امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما مِنْ عَبْدٍ اِلاّ وَلِلّهِ عَلَيْهِ حُجَّةٌ اِمّا فِى ذَنْبٍ اِقْتَرَفَهُ وَاِمّا فِى نِعْمَةٍ قَصَّرَ عَنْ شُكْرِها؛
انسان هميشه در برابر خداوند بدهكار است به خاطر گناهى كه مرتكب شده يا به خاطر نعمتى كه در سپاسگزارى آن كوتاهى نموده است.
[ بحارالأنوار، ج 71، ص 46 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ اَنْعَمَ عَلى قَوْمٍ بِالْمَواهِبِ فَلَمْ يَشْكُرُوا فَصارَتْ عَلَيْهِمْ وَبالاً وَابْتَلى قَوْما بِالْمَصائِبِ فَصَبَرُوا فَصارَتْ عَلَيْهِمْ نِعْمَةً؛
خداوند به گروهى نعمت داد و آنها سپاسگزارى نكردند، پس نعمت ها تبديل به بلا شد، و گروهى را گرفتار كرد و آنها صبر كردند، پس گرفتاريهاى آنان تبديل به نعمت شد.
[ بحار الانوار، ج 71، ص 71 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
فِى كُلِّ نَفَسٍ مِنْ اَنْفاسِكَ شُكْرٌ لاْزِمٌ لَكَ، بَلْ اَلْفٌ وَاَكْثَرُ؛
در هر نَفَس لازم است خدا را شكر كنى، نه يك بار، بلكه هزار بار و بيشتر.
[ بحار الانوار، ج 71، ص 52 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
وَاَدْنَى الشُّكْرِ رُؤْيَةُ النِّعْمَةِ مِنَ اللّهِ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ يَتَعَلَّقُ الْقَلْبُ بِها دُونَ اللّهِ وَالرِّضا بِما اَعْطاهُ، وَاَنْ لاتَعْصِيَهُ بِنِعْمَتِهِ وَتُخالِفَهُ بِشَىٍٔ مِنْ اَمْرِهِ وَنَهْيِهِ بِسَبَبِ نِعْمَتِهِ؛
پائين ترين درجه شكر، ديدن همه نعمتها از جانب خدا، بدون اين كه دل به چيزى غير خدا وابسته باشد و خشنودى به داده خداست، و اين كه با نعمت خدا گناه نكنى و به واسطه نعمت، امر و نهى خدا را مخالف نكنى.
[ بحار الانوار، ج 71، ص 52 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
تَرَى المُؤمِنينَ فِى تَبارِّهِم و تَراحُمِهِم وَ تَعاطُفِهِم كَمَثَلِ الجَسَدِ إذا اشتَكى (عُضواً) تَداعى لَهُ سائِرُه (جَسَدهِ) بِالسَّهَرِ وَ الحُمّى؛
پيامبراكرم(صلى الله عليه و آله) به اصحابشان فرمودند: محكم ترين دستگيره ايمان چيست؟اصحاب گفتند: خدا و رسولش آگاهترند، يكى از اصحاب گفت: نماز است، ديگرى گفت: زكات، سوّمى گفت: روزه، يكى ديگر گفت: حجّ و عمره است، بعضى هم گفتند: جهاد است. پيامبراكرم(صلى الله عليه و آله) فرمودند: براى هر آنچه كه شما گفتيد فضيلتى است ولى هيچكدام محكمترين دستگيره ايمان نيستند، محكمترين دستگيره ايمان دوستى ودشمنى در راه خدا و دوست داشتن دوستان خدا و برائت جستن از دشمنان خداست.
[ بحار الانوار، ج 74، ص 274، ح 19]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما صافَحَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله رَجُلاً قَطُّ فَنَزَعَ يَدَهُ حَتّى يَكُونَ هُوَالَّذى نَزَعَ يَدَهُ مِنْهُ؛
پيامبرخدا(صلى الله عليه و آله) با هر كسى دست مى داد، دستش را نمى كشيد تا طرف مقابل دستش را بكشد و از او جدا نمايد.
[ محجة البيضاء، 3/388 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ زارَ اَخاهُ فِى اللّهِ، قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: اِيّاىَ زُرْتَ وَثَوابُكَ عَلَىَّ وَلَسْتُ اَرْضى لَكَ ثَوابا دُونَ الْجَنَّةِ؛
هر كس براى خدا از برادرش ديدار كند، خداوند عزوجل مى فرمايد، مرا ديدار كرده اى و ثواب تو بر من است و به ثوابى جز بهشت براى تو راضى نمى شوم.
[ اصول كافى، 3/255 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
كانَ رَسُولُ اللّه صلى الله عليه و آله يُسَلِّمُ عَلَى النِّساءِ وَيَرْدُدْنَ عَلَيْهِ السِّلامَ، وَكانَ اَميرُالْمُؤْمِنين عليه السلام يُسَلِّمُ عَلَى النِّساءِ وَكانَ يَكْرَهُ اَنْ يُسَلِّمَ عَلَى الشّابَّةِ مِنْهُنَّ، وَيَقُولُ: اَتَّخَوَّفُ اَنْ تُعْجِبَنى صَوْتُها فَيَدْخُلَ عَلَىَّ اَكْثَرُمَمّا اَطْلُبُ مِنَ الاَْجْرِ؛
پيامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) بر زنها سلام مى كردند و آنها هم پاسخ مى دادند، همين طور اميرالمؤمنين(علیه السّلام) هم بر آنها سلام مى كردند، ولى بر زنهاى جوان دوست نداشتند سلام كنند و مى فرمودند: مى ترسم زيانى كه در اثر صداى زن جوان عايد من مى شود، بيش از اجر و پاداش سلام باشد.
اصول کافی، ج 2، ص 648
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
دَعْ اِبْنَكَ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنينَ وَيُؤْدَّبُ سَبْعا وَاَلْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنينَ فَاِنْ اَفْلَحَ وَ اِلاّ فَاِنَّهُ مَنْ لاخَيْرَ فِيهِ؛
پسرت را، هفت سال رها كن بازى كند و در هفت سال بعد او را تربيت كن و در هفت سال سوّم (14تا 21) هميشه همراهت باشد، پس اگر درستكار و مفيد شد چه خوب والاّ خيرى در او نيست.
[بحارالأنوار، 104/95 .]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ عيسَى بنُ مَرْيَمَ لِبَعْضِ اَصْحابِهِ: مالا تُحِبُّ اَنْ يُفْعَلَ بِكَ فَلا تَفْعَلْهُ بِاَحَدٍ؛
حضرت عيسى بن مريم به بعضى از ياران خود فرمودند: آنچه را كه دوست ندارى نسبت به تو انجام شود تو نيز نسبت به هيچ كس انجام مده!
[ بحارالأنوار، ج 74، ص 157 .]