خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

يابنى ! انه لاينال شفاعتنا من استخف بالصلوة ؛

اى فرزندم هركس نماز را سبك بشمارد به شفاعت ما دست نخواهد يافت.

وسائل الشيعه ج 3، ص 16.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

حتى يتم له تسع سنين ، فاذا تمت له علم الوضو وضرب عليه وامر بالصلوة و ضرب عليها، فاذا، تعلم ، الوضوء و الصلاة غفرالله لوالديه ؛

وقتى (فرزندتان ) به سن نه سالگى برسد، پس وقتى كه نه سالش تمام شد، وضو را به او ياد بدهيد واگر كوتاهى كرد او را ادب كنيد، و او را امر به نماز كنيد و اگر كوتاهى كرد او را ادب كنيد پس زمانيكه فرزند وضو و نماز را ياد گرفتيد، خدا پدر و مادرش را مى آمرزد.

وسائل الشيعه ، ج 3، ص 13.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كان (السجاد) عليه السلام اذا حضرت الصلاة اقشعر جلده و اصفر لونه و ارتعد كالسعفة ؛

چون وقت نماز فرا مى رسيد بدن امام زين العابدين عليه السلام مى لرزيد و رنگ چهره اش زرد مى شد و مانند شاخه نخل خرما و مرتعش مى شد.

بحارالانوار، ج 84، ص 247.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ان الحسن بن على عليه السلام كان اذا قام فى صلاته ترتعد فرائصه بين يدى ربه - عزوجل - و كان اذا ذكر الجنة و النار اضطرب اضطراب السليم ؛

هنگامى كه امام حسن مجتبى (عليه السلام ) به نماز مى ايستاد، تن مباركش مى لرزيد و هرگاه كه ياد بهشت و جهنم مى نمود، چون مار گزيده به خود مى پيچيد.

بحارالانوار، ج 84، ص 258، ميزان الحكمه ، ج 5 ص 382.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من صلى صلوة و عقب الى اخرى فهو ضیف الله و حق على الله ان یکرم ضیفه؛

هر که نماز فریضه بخواند و بعد از آن تعقیب بخواند تا نماز دیگر (یعنى به خواندن دعاهایى که بعد از نماز باید خواند و قرائت قرآن و غیره مشغول گردد تا وقت نماز دیگر) پس آن بنده مهمان خدا مى باشد و حق است بر خداى - عزوجل - این که اکرام کند مهمان خود را.

بحارالانوار، ج 85 ص 322

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

يا اباهارون ! انا ناءمر صبياننا بتسبيح فاطمة - عليهاالسلام - كما ناءمرهم بالصلاة ، فالزمه ، فانه لم يلزمه عبد فشقى؛

اى اباهارون! ما بچه هاى خود را همان طور كه به نماز امر مى كنيم ، به تسبيح حضرت فاطمه (عليهاالسلام) نيز امر مى كنيم تو نيز بر آن مداومت كن ، زيرا بنده شقى (و بدبخت معنوى ) بدان پاى بند نمى شود.

فروع كافى ، كتاب الصلاة ص 343، ح 13.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

تسبيح فاطمة الزهراء، عليهاالسلام - اذا اخذت مضجعك، فكبر الله اربعا وثلاثين ، واحمده ثلاثا و ثلاثين، وسبحه ثلاثا و ثلاثين، وتقراء آية الكرسى و المعوذتين و عشر آيات من اول الصافات و عشرا من آخرها ؛

(يكى از جاهايى كه ) تسبيح حضرت فاطمه زهرا (عليهاالسلام) (گفتن آن وارد است ) هنگامى است كه به خوابگاه خود رفتى، سى و چهار بار ((الله اكبر)) بگو و سى و سه بار ((الحمدالله)) و سى و سه بار ((سبحان الله)) و آية الكرسى ومعوذتين را (قل اعوذ برب الفلق ، و قل اعوذبرب الناس) و ده آيه از اول سوره صافات و ده آيه از آخر آن را بخوان .

اصول كافى ، ج 2، ص 536

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

الداعى و المؤ من شريكان ؛

دعا كننده و آمين گوينده دراجر و استجابت دعاى شان شريك هستند (يكسانند).

المواعظ العدديه ، ج 342.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من سبح الله فى دبر الفريضة تسبيح فاطمة الزهراء - عليهاالسلام - مائة مرة و اتبعها بلااله الاالله غفر الله له ؛

هركس بعد از نماز واجب با تسبيح حضرت فاطمه زهرا (س ) صدبار به تسبيح خداى متعال بپردازد و به دنبال آن ((لااله الاالله ))بگويد، خداوند او رامشمول مغفرت خود مى كند.

فروع كافى ، ج 3، كتاب الصلاة ، باب دعا، نماز 70 - ص 342.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من سبح تسبيح فاطمة - عليهاالسلام - فى دبر المكتوبه من قبل ان يبسط رجليه اوجب الله له الجنة؛

هركس تسبيح فاطمه (عليهاالسلام) را در نماز واجب و قبل از اينكه از حالت جلوس تشهد و سلام خارج شود به جا آورد، خدا بهشت را بر او واجب كند.

فلاح السائل ، ص 165.