خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لاتُفسِدْ عَلَى القَومِ ماءَهُم ؛

آب مورد نياز مردم را آلوده نكن .

تهذيب الأحكام ، ج 1 ، ص 185

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اَهْلُ خُرسانَ أَعْلامُنا، وَ أَهْلُ قُم أَنْصارُنا، وَ أَهْلُ كُوفِةِ أَوْتادُنا، وَ أَهْلُ هَذا السَّوادُ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ؛

مردم خراسان نشانه هاى ماهستند، ومردم قم ياران ما، و مردم كوفه مايه استوارى ما، و اهل اين كوفه از ما هستند و ما هم از آنها هستيم.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 214

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اِذا أَصابَتْكُمْ بَلِيَّةٌ وَ عِناءٌ فَعَلَيْكُمْ بِقُم، فَاِنَّهُ مَأْوَى الفاطِميينَ...؛

زمانى كه رنج و زحمت و گرفتارى به شما رو آورد، به قم روى آوريد، زيرا قم پناهگاه فاطمي ها و محل آسايش مؤمنان است.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 215

عبد الله بن بُكير از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مى كند:

إِنَ اللّه َ تَباركَ وَتَعالى خَصَ الاَنْبِياءَ بِمَكارِمِ الْأَخْلاقِ، فَمَنْ كانَتْ فيهِ فَلْيَحْمِدِاللّه َ عَلى ذلِكَ وَ مَنْ لَمْ تَكُنْ فيهِ فَلْيَتَضرَّعْ إِلىَ اللّه ِ وَ لِيَسْأَلْهُ إِيّاهُ. قالَ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ وَ ماهِىَ؟ قالَ عليه السلام: اَلْوَرَعُ وَ الْقُنُوعُ، وَ الصَّبْرُ، وَ الشُّكْرُ، وَ الْحِلْمُ وَ الْحَيـاءُ وَ السَّـخاءُ وَ الشَّـجاعَةُ، وَالْغِيْرَةُ وَ الْبِرُّ وَ صِدْقُ الْحَديثِ وَ أَداءُ الْأَمانَةِ؛

به درستی كه خداوند پيامبران خود را به اخلاق نيكو مختص كرده است. هركس داراى آن اخلاق نيكو باشد خدا را شكر كند و هر كس كه آنها را نداشته باشد ملتمسانه از خداوند بخواهد تا برايش عطا كند. عبد الله مى گويد: گفتم: فدايت شوم آنها چه اوصافى هستند؟ حضرت فرمودند: پرهيزكارى، قناعت، شكيبايى، شكر، بردبارى، شرم، بخشش، شجاعت، غيرت [دينى و ناموسى]، احسان، راستگويى، و امانتدارى.

امالى مفيد: ص 192، ح 22

از امام صادق عليه السلام سؤال شد: شهرهاى جبل كجاست؟ براى ما نقل شده زمانى كه حكومت به شما برگردد قسمتى از آن از بين مى رود. امام عليه السلام فرمودند:

اِنَّ فيها مَوضِعا يُقالُ لَهُ «بَحْر» وَ يُسَّمى بِقُم وَ هُوَ مَعْـدَنُ شيعَتِنا؛

در آن جبل مكانى است كه به آن «بحر» گفته مى شود و آن قسمت «قم» ناميده مى شود. آنجا مركز شيعيان ماست.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 212

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

سَلامُ اللّه ِ عَلى أَهْلِ قُم. يَسْقِى اللّه ُ بِلادَهُمُ الغَيْثَ، وَ يُنَزِّلُ اللّه ُ عَلَيْهِمُ الْبَرَكاتِ، وَ يُبَدِّلُ اللّه ُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ، هُمْ أَهْلُ رُكُوعٍ وَ سُجُودٍ وَ قيامٍ وَ قُعُودٍ، هُمُ الْفُقَهاءُ الْعُلَماءُ، هُمْ أَهْلُ الدِرايَةِ وَ الرِوايَةِ وَ حُسْنِ الْعِبادَةِ؛

