امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
هیچ چیز به اندازه ی دیدار برادران از یکدیگر به خاطر خدا، ابلیس و سپاه او را درهم نمی کوبد.
اصول کافی، ج2، ص 188.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
هیچ چیز به اندازه ی دیدار برادران از یکدیگر به خاطر خدا، ابلیس و سپاه او را درهم نمی کوبد.
اصول کافی، ج2، ص 188.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
همنشینی با اهل دین شرف دنیا و آخرت است و مشاورت با خردمند خیر خواه، محنت و برکت و هدایت است و توفیقی است از خداوند. پس چنانچه شخص عاقل و خردمند تو را راهنمایی کرد، مبادا سرپیچی کنی که هلاک خواهی شد.
بحارالانوار، ج78، ص 313.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
کسی که از بدی دیدن به خشم نیاید، از خوبی سپاسگذار نیست.
بحارالانوار، ج73، ص 264.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اگر مردم در خوردن اعتدال می روزیدند، بدنهای شان سالم می ماند.
وسایل الشیعه، ج 16، ص 406.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
از ما نیست هر کس هر روز محاسبه ی نفس نکند (و از خود برای کارهایی که در آن روز کرده است، حساب نکشد) تا اگر کار نیکی کرده است بر آن بیفزاید و اگر کار بدی کرده است به درگاه خدا توبه کند.
تحف العقول، حدیث 292.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
هر کس به برادران و خانواده ی خود نیکی کند، عمرش دراز شود.
بحارالانوار، ج78، ص 53.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
حسن همسایگی، این نیست که آزار نرسانی، بلکه حسن همسایگی این است که در برابر آزار و اذیت همسایه، شکیبا باشی.
تحف العقول، ح 409.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِيّاكَ اَنْ تَمْنَعَ فى طاعَةِ اللّهِ فَتُنْفِقَ مِثْلَيْهِ فى مَعْصِيَةِ اللّهِ؛
مبادا از خرج كردن در راه طاعت خدا دريغ كنى، كه ناچارشوى دو برابر آن را در راه نافرمانى خدا خرج كنى!
[بحارالانوار، ج 75، ص 320.]
امام كاظم علیه السّلام فرمودند:
تُسْتَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِيَكونَ حَليما فى كِـبَرِهِ، ما يَنْبَغى اَنْ يَكونَ اِلاّ هكَذا ؛
خوب است بچّه در كودكى بازى گوش باشد تا در بزرگ سالى بردبار گردد و شايسته نيست كه جز اين باشد .
كافى ، ج 6، ص 51، ح 2 .
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
من قصد الیه رجل من إخوانه مستجیرا به فی بعض أحواله فلم یجره، بعد أن یقدر علیه فقد قطع ولایة الله تبارک و تعالی؛
کسی که برادرش برای رفع گرفتاری یا حاجتی به او پناه ببرد و او بتواند پناهش دهد (مشکل او را حل نماید) اما ندهد، بی گمان پیوند ولایت خدای تبارک و تعالی را بریده است.
بحارالانوار، ج74، ص 314.