امام صادق علیه السّلام فرمودند:
أربَعَةٌ يَعدِلنَ الطَّبائِعَ : الرُّمّانُ السّورانِيُّ ، والبُسرُ المَطبوخُ ، وَالبَنَفسَجُ ، وَالهِندَباءُ ؛
چهار چيز ، طبع را اعتدال مى بخشد : انار سورانى ، خرماى نارس پخته شده ، بنفشه ، و كاسنى .
الخصال ، صفحه 249 ، حديث 113
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَلَيكُم بِالرُّمّانِ الحُلوِ فَكُلوهُ ؛ فَإِنَّهُ لَيسَت مِن حَبَّةٍ تَقَعُ في مَعِدَةِ مُؤمِنٍ إلاّ أبادَت داءً ، وأطفَأَت شَيطانَ الوَسوَسَهِ عَنهُ؛
بر شما باد انار شيرين . آن را بخوريد ؛ چرا كه هيچ دانه اى از آن به معده مؤمنى در نمى آيد ، مگر اين كه بيمارى اى از آن ريشه كن مى كند و شيطانِ وسوسه را از او دور مى سازد .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 354 ، حديث 10 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
كُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ يَدبَغُ المَعِدَةَ ، ويَزيدُ فِي الذِّهنِ ؛
انار را با پيه آن بخوريد؛ چرا كه معده را مى پالايد و ذهن را افزون مى كند .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 354 ، حديث 12
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن ذَرَّ عَلى أوَّلِ لُقمَةٍ مِن طَعامَهِ المِلحَ ؛ ذَهَبَ عَنهُ بِنَمَشِ الوَجهِ ؛
هر كس بر نخستين لقمه از غذاى خود نمك بپاشد ، كَـك مكِ صورت او از ميان مى رود .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 326 ، حديث 8
به نقل از اسحاق بن مطهّر ، از امام صادق عليه السلام:
التُّفّاحُ يُفَرِّجُ المَعِدَةَ . وقال : كُلِ التُّفّاحَ ؛ فَإِنَّهُ يُطفِئُ الحَرارَةَ ، ويُبَرِّدُ الجَوفَ ، ويَذهَبُ بِالحُمّى. وفي حَديثٍ آخَرَ : يَذهَبُ بِالوَباءِ ؛
سيب، معده را گشايش مى دهد. همچنين فرمودند : سيب بخور؛ چرا كه حرارت را فرو مى نشاند، درون را سرد مى كند و تب را مى بَرد. در حديث ديگرى است كه فرمودند : وبا را از ميان مى برد .
المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 368 ، حديث 2284
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
التُفّاحُ نَضوحُ المَعِدَةِ؛
سيب ، پالاينده و خوش بو كننده معده است .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 355 ، حديث 1
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
الحِنّاءُ يَذهَبُ بِالسَّهَكِ ، ويَزيدُ في ماءِ الوَجهِ ، ويُطَيِّبُ النَّكهَةَ ، ويُحَسِّنُ الوَلَدَ ؛
حنا كردن ، بدبويى عَرَق را از ميان مى بَرَد ، بر طراوت و تازگى چهره مى افزايد ، بوى دهان را خوش مى سازد و فرزند را نكو مى كند .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 484 ، حديث 5
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَو يَعلَمُ النّاسُ ما فِي التُّفّاحِ ما داوَوا مَرضاهُم إلاّ بِهِ ، ألا وإنَّهُ أسرَعُ شَيءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً ، وإنّهُ نَضوحُهُ ؛
اگر مردم مى دانستند در سيب چيست، بيمارانشان را جز به آن درمان نمى كردند. بدانيد كه سيب، به ويژه، سودمندترين چيز براى قلب و مايه شست وشوى آن است.
طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 135 و الكافي ، جلد 6 ، صفحه 357 ، حديث 10
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
فَضلُ البَنَفسَجِ عَلَى الأَدهانِ كَفَضلِ الإِسلامِ عَلَى الأَديانِ . نِعمَ الدُّهنُ البَنَفسَجُ ، لَيَذهَبُ بِالدّاءِ مِنَ الرَّأسِ وَالعَينَينِ ، فَادَّهِنوا بِهِ ؛
برترى بنفشه بر ديگر روغن ها به سان برترى اسلام بر ديگر اديان است . بنفشه ، خوب روغنى است! درد را از سر و چشمان مى برد . خود را بدان ، چرب كنيد .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 521 ، حديث 5
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
البَنَفسَجُ سَيِّدُ أدهانِكُم ؛
بنفشه ، مِهتر همه روغن هاى شماست .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 521 ، حديث 1