از امام صادق علیه السلام درباره تره پرسیدند، حضرت فرمودند:
کُلْهُ، فَاِنَّ فیهِ اَرْبَعَ خِصالٍ: یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یَطْرُدُ الرِّیاحَ وَ یَقْطَعُ البَواسیرَ وَ هُوَ اَمانٌ مِنَ الْجُذامِ لِمَنْ اَدْمَنَ عَلَیْهِ؛
آن را بخورید، چرا که در آن، چهار ویژگى است: دهان را خوشبو مى کند، بادها را از بدن مى برد، بواسیر را ریشه کن مى کند، و براى کسى که پیوسته بخورد، مایه ایمنى از جذام است.
کافى، ج 6، ص 365، ح 4 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
نِعْمَ الاِدامَ السَّمْنُ وَ اِنّى لاََكْرَهُهُ لِلشَّيْخِ؛
روغن حيوانى، خوب خورشتى است، ولى من آن را براى پير، خوشايند نمى دانم.
الدعوات، ص 152، ح 408 .
مردى درباره پنیر از امام صادق علیه السلام پرسید. حضرت فرمودند:
هُوَ ضارٌّ بِالْغَداةِ نافِعٌ بِالْعَشىِّ؛
خوردن پنیر، صبحگاهان مضرّ است و شامگاهان مفید.
کافى، ج 6، ص 340، ح 3.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ رَجَعَ مِنْ مَكَّةَ وَ هُوَ يَنْوِى الْحَجَّ مِنْ قابِلٍ زيدَ فى عُمْرِهِ ؛
هر كس از مكّه بر گردد و تصميم داشته باشد كه سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرش افزوده مى شود.
كافى، ج 4، ص 281، ح 3.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَوْ عَلِمَ اللّه ُ فى شَىْ ءٍ شِفاءً اَكْثَرَ مِنَ الشَّعيرِ ما جَعَلَهُ غِذاءَ الاَْنْبياءِ عليهم السلام ؛
اگر خداوند در چيزى بيشتر از جو شفادهندگى مى ديد، آن را خوراك پيامبران قرار نمى داد.
مكارم الاخلاق، ص 154.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلْحَوکُ بَقْلَةُ الأَْنْبیاءِ، اَما اِنَّ فیهِ ثَمانَ خِصالٍ: یُمْرِئُ وَ یَفْتَحُ السُّدَدَ وَ یُطَیِّبُ الجُشاءَ وَ یُطَیِّبُ النَّـکْهَةَ وَ یُشَهِّى الطَّعامَ وَ یَسُلُّ الدّاءَ وَ هُوَ أمانٌ مِنَ الجُذامِ وَ إذا اسْتَقَـرَّ فى جَوْفِ الإنسانِ قَمَعَ الدّاءَ کُلَّهُ؛
ریحان، سبزى انبیاست و در آن هشت خاصیت است: هضم کننده است، رگ ها و مجارى را باز مى کند، بازدم را خوشبو مى سازد، بدن را بوى خوش مى بخشد، اشتها آور است، درد را از بدن بیرون مى برد، از جذام در امان مى دارد و چون وارد معده شود درد را به کلّى از بین مى برد.
کافى، ج 6، ص 364، ح 4 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
شَكا نَبىٌّ مِنَ الاَْنبياءِ اِلَى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ اَ لْغَمَّ فَاَمَرَهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ بِاَكْلِ الْعِنَبِ؛
پيامبرى از پيامبران به درگاه خداوند عزوجل از غم و اندوه شكايت نمود. خداوند عزوجل او را به خوردن انگور، امر فرمود.
كافى، ج 6، ص 351، ح 4.
ابوالحسن اصفهانى گوید: نزد امام صادق علیه السلام بودم. شنیدم، مردى به ایشان گفت: فدایت شوم! در بدنم احساس ضعف مى کنم. امام صادق علیه السلام به او فرموند:
عَلَیْکَ بِاللَّبَنِ، فَاِنَّهُ یُنْبِتُ اللَّحْمَ وَ یَشُدُّ الْعَظْمَ؛
شیربخور، چرا که گوشت مى رویاند و استخوان را محکم مى کند.
کافى، ج 6، ص 336، ح 7.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلْفُجُلُ اَصْلُهُ يَقْطَعُ الْبَلْغَمَ وَ لُـبُّهُ يَهْضِمُ وَ وَرَقُهُيَحْدِرُ البَولَ حَدرا؛
تُرب، ساقه اش بلغم را از بين مى برد، خودش غذا را هضم مى كند و برگش به دفع كامل ادرار كمك مى كند.
كافى، ج 6، ص 371، ح 2.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... فاطمة کوکب دری بین نساء اهل الدنیا ... ؛
فاطمه علیها السلام اختری تابناک در میان زنان دنیاست .
کافی، ج 1، ص 195 .