خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ما من احد قال فى الحسين شعرا فبكى و ابكى به الا اوجب الله له الجنة و غفر له؛

هيچ كس نيست كه درباره حسين (علیه السّلام) شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد.

رجال شيخ طوسى، ص289

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من قال فينا بيت شعر بنى الله له بيتا فى الجنة؛

هر كس در راه ما و براى ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند براى او خانه اى در بهشت، بنا مى كند.

وسائل الشيعه،ج 10، ص467

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لما مات ابراهيم بن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) حملت عين رسول الله بالدموع ثم قال النبى (صلی الله علیه و آله و سلم): تدمع العين و يحزن القلب و لا نقول ما يسخط الرب و انا بك يا ابراهيم لمحزونون؛

چون ابراهيم پسر رسول خدا از دنيا رفت، چشم پيامبر پر از اشک شد. سپس پيامبرفرمودند: چشم، اشكبار مى شود و دل غمگين مى ‌شود، ولى چيزى نمى گوييم كه خدا را به خشم آورد، و ما در سوگ تو اى ابراهيم اندوهناك هستيم.

بحارالانوار، ج 22، ص157

مالک (بن أعین) جُهَنِی می گوید: گلی را به امام صادق علیه السّلام تقدیم کردم. حضرت آن را گرفته، بوئیدند و بر دیدگانشان نهادند، آن گاه فرمودند:

مَنْ تَناوَلَ رَیحانَۀً فَشَمَّها وَوَضَعَها عَلی عَینَیهِ ثُمَّ قالَ: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ لَمْ تَقَعْ علی الأرضِ حَتّیّ یُغْفرَ لَه؛

هر گاه کسی گُلی را بگیرد و آن را ببوید و بر چشمانش بنهد و بگوید: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ پیش از آن که آن گل را بر زمین قرار گیرد، گناهانش آمرزیده می شود.

وسائل الشیعۀ2: 171.

امام صادق (علیه السّلام) به «مسمع» که از سوگواران و گریه کنندگان بر عزاى حسینى بود، فرمودند:

...رحم الله دمعتک، اما انک من الذین یعدون من اهل الجزع لنا و الذین یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا، اما انک سترى عند موتک حضور آبائى لک...؛

خدا، اشک تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى که از دلسوختگان ما به شمار مى آیند، و از آنانى که با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگین مى گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالین خویش خواهى بود.

وسائل الشیعه، ج 10، ص397

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لكل شيى ء ثواب الا الدمعة فينا؛

هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود ـ كه چيزى با آن برابرى نمى كند و مزد بى اندازه داردـ .

جامع احاديث الشيعه، ج 12، ص548

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

من دمعت عينه فينا دمعة لدم سفك لنا او حق لنا نقصناه او عرض انتهك لنا او لأحد من شيعتنا بوأه الله تعالى بها فى الجنة حقبا؛

هر كس كه چشمش در راه ما گريان شود، به خاطر خونى كه از ما ريخته شده است، يا حقى كه از ما گرفته اند، يا آبرويى كه از ما يا يكى از شيعيان ما برده و هتك حرمت كرده اند، خداى متعال به همين سبب، او را در بهشت جاودان، براى ابد جاى مى دهد.

امالى شيخ مفيد، ص175

امام صادق علیه السّلام در سفارش به عمرو بن سعید فرمودند:

اوصیک بتقوی الله والورع والاجتهاد واعلم أنّه لا ینفع اجتهاد لا ورع فیه.

تو را به تقوای الهی و پارسایی و کوشش سفارش می‌کنم و بدان که کوششی که در آن پارسایی نباشد، سودی نمی‌دهد.

البحار: 1/296/70

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

جدّوا واجتهدوا، وإن لم تعلموا فلا تعصوا، فإنّ من يبني ولا يهدم يرتفع بناؤه وإن كان يسيراً، وأنّ من يبني ويهدم يوشك أن لا يرتفع بناؤه؛

تلاش و كوشش كنيد و اگر عمل نمي‌كنيد، گناه هم نكنيد؛ زيرا كسي كه بنايي مي‌سازد و ويرانش نمي‌كند، ساختمانش برافراشته مي‌شود، هر چند كوچك باشد. امّا كسي كه مي سازد و سپس ويران مي‌كند، بنايش برافراشته نمي‌شود.

بحارالانوار ج 8، ص 286

ابو عمرو شیبانی گوید: امام صادق علیه السّلام را دیدم که در دستشان بیلی بود و ازاری ضخیم بر تن داشتند و در بوستان خود کار می کردند و عرق از پشت ایشان سرازیر بود. عرض کردم: فدایت شوم! اجازه بدهید من به جای شما کار کنم. حضرت فرمودند:

إنّی احبّ أن یتأذّی الرجل بحرّ الشمس فی طلب المعیشة؛

من دوست دارم که مرد برای تأمین معیشت خود در گرمای آفتاب اذیّت شود.

الکافی: 13/76/5