امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ اَرزاقَ الْمُؤمِنينَ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبونَ وَ ذلِكَ اَنَّ الْعَبْدَ اِذا لَمْ يَعْرِفْ وَجْهَ رِزْقِهِ كَثُرَ دُعاؤَهُ؛
خداى عزيز و ارجمند، روزى مؤمنان را از جايى مى رساند كه فكرش را هم نمى كنند. علّتش اين است كه وقتى مؤمن نداند روزيش از كجا خواهد رسيد، زياد دعا مى كند.
توحيد صدوق، ص 402 .
فضل بن ابى قرّه: خدمت امام صادق عليه السلام كه در باغشان مشغول كار بودند، رسيديم و عرض كرديم: خدا ما را فداى شما كند! اجازه بدهيد يا ما برايتان كار كنيم و يا غلامان. حضرت فرمودند:
نه، مرا به حال خود بگذاريد؛ زيرا دوست دارم خداوند عزّوجلّ مرا در حال كار كردن و زحمت كشيدن براى كسب روزى حلال ببيند.
من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 163، ح 3595.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلْبِرُّ يَزيدُ فِى الرِّزْقِ؛
نيكوكارى روزى را زياد مى كند.
كتاب الزهد، ص 33 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِتَّقِ اللَّهَ حَيْثُ كُنْتَ فَاِنَّكَ لا تَسْتَوْحِشُ؛
در هر حال كه هستى تقواى الهى پيشه كن تا هرگز احساس هراس و وحشت نكنى.
تفسير على بن ابراهيم، ج 2 ، ص 147.
از امام صادق علیه السلام درباره آیه «اِتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ؛ تقواى الهى پیشه کنید چنان که حق اوست» پرسیده شد، حضرت فرمودند:
یُطاعُ فَلا یُعْصى ، وَ یُذْکَرُ فَلا یُنْسى ، وَ یُشْکَرُ فَلا یُکْفَرُ؛
از خداوند، اطاعت شود و نافرمانى نشود، یاد شود و فراموش نشود و شکرگزارى گردد و کفران نگردد.
معانى الأخبار، ص 240 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنِ اهتَمَّ لِرِزْقِهِ كُتِبَ عَلَيْهِ خَطيئَةٌ؛
هر كس غم روزى خود را بخورد، برايش يك گناه نوشته مى شود.
امالى طوسى، ص 300، ح 593 .
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اَوْحَى اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ اِلى مُوسى عليه السلام يا مُوسى لا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِكْرى عَلى كُلِّ حالٍ فَاِنَّ كَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِى الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْكَ ذِكرى يُقْسِى الْقُلوبَ ؛
خداى عزّوجلّ به موسى عليه السلام وحى كرد: اى موسى! به زيادى ثروت شاد مشو و در هيچ حالى مرا فراموش مكن، زيرا با زيادى ثروت گناهان فراموش مى شود و از ياد بردن من قساوت قلب مى آورد.
كافى، ج 4، ص 497، ح 7.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّه َ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّه ُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاِْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِْنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛
هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده رويى با همگان و رفتار منصفانه.
كافى، ج 2، ص 103، ح 2.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى آفريدگانش را بيهوده نيافريده و آنها را رها نكرده است. بلكه آنها را براى آشكار ساختن تواناييش آفريده و به فرمانبريش مكلفشان نموده است تا با آن، خشنودى خود را نصيب آنان كند. نيز آنها را نيافريده تا از آنها سودى ببرد و نه ضررى را برطرف سازد، بلكه آنها را آفريده تا سودى به آنان برساند و به نعمت برساندشان.
نورالثقلين، ج 3 ، ص 566، ح 166.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
هر که از بلایی که به او می رسد بترسد و درباره آن به دعا پیشی بگیرد، خداوند عزوجل هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.
ثواب الأعمال : ص 153