خوش آمدید

معلّى گوید: در عید نوروز به حضور امام صادق علیه السّلام شرفیاب شدم،حضرت فرمودند: امروز را مى شناسى؟ عرض کردم: روزى است که عجمها آن را بزرگ مى شمارند و در آن روز به یکدیگر هدیه مى دهند. حضرت فرمودند:

..امروز روزى است که خداوند از بندگان خود پیمان گرفت تا او را عبادت کنند و به او شرک نورزند و به پیامبران و حجج الهى و ائمّه معصومین علیهم السلام ایمان بیاورند و... در این روز قائم ما (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) ظاهر مى شود، و نوروزى نمى رسد مگر اینکه ما اهل بیت علیهم السلام ظهور اسلام و گشایش آن را توقّع داریم، چون نوروز از روزهاى ما و شیعیان ماست.

[بحار الانوار، ج 59، 92]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

... وَالْجُمُعَةُ لِلتَّنْظِيفِ وَالتَّطَيُّبِ وَهُوَ عِيدُ الْمُسْلِمِينَ وَ هُوَ أَفْضَلُ مِنَ الْفِطْرِ وَ الاَْضْحى، وَ يَوْمُ الْغَدِيرِ أَفْضَلُ الْأَعْيادِ وَ هُوَ الثّامِنُ عَشَرَ مِنْ ذِى الْحَجَّةِ وَ كانَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ يَقُومُ قائِمُنا يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ يَقُومُ الْقِيامَةُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ. وَ ما مِنْ عَمَلٍ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أَفْضَلُ مِنَ الصَّلاةِ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ. «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»؛

... و جمعه روز نظافت و امام صادق (عليه السلام) در حديثى ضمن تشريح مناسبتهاى ايام هفته فرمودند: آراستگى و عيد مسلمانان است، و آن روز بهتر از عيد فطر و قربان است ولى عيد غدير ـ روز 18 ذيحجه ـ برتر از همه عيدها است و اولين عيد غدير نيز در روز جمعه بوده است، و در همين روز جمعه قائم خاندان ما خروج مى نمايد، و قيامت نيز در همين روز بر پا مى شود، و هيچ عملى در اين روز بهتر از صلوات بر حضرت محمّد و آل او نيست.

[بحارالانوار، ج 59، 26]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

مَنْ لَمْ يَشْهَدْ جَماعَةَ النّاسِ يَوْمَ الْعيْدِ فَلْيَغتَسِلْ وَلْيَتَطَيَّبْ بِما وَجَدَ وَلْيُصَلِّ وَحْدَهُ كَمايُصَلِّى فِى الْجَماعَةِ؛

كسى كه نمى تواند روز عيد در نماز و اجتماع مردم حضور يابد، غسل كند و خود را به هر عطرى كه در دسترس اوست خوشبو نمايد و نماز عيد را همانگونه كه در جماعت مى خوانند بخواند.

[وسائل الشيعه، ج 5، 115]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لاصِيامَ بَعْدَ الْأَضْحى ثَلاثَةَ أَيَّامٍ وَلا بَعْدَ الْفِطْرِ ثَـلاثَـةَ أَيّـامٍ، اِنَّـها أَيّـامُ أَكْلٍ وَشُرْبٍ؛

پس از عيد قربان و عيد فطر سه روز، روزه اى دركار نيست چون اين ايام روزهاى خوردن ونوشيدن است.

[فروع كافى، ج 4، 148]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

مِنِ اغتابَ أخاهُ المُؤمِنَ مِن غَيرِ تِرَةٍ بَينَهُما فَهُوَ شَرَكَ الشَّيطانَ؛

امام كسى بدون اينكه برادر مؤمنش به او ظلمى كرده باشد غيبت او را بكند شريك شيطان است.

[ بحارالانوار 75، 25 ح 21.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كانَ رَسُولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله اِذا اُتِىَ بِطيبِ يَوْمِ الْفِطْرِ بَدَءَ بِنِسائِهِ؛

وقتى براى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) عطر روز عيد آورده مى شد، از همسران خود آغاز مى نمودند. ـ عطرها را اول به زنها مى دادند ـ

[فروع كافى، ج 4، 170]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ألغَيبَةُ حَرامٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ، مَأثُومٌ صاحِبُها فى كُلِّ حالٍ، وَ صِفَةُ الغَيبَةِ أنْ تَذكُرَ أَحَداً بَما لَيسَ هُوَ عِندَاللّه ِ عَيبٌ وَ تَذُمُّ ما يَحمِدُهُ أهلُ العِلمِ فيهِ؛

غيبت كردن بر هر مسلمانى حرام است. غيبت كننده هميشه گنهكار است، غيبت آن است كه كسى را با آنچه پيش خدا عيب نيست ياد كنى و مذّمت كنى آنچه را كه اهل علم و دانش ستايش مى كنند.

[ بحارالانوار 75: 257 ح 48.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

مَن قالَ فى مُؤمِنٍ مارَأَتهُ عَيناهُ وَ سَمِعَتهُ اُذُناهُ فَهُوَ مِن الّذينَ قالَ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ: إنَّ الّذينَ يُحِبُّونَ أنْ تَشيعَ الفاحِشَةُ فِى الَّذينَ آمَنُوا لَهُم عَذابٌ أليمٌ؛

كسى كه آنچه را از مؤمنى ديده يا شنيده بگويد، او از كسانى است كه خدا درباره آنان فرمودند: كسانى كه دوست دارند گناه و فساد در بين مؤمنان پخش شود عذاب دردناكى براى آنان خواهد بود.

[ وسائل الشيعه 8: 598 ح 6.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

سُئِلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله ما كَفّارَةُ الإغتِيابِ قالَ: تَستَغفِرُاللّه َ لِمَن اغتَبتَهُ كُلَّما ذَكَرتَهُ؛

از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله سؤال شد: كفّاره غيبت كردن چيست؟فرمودند: هرگاه او را ياد كردى براى او از خدا طلب مغفرت كنى.

[ وسائل الشيعه 8: 605 ح 1.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللّه ِ وَاليَومِ الاخِرِ فَلايَجلِس مَجلِساً يَنتَقِص فيهِ إمامٌ أو يُعابُ فيهِ مُؤمِنٌ؛

كسى كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد در مجلسى كه از امام و حاكم اسلامى يا مؤمنى عيب گوئى شود ننشيند.

[ وسائل الشيعه 11: 504 ح 7.]