امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مثل المؤمن مثل کفتی المیزان: کلما زید فی ایمانه زید فی بلائه، لیلقی الله عزوجل و لا خطیئة له.
مثل مؤمن مانند دو کفه ی ترازو است که هرچه برایمانش افزوده شود، بلایش فزونی گیرد تا با دامنی پاک از گناه خدای عزوجل را دیدار کند.
بحارالانوار/ج67/ص 243.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
ما اقبح الفقر بعدالغنی، واقبح الخطیئة بعد النسک! واقبح من ذلک العابد لله ثم یترک عبادته.
چه زشت است نیازمندی بعد از توانگری و چه زشت است گناه به دنبال عبادت و زشت تر از اینها کار کسی است که عبادت خدا را پیشه کند و سپس از عبادتش دست شوید.
تحف العقول/ ح397.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَیبْغِضُ الْعَبْدَ النَوّامَ، اِنَّ اللهَ یبْغِضُ الْعَبْدَ الفارِغَ؛
خداوند دشمن بنده ای است که زیاد می خوابد و بیکار است.
وسائل الشیعه، ج 12، ص 38
از امام کاظم علیه السلام پرسیدند: کدامیک از آیات کتاب خدا برتر و بزرگ تر است؟ حضرت فرمودند:
بسم اللّه الرّحمن الرِّحیم.
بحارالأنوار، ج 89 ، ص 238.
امام کاظم علیه السّلام به کسى که با او روبه رو مى شدند، مى فرمودند:
اُغدُ إلى عِزِّکَ ـ یَعنِی السّوقَ ـ ؛
به سوى عزّت خود ـ یعنى بازار ـ بامدادان روانه شو!
الکافی: 5 / 149 / 7 .
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
يا هِشامُ! اَنّ اَميرَالْمُؤمِنينَ عليه السلام كانَ يَقُولُ: اِنَّ مِنْ عَلامَةِ الْعاقِلِ اَنْ يَكُونَ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: يُجيبُ اِذا سُئِلَ، وَ يَنْطِقُ اِذا عَجَزَ الْقَوْمُ عَنِ الْكَلامِ، وَ يُشيرُ بِالرَّأىِ الَّذى فيهِ صَلاحُ اَهْلِهِ؛
اى هشام! اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمودند: از نشانه هاى عاقل آن است كه اين سه خصلت در او باشد: 1ـ هرگاه از او بپرسند، جواب دهد، 2 ـ هرگاه ديگران از سخن ناتوان شوند، حرف بزند، 3 ـ و رأى و نظرى را كه صلاح اهل او در آن است، بيان كند
اصول كافى، ج 1، ص 19.
امام كاظم علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ عَلى اَرْبَعَةِ اَصْنافٍ: جاهِلٌ مُتَرَدّى مُعانِقٌ لِهَواهُ وَ عابِدٌ مُتَقَوّى كُلَّما اَزْدادَ عِبادَةً اَزْدادَ كِبْرا وَ عالِمٌ يُريدُ اَنْ يوطَاَ عُقْباهُ وَ يُحِبُّ مَحْمِدَةَ النّاسِ وَ عارِفٌ عَلى طَريقِ الحَقِّ يُحِبُّ القيامَ بِهِ فَهُوَ عاجِزٌ اَوْ مَغْلوبٌ فَهذا اَمْثَلُ اَهْلِ زَمانِكَ وَ اَرْجَحُهُمْ عَقْلاً؛
مردم چهار گروهند: جاهلى كه غرق در هوا و هوس و در معرض هلاكت است، عابدى كه تظاهر به تقوا مى كند و هر چه بيشتر عبادت مى نمايد، تكبرش بيشتر مى شود، عالمى كه مى خواهد پشت سرش حركت كنند و دوست دارد از او تعريف نمايند، و حق شناسِ حق پويى كه دوست دارد حق را به پادارد، اما يا ناتوان است و يا زير سلطه. چنين فردى بهترين نمونه روزگار و عاقل ترين مردم دوران است.
خصال، ص262.
امام كاظم علیه السّلام فرمودند:
عَلَيْكَ بِاللِّفْتِ فَكُلهُ ـ يَعْنى اَلسَّلجَمَ ـ فَاِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ وَ لَهُ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، وَ اللِّفْتُ يُذيبُهُ؛
شلغم بخور، زيرا هيچ كس نيست كه در او رگى از جذام نباشد، و شلغم اين رگ را مى سوزاند.
كافى، ج 6 ، ص 372، ح 1.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
إنَّ اللّه َ لَمْ يَتْرُكْ شَيْئا مِن صُنُوفِ الْأمْوالِ إلاّ وَ قَدْ قَسَّمَهُ وَ أعْطى كُلَّ ذى حَقٍّ حَقَّهُ الخَاصَّةَ وَ العامَّةَ وَ الْفُقَرآءَ وَ الْمَساكينَ وَ كُلَّ صِنْفٍ مِنْ صُنُوفِ الناسِ. فَقَالَ: لَوْ عُدِلَ في الناسِ لاَسْتَغْنُوا. ثُمَّ قالَ: إنَّ الْعَدْلَ أحْلى مِنَ الْعَسَلِ وَ لا يَعْدِلُ إلاّ مَنْ يُحسِنُ الْعَدْلَ؛
همانا خدا، تمامى مال ها را تقسيم كرده و حق هر مستحق را از خاصه و عامه و فقير و مسكين و اصناف ديگر مردم را، به آنها داده است. سپس فرمودند: اگر در ميان مردم عدالت حكمفرما باشد، همه، بى نياز شوند. و باز فرمود: عدالت، از عسل شيرين تر است و عدالت را پيشه نكند، جز كسى كه عدالت را خوب بداند.
[اصول كافى، ج 2، ص 495.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
أَدْنى مايُتابُ بِهِ زائِرُأَبى عَبْدِاللّه عليه السلام بِشَطِّ فُراتٍ إذا عَـرَفَ حَقَّـهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وِلايَتَهُ، أَنْ يُغْفَرَلَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ ما تَأَخَّرَ؛
كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين (عليه السلام) در كرانه فرات، داده مى شود اين است كه تمام گناهان مقدّم و مؤخرش بخشوده مى شود. به شرط اين كه حق و حرمت و ولايت آن حضرت را شناخته باشد.
مستدرك الوسائل، ج10، ص236؛ به نقل از كامل الزيارات، ص138