خوش آمدید

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ لاَِبى ثَوبانِ خَشِنانِ یُصَلّى فیها صَلاتَهُ وَاِذا أَرادَ أَنْ یَسْأَلَ الْحاجَةَ لَبِسَهُما وَ سَأَلَ اللّه‏َ حاجَتَهُ.

پدرم دو لباس خشن داشت که نماز خود را با آن دو لباس مى‏گزارد و چون مى‏خواست از خداى خود حاجتى بخواهد، آن لباسها را مى‏پوشید و حاجت خود را از خدا درخواست مى‏کرد.

وسائل الشیعة، ج 3، ص 331، روایت 7

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ أَبى کَثیرَالذِّکْرِ لَقَدْ أَمْشى مَعَهُ وَأَنَّهُ لَیَذْکُرُاللّه‏َ وَاکُلُ مَعَهُ‏الطَّعامَ وَأَنَّهُ لَیَذْکُرُاللّه‏َ وَلَقَدْ کانَ یُحَدِّثُ‏الْقَوْمَ وَما یَشْغَلُهُ ذلِکَ عَنْ ذِکْرِاللّه؛

پدرم بسیار یاد خدا مى‏ کرد. با او راه مى‏ رفتم و او ذکر خدا مى ‏گفت و با او غذا مى‏ خوردم، او ذکر خدا مى‏ گفت و با مردم سخن مى‏ گفت، ولى سخن گفتن، او را از یاد خدا باز نمى‏ داشت.

وسائل الشیعه، ج 4، ص 1181، روایت 2

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ أَبى اِذا طَلَبَ‏الْحاجَةَ طَلَبَها عِنْدَ زَوالِ‏الشَّمْسِ، فَاِذا أَرادَ ذلِکَ قَدَّمَ شَیْئا فَتَصَدَّقَ بِهِ وَ شَمَّ شَیْئا مِنْ طیبٍ وَراحَ اِلَى‏الْمَسْجِدِ وَدَعا فى حاجَتِهِ بِما شاءَاللّه‏ُ.

چون پدرم مى‏خواست از خداوند چیزى بخواهد، بهنگام ظهر درخواست مى‏کرد و چون اراده مى‏کرد از خداوند چیزى بخواهد قبلاً چیزى صدقه مى‏داد و مقدارى بوى خوش به کار مى‏برد و به مسجد مى‏رفت و براى درخواست خود دعا مى‏نمود به آنچه خدا بخواهد.

وسائل الشیعة، ج 4، ص 1116، روایت 1

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

وَکانَ أَبى عَلَیهِ السّلامُ یَغْتَسِلُ یَوْمَ الْجُمُعَةِ عِنْدَ الزَّوالِ.

پدرم همواره در روز جمعه به هنگام ظهر غسل جمعه مى ‏نمود.

قرب الاسناد، ص 360، روایت 1285

امام صادق علیه‏ السلام فرمودند:

کانَ أَبُوجَعفَر علیه‏ السلام إذا خَرَجَ مِنْ بَیْتِهِ یَقُول: بِسْمِ‏اللّه‏ِ خَرَجْتُ، وَبِسْمِ‏اللّه‏ِ وَلَجْتُ، وَعَلَى‏اللّه‏ِ تَوَکَّلْتُ، لاحَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه‏ِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. قالَ مُحَمَّدُ بنُ سَنانَ: فَکانَ أَبُوالحَسَنِ الرِّضا علیه‏ السلام یَقُولُ ذلِکَ اِذا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ.

امام باقر علیه‏ السلام هنگامى که از خانه‏اش بیرون مى‏رفت مى‏فرمودند: بنام خدا، خارج شدم، و به نام او داخل مى‏شوم، و به خدا توکّل نمودم، هیچ قدرت و توانائى جز از ناحیه خدا نیست. محمد بن سنان مى‏گوید: امام رضا علیه‏ السلام هنگام خروج از منزلش این دعا را مى‏خواند.

