خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

مَن أكَلَ الجِرجيرَ بِاللَّيلِ ضَرَبَ عَلَيهِ عِرقُ الجُذامِ مِن أنفِهِ ، وباتَ يُنزَفُ الدَّمُ؛

هر كس شبْ هنگام ، تَرِه تيزك بخورد ، رگ جذام به بينى او حمله كند و چون شب بخوابد ، خونْ دماغ شود .

الكافي ، جلد 6 ، صفحه 368 ، حديث 2

از امام صادق علیه السلام درباره تره پرسیدند. حضرت فرمودند:

کُلهُ؛ فَإِنَّ فیهِ أربَعَ خِصالٍ: یُطَیِّبُ النَّکهَةَ ، ویَطرُدُ الرِّیاحَ، ویَقطَعُ البَواسیرَ، وهُوَ أمانٌ مِنَ الجُذامِ لِمَن أدمَنَ عَلَیهِ؛ به نقل از فرات بن اَحنَف:

آن را بخور؛ چرا که در آن، چهار ویژگى است: بوى دهان را خوش مى سازد؛ بادها را [از بدن] مى راند؛ بواسیر را ریشه کن مى کند؛ و براى کسى که بر [خوردن] آن مداومت ورزد، مایه ایمنى از جذام است.

الکافی ، جلد 6 ، صفحه 365 ، حدیث 4

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

نِعمَ البَقلُ الهِندَباءُ ، ولَيسَ مِن وَرَقَةٍ إلاّ وعَلَيها قَطرَةٌ مِنَ الجَنَّةِ ، فَكُلوها ولا تَنفُضوها عِندَ أكلِها . وكانَ أبي عليه السلام يَنهانا أن نَنفُضَهُ إذا أكَلناهُ ؛

كاسنى ، نكو سبزى اى است . هيچ برگى از آن نيست كه قطره اى از بهشت بر آن نباشد . آن را بخوريد و به گاه خوردن ، متكانيد . پدرم عليه السلام ما را نهى مى فرمود كه به هنگام خوردن كاسنى ، آن را بتكانيم .

الكافي ، جلد 6 ، صفحه 363 ، حديث 4

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

عَلَيكَ بِالهِندَباءِ ؛ فَإِنَّهُ يَزيدُ فِي الماءِ ، ويُحَسِّنُ الوَلَدَ ، وهُوَ حارٌّ لَيِّنٌ يَزيدُ فِي الوَلَدِ الذُّكورَةَ؛

بر تو باد كاسنى ؛ چرا كه آب (منى) را افزون مى سازد و فرزند را نكو مى كند . گرم و مُليّن است و پسرزايى را بيشتر مى كند .

الكافي ، جلد 6 ، صفحه 363 ، حديث 6

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كانَ أحَبَّ الصِّباغِ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و سلّم الخَلُّ ، وأحَبَّ البُقولِ إلَيهِ الحَوكُ ، يَعنِي : الباذَروجَ؛

نزد پيامبر خدا، سركه، دوست داشتنى ترين نانخورِش ، و حَوك (يعنى بادروج)، دوست داشتنى ترين سبزى بود.

بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 304 ، حديث 18

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

الحَوكُ بَقلَةُ الأَنبِياءِ ، أما إنَّ فيهِ ثَمانَ خِصالٍ : يُمرِئُ ، ويَفتَحُ السُّدَدَ ، ويُطَيِّبُ الجُشاءَ ، ويُطَيِّبُ النَّكهَةَ ، ويُشَهِّي الطَّعامَ ، ويَسُلُّ الدّاءَ ، وهُوَ أمانٌ مِنَ الجُذامِ ، إذَا استَقَرَّ فِي جَوفِ الإِنسانِ قَمَعَ الدّاءَ كُلَّهُ ؛

حَوك(بادروج)، سبزى پيامبران است . بدانيد كه در آن ، هشت ويژگى است : اشتهاآور است، گرفتگى هاى عروق و مجارى را مى گشايد ، آروغ را خوش بو مى سازد ، دهان را بوى خوش مى بخشد ، غذا را دوست داشتنى مى سازد ، درد و بيمارى را از بدن بيرون مى كشد و امان انسان از جُذام است . چون در درون انسان جاى گيرد ، همه بيمارى ها را فرو مى نشاند .

الكافي ، جلد 6 ، صفحه 364 ، حديث 4

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

في مُناجاةِ موسى عليه السلام :يا موسى ، إذا رَأيتَ الفَقرَ مُقبِلاً فَقُل : مَرحَبا بشِعارِ الصالِحينَ ، وإذا رأيتَ الغِنى مُقبِلاً فَقُل : ذَنبٌ عُجِّلَت عُقوبَتُهُ ؛

در نجواهاى خداوند مـتعال با موسى عليه السلام آمده است : اى موسى ! هرگاه ديدى كه فقر روى آورده است ، بگو : خوش آمدى ، اى بالاپوش صالحان ! و هرگاه ديدى كه ثروت و توانگرى روى آورده است ، بگو : (اين به خاطر) گناهى است كه كيفرش به سوى من شتافته است .

الكافي : 2 / 263 / 12

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

أشَدُّ شيءٍ مَؤونةً إخفاءُ الفاقَةِ ؛

دشوارترين و پر زحمت ترين كارها، پوشيده داشتن فقراست.

بحار الأنوار : 78 / 249 / 87

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إنّ اللّه َ جلَّ ثناؤهُ لَيَعتَذِرُ إلى عَبدِهِ المؤمنِ الُمحْوِجِ في الدنيا كما يَعتَذِرُ الأخُ إلى أخيهِ ، فيَقولُ : وعِزَّتي وجَلالي ، ما أحوَجتُكَ في الدنيا مِن هَوانٍ كانَ بِكَ عَلَيَّ ، فارفَعْ هذا السَّجْفَ فانظُرْ إلى ما عَوَّضتُكَ مِن الدنيا . قالَ : فَيَرفَعُ فيَقولُ : ما ضَرَّني ما مَنَعتَني مع ما عَوَّضتَني؟!؛

(در روز قـيـامت) خـداوندجـلّ ثناؤه، همچنان كه برادرى از برادرش پوزش مى خواهد ، از بنده مؤمن نيازمند خود در دنيا، عذر مى خواهد و مى فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند كه من تو را در دنيا از سر خواريت نزد من، محتاج نكردم. اكنون اين سرپوش را بردار و ببين به جاى دنيا به تو چه داده ام. او سرپوش را بردارد و گويد: با اين عوضى كه به من دادى مرا چه زيان اگر آنچه را در دنيا از من گرفتى.

الكافي : 2 / 264 / 18

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

غِنىً يَحجُزُكَ عنِ الظُّلمِ خَيرٌ مِن فَقرٍ يَحمِلُكَ علَى الإثم؛

ثروتى كه تو را از سـتـم باز دارد ، بهتر از فقرى است كه تو را به گناه كشاند.

الفقيه : 3 / 166 / 3614