةٌ ؛

كسى كه براى ما نگران باشد و به خاطر ستمى كه بر ما برود، غمگين شود ، نفس كشيدنش تسبيح است و غم خواريش براى ما، عبادت .

الكافي : ج 2 ، ص 226 ، ح 16

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

اِنَّ النَّبىَّ لَمّا جائَتْهُ وَفاةُ جَعْفَرِ بنِ اَبى طالبٍ وَ زَيْدِ بنِ حارِثَةَ كانَ اَذا دَخَلَ بَيْتَهُ كَثُرَ بُكائُهُ عَلَيْهِما جِدّاً وَ يَقولُ: كانا يُحَدِّثانى وَ يُؤ انِسانى فَذَهَبا جَميعاً ؛

وقتى خبر شهادت جعفر بن ابى طالب و زيد بن حارثه به پيامبر خدا رسيد، از آن پس هرگاه وارد خانه مى شدند، بر آن دو شهيد به شدّت مى گريستند و مى فرمودند: آن دو شهيد، با من هم سخن و همدم و انيس بودند، و هر دو رفتند.

من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 177

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

كُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُكاءِ مَكْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعُ وَ الْبُكاءُ عَلَى الحُسَينِ عليه السّلام ؛

هر ناليدن و گريه اى مكروه است ، مگر ناله و گريه بر حسين (عليه السّلام).

بحارالانوار، ج 45، ص 313

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ كِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فى سَبيلِ اللّهِ. ثَمَّ قالَ اَبُو عَبدِاللّهِ عليه السّلام : يَجِبُ اَنْ يُكْتَبَ هذا الْحَديثُ بِالذَّهَبِ ؛

نَفَس كسى كه بخاطر مظلوميّت ما اندوهگين شود، تسبيح است و اندوهش براى ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست . سپس امام صادق عليه السّلام افزودند: اين حديث را بايد با طلا نوشت.

امالى شيخ مفيد، ص 338

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

اَرْبَعَةُ الا فِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام شُعْثٌ غُبْرٌيَبْكُونَهُ اِلى يَوْمِ القِيامَةِ ؛

چهار هزار فرشته نزد قبر سيدالشهدا عليه السّلام ژوليده و غبارآلود، تا روز قيامت بر آن حضرت مى گريند.

كامل الزيارات ، ص 119

ابو هارون مكفوف مى گويد:خدمت امام صادق علیه السّلام رسیدم. امام علیه السّلام به من فرمودند:

اَنْشِدْنى ، فَاءَنْشَدْتُهُ فَقالَ: لا، كَما تُنْشِدوُنَ وَ كَما تَرْثيهِ عِنْدَ قَبْرِه؛

.(برایم شعر بخوان). پس برایش اشعاری خواندم. فرمودند این طور که (برای خودتان) شعرخوانی می کنید و همان گونه که نزد قبر حضرت سید الشهدا مرثیه می خوانی.

بحار الانوار، ج44، ص287

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ فىِ النّاسِ مَنْ يَفِدُ اِلَيْنا وَ يَمْدَحُنا وَ يَرْثى لَنا؛

خدا را سپاس كه در ميان مردم ، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى آيند و بر ما وارد مى شوند و ما را مدح و مرثيه مى گويند.

وسائل الشیعه، ج10، ص469

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

نيحَ عَلَى الْحُسَينِ بْنِ عَلي سَنَةً فى كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ وَ ثلاثَ سِنينَ مِنَ الْيَوْمِ الَّذى اُصيبَ فيهِ؛

يك سال تمام ، هر شب و روز بر حسين بن على عليه السّلام نوحه خوانى شد و سه سال، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت .

بحارالانوار، ج 79، ص 102

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

قالَ لى اَبى : يا جَعْفَرُ! اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى ؛

پدرم امام باقر (علیه السّلام)به من فرمودند: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند.

بحار الانوار، ج46، ص220

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كُلُوا البَصَلَ ؛ فَإِنَّ فيهِ ثَلاثَ خِصالٍ : يُطَيِّبُ النَّكهَةَ ، ويَشُدُّ اللِّثَةَ ، ويَزيدُ فِي الماءِ وَالجِماعِ ؛

پياز بخوريد؛ چرا كه سه ويژگى دارد : بوى دهان را خوش مى سازد ، لثه را استحكام مى بخشد و آب و توان آميزش را افزون مى كند .

الكافي ، جلد 6 ، صفحه 374 ، حديث 3