امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَو كانَ على بابِ أحَدِكم نَهرٌ فاغتَسَلَ مِنهُ كُلَّ يَومٍ خَمسَ مرّاتٍ هَل كانَ يَبقى على جَسَدِهِ مِن الدَّرَنِ شَيءٌ ؟ إنّما مَثَلُ الصَّلاةِ مَثَلُ النَّهرِ الذي يُنقِي ، كُلَّما صَلّى صلاةً كان كَفَّارَةً لِذُنوبهِ إلاّ ذنبٌ أخرَجَهُ مِن الإيمانِ مُقيمٌ علَيهِ ؛
اگر جلو در خانه يكى از شـما جـوى آبـى باشد و روزى پنج بار خود را در آن بشويد آيا چرك و كثافتى بر تن او باقى مى ماند ؟ حكايت نماز نيز حكايت جوى آبى است كه تميز و پاكيزه مى كند ؛ هرگاه كسى نمازى بخواند اين نماز گناهانش را پاك مى كند مگر گناهى كه او را از ايمان به دَر برد و بر آن مداومت ورزد .
بحار الأنوار : 82 / 236 / 66 منتخب ميزان الحكمه : 324