محاسن برقى 2: 90 ح 1238

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ أَبى یَفْصِلُ بَیْنَ شَعْبانَ وَ رَمَضانَ بِیَوْمٍ.

پدرم بین روزه ماه شعبان و روزه ماه رمضان یک روز فاصله مى‏انداخت. (یعنى تمام شعبان و رمضان را روزه مى‏گرفت و تنها یک روز در بین این دو ماه روزه نبود).

وسائل الشیعه، ج 7، ص 367، روایت 31

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

اِنَّ أَباجَعْفَرٍ علیه ‏السلام کانَ أَحْسَنَ صَوْتا بِالْقُرْآنِ وَ کانَ اِذا قامَ مِنَ اللَّیْلِ وَ قَرَءَ صَوْتَهُ فَتَمُرُّ بِهِ مارُّ الطَّریقِ مِنَ السَّقّائینَ وَ غَیْرِهِمْ فَیَقُومُونَ فَیَسْتَمِعُونَ اِلى قِرائَتِهِ.

امام باقر علیه ‏السلام زیباترین صدا را در تلاوت قرآن داشت. چون شبانگاه بر مى‏خاست و قرآن مى‏خواند، رهگذران (سقایان و دیگران) مى‏ایستادند و به صداى قرائت قرآن وى گوش مى‏سپردند.

بحارالانوار، ج 85، ص 82، روایت 23

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند: پدرم می‌فرمودند:

«قُلْ هُوَ اللّه‏ُ أَحَدٌ» تَعْدِلُ ثُلْثَ الْقُرآنِ ... کانَ بَیْنى وَ بَیْنَ أَبى بابٌ فَکانَ اِذا صَلّى یَقْرَءُ فِى الْوَتْرِ بِقُلْ هُوَ اللّه‏ُ أَحَدٌ فى ثَلاثَتِهِنَّ.

«قل هو اللّه‏ احد» [درثواب] با یک سوّم قرآن برابر است ... بین جایگاه من و پدرم درى بود. چون او براى نماز شب برمى‏ خاست، در هر سه رکعت نماز وتر [شفع و وتر] «قل هو اللّه‏ احد» مى‏ خواند.

بحارالانوار، ج 87، ص 226، روایت 39

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ أبى إذا حَزَنَهُ أمْرٌ جَمَعَ النِّساءَ وَ الصِّبْیانَ ثُمَّ دَعا وَ أمَّنُوا.

چون مشکلى پدرم (حضرت امام باقر علیه ‏السلام) را غمناک مى‏ساخت، زنان و کودکان را گرد مى‏آورد و خود دعا مى‏کرد و آنان آمین مى‏گفتند.

الکافى، ج 2، ص 487، روایت 3

امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ أَبى رَضِىَ اللّه‏ُ عَنْهُ یَقُولُ فى دُعائِهِ: رَبِّ أَصْـلِحْ لى نَفْسى فَاِنَّها أَهَمُّ الاَْنْفُسِ اِلَىَّ، رَبِّ أَصْـلِحْ لى ذُرِّیَّتى فَاِنَّهُمْ یَدى وَ عَضُدى، رَبِّ وَ أَصْلِحْ لى أَهْلَ بَیْتى فَاِنَّهُمْ لَحْمى وَدَمى، رَبِّ أَصْـلِحْ لى جَماعَةَ اِخْوَتى وَ اَخَواتى وَمُحِبِّىَّ فَاِنَّ صَلاحَهُمْ صَلاحى.

پدرم که ـ رضوان خدا بر او باد ـ در دعاى خویش مى‏گفت: خدایا نفْسم را اصلاح فرما، زیرا با اهمیت‏ترین کس براى من است. خدایا فرزندانم را اصلاح فرما زیرا آنان دست و بازوى منند. خدایا خانواده‏ام را اصلاح فرما، زیرا آنان گوشت و خونِ منند. خدایا جمع برادران و خواهران و دوستانم را اصلاح فرما، زیرا صلاح ایشان صلاح من است.

قرب الاسناد، ص 8، روایت 26