خوش آمدید

على بن جعفر مى‏گوید:

خَرَجْنا مَعَ أَخى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ علیهماالسلام فى أَرْبَعِ عُمُرٍ یَمْشى فیها إِلى مَکَّةَ بِعِیالهِ وَ أَهْلِهِ…

با برادرم موسى بن جعفر علیهماالسلام در چهار[سفر] عمره همراه شدیم، که با خانواده خویش پیاده به سوى مکّه حرکت مى‏نمود.

بحارالانوار 48: 100 ح 2

شیخ صدوق مى‏گوید:

وَ کانَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ علیهماالسلام یَتَهَیَّأُ یَوْمَ الْخَمیسِ لِلْجُمُعَةِ.

امام موسى بن جعفر علیهماالسلام از روز پنجشنبه خودش را براى [عبادت ونماز] روز جمعه آماده مى‏ساخت [تا در روز جمعه فرصت زیادى، و شادابى بهترى براى عبادت و نماز جمعه داشته باشد.]

من لایحضره الفقیه 1: 416 ح 1228

از خالد بن نجیح روایت شده که گفت:

کُنْتُ أَفْطُرُ مَعَ أَبى‏عَبْدِاللّه‏ِ، فَمَعَ أَبى‏الْحَسَنِ الأَوَّلِ علیهماالسلام فى شَهْرِ رَمَضانَ، فَکانَ أَوَّلُ ما یُوتى بِهِ قَصْعَةٌ مِنْ ثَریدِ خَلِّ وَ زَیْتٍ، فَکانَ أوَّلُ ما یَتَناوَلُ مِنْهُ ثَلاثَ لُقَمٍ، ثَمَّ یُؤْتى بِالْجَفْنَةِ.

من همراه امام صادق و امام موسى کاظم علیهماالسلام در ماه رمضان افطار مى‏نمودم، اوّل چیزى که سر سفره افطار آورده مى‏شد کاسه ترید سرکه و زیتون بود که امام (کاظم) علیه‏ السلام ابتدا از آن سه لقمه میل مى‏نمود، سپس کاسه [بزرگى که غذاى آماده براى عموم در آن بود] آورده مى‏شد.

محاسن برقى 2: 278 ح 1895

ابن شهر آشوب مى‏گوید: امام کاظم علیه‏ السلام در سجده‏ هایشان مى ‏فرمودند:

قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ وَ التَّجاوُزُ مِنْ عِنْدِکَ.

بارالها! هر چند گناه و نافرمانى از بنده‏ات، بَد و ناسزاست، ولى بخشش و چشم پوشى از سوى تو زیبا و نیکو مى‏باشد.

مناقب ابن شهر آشوب 4: 318

از امام کاظم علیه‏ السلام روایت شده: که در کنار قبر امیرمؤمنان علیه‏ السلام مى ‏فرمودند:

اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللّه‏ِ أَشْهَدُ أَنَّکَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ وَاَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ.

سلام بر تو اى ولىّ خدا، من گواهى مى‏دهم که تو اولین مظلوم، و اوّلین کسى هستى که حقش غـصب شده است.

بحارالانوار 100: 265 ح 3

صفوان بن یحیى از امام کاظم علیه‏ السلام نقل کرده که امام علیه‏ السلام مى‏فرمودند:

مَنْ دَعا لاِمْرَى‏ءٍ مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ وَکَّلَ اللّه‏ُ بِهِ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ مَلَکا یَدْعُو لَهُ.

هر کس فردى از زنان و مردان مؤمن و مسلمان را دعا کند، خداوند به شمار هر مؤمن فرشته‏اى را مى‏گمارد تا بر او دعا کند.

اعلام الدین: 393

ابراهیم بن ابى البلاد مى‏گوید: امام کاظم علیه‏ السلام به من فرمودند:

إِنّى أَسْتَغْفِرُ اللّه‏َ فى کُّلِ یَوْمٍ خَمْسَةَ الافِ مَرَّةٍ، ثُمَّ قالَ: خَمْسَةُ الافٍ کَثیرٌ؟

«من هر روز پنج هزار بار از خداوند آمرزش مى‏طلبم، سپس [چون تعجّب مرا دید]فرمود: مگر پنج هزار استغفار زیاد است؟

بحارالانوار 93: 282 ح 26

احمد بن خالد برقى مى‏گوید: موسى بن جعفر علیهماالسلام چون در محرابش براى نماز شب مى‏ایستاد، مى‏فرمودند:

اَللّهُمَّ إِنَّکَ خَلَقْتَنى سَوِیّا وَ رَبَّیْتَنى صَبِیّا وَجَعَلْتَنى غَنِیّا مُکْفِیا…

بارالها! [تو را سپاس که] مرا بى نقص و عیب آفریدى و در کودکى تربیتم کردى و از دیگران بى‏نیازم نمودى بطورى که خودم توانایى انجام کارهایم را دارم.

بحارالانوار 87: 229 ح 42

یکى از جاسوسان گمارده شده بر امام کاظم علیه‏ السلام مى‏ گوید: من بسیار مى‏ شنیدم که در دعاهایشان مى ‏فرمودند:

«اَللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّنى کُنْتُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُفَرِّغَنى لِعِبادَتِکَ؛ أَللّهُمَّ وَ قَدْ فَعَلْتَ، فَلَکَ الْحَمْدُ».

بارالها! همانا تو خود آگاهى که همواره از تو مى‏خواستم که مرا براى عبادت خود فراغتى عطا فرمائى، بارالها! چنان کردى، پس تو را سپاس.

بحارالانوار 48: 107 ح 9

ابن شهر آشوب مى‏گوید: بیشتر اوقات امام کاظم علیه‏ السلام این دعا را مى‏خواندند:

«اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ الرّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسابِ». وَ یُکَرِّرُ ذلِکَ.

«بار الها! راحت و آسانى هنگام مرگ، و بخشایش هنگام حساب از تو مى‏خواهم». و این دعا را تکرار مى‏نمود.

مناقب ابن شهر آشوب 4: 318