امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فى اَرْبَعٍ: اَوَّلُها اَنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ، وَالثّانِيَةُ اَنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِكَ، وَالثّالِثَةُ اَنْ تَعْرِفَ ما اَرادَ مِنْكَ، وَالرّابِعَةُ اَنْ تَعْرِفَ ما يُخْرِجُكَ مِنْ دينِكَ؛
دانش مردم را در چهار چيز يافتم: اوّل: آنكه پروردگارت را بشناسى، دوم: آنكه بدانى با تو و براى تو چه كرده است، سوم: آنكه بدانى از تو چه خواسته است، چهارم: آنكه بدانى چه چيز تو را از دينت بيرون مى كند.
[كشف الغمّه، ج 3 ص 45.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِذا كانَ ثَلاثَةٌ فى بَيْتٍ فَلايَتَناجىَ اثنانِ دُونَ صاحِبِهِما، فَإنَّ ذالِكَ مِمّا يَغُمُّهُ؛
هر گاه سه نفر در خانه اى هستند، دو نفرشان جدا از رفيق خود، نجوا و صحبتِ درگوشى نكنند، چرا كه اين كار، او را اندوهگين مى سازد.
[مسندالامام الكاظم عليه السلام، ج 1 ص 497.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَثَلُ الدُّنْيا مَثَلُ ماءِ الْبَحْرِ كُلَّما شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشانُ ازْدادَ عَطَشا حَتّى يَقْتُلَهُ؛
مَثَل دنيا، همچون آب درياست (كه شور است). تشنه هر چه از آن بنوشد، تشنه تر مى شود، تا آنكه او را مى كشد.
[بحارالانوار، ج 75 ص 311.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
لَيْسَ الْقُبْلَةُ عَلَى الْفَمِ اِلاّ لِلزَّوْجَةِ وَالْوَلَدِ الصَّغيرِ؛
بوسه زدن بر دهان، جز نسبت به همسر و فرزند خردسال، روا نيست.
[بحارالانوار، ج 75 ص 321.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَنْ بَذَّرَ وَاَسْرَفَ زالَتْ عَنْهُ النِّعْمَةُ؛
هركس ولخرجى و اسراف كند، نعمت از دستش مى رود.
[بحارالانوار، ج 75 ص 327.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَنْ وَلَّدَهُ الْفَقْرُ اَبْطَرَهُ الْغِنى؛
كسى كه زاده فقر باشد، ثروتمندى او را به طغيان و سرمستى مى كشد.
[مسندالامام الكاظم عليه السلام ، 2 ص 357.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِسْتَحْيُوا مِنَ اللّه ِ فى سَرائِرِكُمْ كَما تَسْتَحْيُونَ مِنَ النّاسِ فى عَلانِيَتِكُمْ؛
در پنهان هايتان از خداوند شرم كنيد، همچنان كه در آشكارِ خود از مردم خجالت مى كشيد.
[تحف العقول، ص 394]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ لِلّهِ عَلَى النّاسِ حُجَّتَيْنِ حُجَّةً ظاهِرَةً وَحُجَّةً باطِنَةً، فَاَمَّا الَّظاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَالأَنْبِياءُ وَالأَئِمَّةُ، وَاَمَّا الْباطِنَةُ فَالْعُقُولُ؛
خداوند را بر مردم دو حجّت اسـت: حجتى آشكار و حجّتى پنهان و درونى. امّا «حجت آشكار»، رسولان و پيامبران و امامانند. امّا «حجت باطنى»، عقلهاست.
[اصول كافى ج 1 ص 16]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
ثَلاثَةٌ يُجْلينَ الْبَصَرَ: الَنَّظَرُ اِلَى الْخُضْرَةِ وَالنَّظَرُ اِلَى الْماءِ الجارى وَالَّنَظَرُ اِلَى الْوَجْهِ الْحَسَنِ؛
سه چيز است كه چشم را روشن و پرنور مى كند: نگاه به سبزه، نگاه به آب جارى، و نگاه به چهره زيبا.
[خصال، شيخ صدوق، ص 92.]
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الزّيادَةَ عَلى نَفْسِهِ فَهُوَ فىالنُقْصانِ وَمَنْ كانَ اِلَى النُّقْصانِ اَكْثَرَ فَالْمَوْتُ خَيْرٌ لَهُ مِنَ الْحَياةِ؛
هركس كه در خود، افزايش و رشد نبيند، پيوسته در حال كاهش است و هركس كه بيشتر رو به نقصان و كاهش رود، مرگ براى او بهتر از زندگى است.
[كشف الغُمه، ج 3 ص 42.]