خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

غَبنُ المُؤمِنِ حَرامٌ ؛

فريفتنِ مؤمن حرام است.

الكافی: 5/153/15.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إذا رُزِقتَ في شَيءٍ فَالزَمهُ ؛

هر گاه به طريقى روزى يافتى ، همان را ادامه ده!

الكافي: 5 / 168 / 3.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

المُؤمِنُ حَسَنُ المَعونَةِ ، خَفيفُ المَؤونَةِ ، جَيِّدُ التَّدبيرِ لِمَعيشَتِهِ ، لا يُلسَعُ مِن جُحرٍ مَرَّتَينِ ؛

مؤمن نيك يار است و سبك بار ؛ گذرانِ زندگى اش را خوب تدبير مى كند ؛ و از يك سوراخ دو بار گزيده نمى شود .

بحار الأنوار: 67 / 362 / 67 .

امام صادق علیه السّلام از فضیل پرسید: آیا دور هم مى نشینید و حدیث و سخن مى گویید؟ گفت: آرى، حضرت فرمودند:

ان تلک المجالس احبها فأحیوا امرنا، فرحم الله من احیى امرنا؛

این گونه مجالس را دوست دارم، پس امر(امامت) ما را زنده بدارید. خداى رحمت کند کسى را که امر و راه ما را احیا کند.

وسائل الشیعه، ج 10، ص392

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

تَصَدَّقَ رَسُولُ اللّه ِ (صلى الله عليه و آله وسلم) بِأموالٍ جَعَلَها وَقفا ؛

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله وسلم) اموالى را صدقه داد و آنها را وقف كرد .

دعائم الاسلام، ج 2، ص 341

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

قَسَمَ رَسولُ اللّه ِ(صلى الله عليه و آله وسلم) الْفَيءَ فَأصابَ عَلِيّا أرضٌ فَاحتَفَرَ فِيها عَينا فَخَرَجَ مِنها ماءٌ . . . فَقالَ: هِيَ صَدقَةٌ بَتّا بَتْلاً في حَجيجِ بَيتِ اللّه ِ و عابِرِ سَبيلِهِ لاتُباعُ و لاتُوهَبُ و لاتُورَثُ ؛

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله وسلم) غنايم را تقسيم كرد. قطعه زمينى به حضرت على(علیه السّلام) رسيد . حضرت على(علیه السّلام) در آن زمين چشمه اى حفر كرد و چشمه به آب رسيد . . . حضرت فرمودند:

تهذیب الاحکام، ج 9، ح 148

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اِنْ اُجِّلْتَ فى عُمُرِكَ يَومَيْنِ فَاجْعَلْ اَحَدَهُما لاَِدَبِكَ لِتَسْتَعينَ بِهِ عَلىيَومِ مَوتِكَ. فَقيلَ لَهُ: وَ ما تِلْكَ الاِْسْتِعانَةُ؟ قالَ: تُحْسِنُ تَدبيرَ ما تُخَلِّفُ وَ تُحْكِمُهُ؛

اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى ، يك روز آن را براى ادب خود قرار ده تا از آن براى روز مُردنت كمك بگيرى. به امام گفته شد: اين كمك گرفتن چگونه است؟ فرمودند: به اين كه آنچه را از خود برجا مى گذارى، خوب برنامه ريزى كنى و محكم كارى نمايى.

كافى، ج 8 ، ص 150، ح 132

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اَدَّبَنى اَبى عليه السلام بِثَلاثٍ ... ونَهانى عَنْ ثَلاثٍ: قالَ لى: يا بُنَىَّ مَنْ يَصْحَبْصاحِبَ السّوءِ لا يَسْلَمْ وَ مَن لا يُقَـيِّد اَ لْفاظَهُ يَنْدَم ، وَ مَنْ يَدْخُل مَداخِلَ السَّوءِ يُتَّهَمْ...وَ نَهانى اَنْ اُصاحِبَ حِاسِدَ نِعْمَةٍ وَ شامِتا بِمُصيبَةٍ ، اَو حامِلَ نَميمَةٍ ؛

پدرم عليه السلام مرا به سه چيز ادب آموخت و از سه چيز نهى ام فرمود . سه نكته ادب اين بود كه فرمود: فرزندم! هركس با دوست بد بنشيند ، سالم نمى ماند و هر كس گفتارش را كنترل نكند ، پشيمان مى شود ، و هر كس به جايگاه هاى بد وارد شود ، موردبدگمانى قرار مى گيرد (زير سؤال مى رود) و آن سه چيز كه مرا از آن نهى فرمود: دوستى با كسى كه چشم ديدن نعمت كسى را ندارد، و با كسى كه از مصيبت ديگران شاد مى شودو با سخن چين.

تحف العقول، ص 376

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَكارِمِ الاَْخْلاقِ: اَ لْعَفْوُ عَمَّنْ ظَـلَمَكَ وَ صِلَةُ مَنْ قَطَعَكَ وَ اِعْطاءُ مَنْ حَرَمَكَ وَ قَوْلُ الْحَقِّ وَ لَوْ عَلى نَفْسِكَ؛

درباره مكارم اخلاق سؤال شد، فرمودند: گذشت از كسى كه به تو ظلم كرده، رابطه با كسى كه با تو قطع رابطه كرده، عطا به آن كس كه از تو دريغ داشته است و گفتن حق اگر چه بر ضد خودت باشد.

معانى الأخبار، ص 191، ح 1.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اِذا كانَ يَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَيْنَ يَدَىِ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ: اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ: قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِكَ لَهُمْ؛

هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آن گاه كه در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود: «به سوى بهشت حركت كن»و به عالم گفته مى شود: «بايست و مردم را به خاطر آن كه نيكو ادبشان نمودى،شفاعت كن» .

علل الشرايع، ج 2، ص 394، ح 11