سلام بر مردم قم، خداوند شهرهاى آنان را با باران سيراب مى كند، و بركتها را بر آنان نازل مى كند، و بديهاى آنان را به خوبى ها تبديل مى كند، آنها اهل ركوع و سجود و قيام و قعود هستند. آنان فقيه و دانشمند هستند. آنان اهل درك حقايق و روايت و عبادت نيكو هستند.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 217

يكى از اصحاب امام صادق علیه السّلام نقل كرده است:

قالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبى عَبْدِاللّه ِ عليه السلام جالِسا اِذْ قَرَأَ هذِهِ الاْيَةَ «فَإذا جاءَ وَعْدُ أُوليهُما بَعَثْنا عَلَيْهِمْ عِبادا لَنا أُوْلى بَأسٍ شَديدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ وَ كانَ وَعْدا مَفْعُولاً» فَقُلْنا: جُعِلْنا فِداكَ، مَنْ هؤُلاءِ؟ فَقالَ ثَلاثَ مَرّاتٍ: هُمْ وَاللّه ِ أَهْلُ قُم.

خدمت امام صادق(عليه السلام) نشسته بودم. امام(عليه السلام) اين آيه را خواند: «هنگامى كه نخستين وعده فرا رسد مردانى پيكارجو را بر شما (بنى اسرائيل) مى فرستيم (تا سخت شما را در هم كوبند حتى براى بدست آوردن مجرمان) خانه ها را جستجو مى كنند، و اين وعده اى است قطعى.» پس ما گفتيم: فداى شما شويم اينها چه كسانى هستند؟ امام صادق(علیه السّلام) سه بار فرمودند: به خدا قسم آنان مردم قم هستند.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 216

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ اللّه َ اخْتارَ مِنْ جَميعِ البِلادِ كُوفَةَ وَ قُم وَ تِفْليسَ؛

خداوند از ميان همه شهرها كوفه، قم و تفليس را برگزيده است.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 214

حماد ناب گفت:

كُنّا عِنْدَ أَبى عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام وَنَحْنُ جَماعَةٌ اِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ عِمْرانُ بْنُ عَبْدِاللّه ِ القُمّى فَسَأَلَهُ وَ بَرَّه وَ بَشَّهُ، فَلَمّا أَنْ قامَ قُلْتُ لاَِبى عَبْدِاللّه ِ عليه السلام. مَنْ هذَا الَّذى بَرَرْتَ بِهِ هذَالبِّرَ فَقالَ: مِنْ أَهْلِ البَيْتِ النُجَباءِ ـ يَعْنى أَهْلَ قُم ـ ما اَرادَهُمْ جَبّارٌ مِنَ الجَبابِرَةِ اِلاّ قَصَمَهُ اللّه ُ؛

گروهى خدمت امام صادق(عليه السلام) بوديم كه عمران بن عبداللّه قمى وارد شد، امام (عليه السلام) از حالش سؤال كردند و نسبت به او نيكى و خوشرويى كردند، وقتى برخاست و رفت به امام(عليه السلام) عرض كردم: اين كه به او اين چنين خوبى كردید چه كسى بود؟ حضرت فرمودند: از اهل قم بود، هيچ ستمگرى قصد بدى به آنها نمى كند جز اين كه خداوند او را مى شكند.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 211

از گروهى از اهل شهر رى نقل شده كه خدمت امام صادق(عليه السلام) رسيدند و گفتند ما از اهل رى هستيم. حضرت فرمودند:

مَرْحَبا بِاِخْوانِنا مِنْ أَهْلِ قُم! فَقالُوا: نَحْنٌ مِنْ أَهْلِ الْرَّىْ فَأَعادَ الْكَلامُ، قالُوا ذلِكَ مِرارا وَ أَجابَهُمْ بِهِ أَوَّلاً؛

مرحبا به برادران ما از اهل قم! آنها گفتند ما اهل رى هستيم. امام صادق عليه السلام همان جمله را تكرار كردند. آنها چند بار آن جمله را تكرار كردند، امام عليه السلام همان جمله اوّل را پاسخ دادند.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 216